Sálmarnir kap. 72

Uppsetan
4 Hann skal fáa hinum ørmu av fólkinum rætt; Hann skal frelsa børn hins fátæka og sláa niður kúgaran.
5 Tey skulu óttast Teg, so leingi sum sólin lýsir, og mánin skínur, mann eftir mann.
7 Á døgum Hansara skal hin rættvísi blóma, og djúpur friður skal ráða, inntil mánin er ikki til longur.
9 Teir, ið búgva í oyðimørkini, skulu boyggja knæ fyri Honum, og fíggindar Hansara skulu sleikja dust.
10 Kongarnir úr Tarsis og oyggjunum skulu bera fram gávur, kongarnir úr Sjeba og Seba skulu koma við skatti.
12 Tí Hann skal frelsa hin fátæka, ið rópar, hin arma, ið ongan hjálparmann hevur.
13 Honum skal tykjast synd í tí, sum lítið hevur at týða og fátækur er, og sálir hinna fátæku skal Hann frelsa.
14 Hann skal fría sálir teirra frá órætti og yvirgangi; blóð teirra skal vera dýrt í eygum Hansara.
15 Hann skal liva, og gull úr Sjeba skal verða Honum givið; altíð skulu tey biðja fyri Honum, signa Hann allan dagin.
16 Korn skal vera í yvirflóð í landinum, á fjallatindunum; sum Libanon skal grøði tess súsa, og fólk skal spretta upp í býunum sum grasið á jørðini.
17 Signað veri navn Hansara í allar ævir! Navn hansara skal liva, so leingi sum sólin skínur; og í Honum skulu tey signa seg, allar tjóðir skulu prísa Hann sælan.
19 Og lovað veri dýra navn Hansara í allar ævir! – Øll jørðin skal verða full av dýrd Hansara. Amen, amen!
0 vers vald

Trýst á vers fyri at leggja afturat ella taka burtur.

Fyrri kapittul
Næsti kapittul