Sálmarnir kap. 63

1 Sálmur. Eftir Dávid. Táið hann var í Judaoyðimørk.

2 Gud, Tú ert Gud mín, eg søki Teg árla, sál mín tystir eftir Tær, holdi mínum leingist eftir Tær í turrum landi, sum liggur máttleyst, uttan vatn!

3 Soleiðis havi eg hugt eftir Tær í halgidóminum fyri at síggja veldi Títt og dýrd Tína.

4 Tí náði Tín er betri enn lívið; varrar mínar prísa Tær.

5 Soleiðis skal eg lova Tær, so leingi sum eg livi, í navni Tínum skal eg lyfta upp hendur mínar.

6 Sum av mergi og fiti skal sál mín verða mett, og við lovsyngjandi vørrum skal muður mín prísa Tær.

7 Táið eg minnist Teg á legu míni, hugsi eg um Teg á náttarvøkunum.

8 Tí Tú hevur verið hjálp mín, og í veingjaskugga Tínum rópi eg av gleði.

9 Sál mín heldur sær fast við Teg, høgra hond Tín heldur mær uppi.

10 Og teir, ið liggja mær eftir lívinum og ætla at gera enda á tí, skulu koma í niðasta dýpi jarðarinnar.

11 Teir skulu verða seldir svørðsegg, verða sjakalum rán.

12 Men kongurin skal gleðast í Gudi; hvør tann, ið svør um hann, skal prísa seg lukkuligan, tí lygnarar skulu verða teptir.

Sálmarnir kap. 63 Uppsetan