Sálmarnir kap. 58

1 Til songmeistaran. Spill ikki! Eftir Dávid. Songur.

2 Halda tit nú, at tit við málloysi tykkara tala tað, ið rættvíst er, døma tað, ið beint er, tit menniskjabørn?

3 Nei, í hjartanum upphugsa tit tað, sum ónt er, í landinum viga tit út yvirgangsverk handa tykkara.

4 – Hini gudleysu eru líka úr móðurfangi farin av leið; tey, ið tala lygn, villast líka úr móðurlívi.

5 Eitur er í teimum sum ormaeitur, tey eru sum hin deyvi høggormurin, ið tippir oyrað

6 og lurtar ikki eftir ormatølaranum, honum, ið kønur er at gykla.

7 Gud, slá tenninar inn í munn teirra, sora jakslarnar í hinum ungu leyvum, HARRI!

8 Lat teir verða til einkis, sum vatn, ið rennur burtur! Leggur nakar pílarnar á bogan, so lat teir verða sum oddaleysar!

9 Lat teir verða sum snigil, ið loysist upp, meðan hann skríður, sum ófullborna fostur kvinnunnar, tað, ið ikki hevur sæð sólina!

10 Áðrenn pottar tykkara hava kent brennið, ja, mitt í lívsmegi teirra skal Hann ríva teir burt í vreiði Síni.

11 Hin rættvísi skal gleðast, tí hann sær hevnd; hann skal vaska sær um føturnar í blóði hins gudleysa.

12 Og menniskjuni skulu siga: „Hin rættvísi fær tó løn sína, ein Gud er tó, sum dømir á jørðini!“

Sálmarnir kap. 58 Uppsetan