Esaias kap. 24

Uppsetan
Bíbliu útgáva
American Standard Version EN Danska Bíblian DK King James Version EN Victor Danielsen FO
Tema
Ljóst tema Myrkt tema
Skriftstødd
Lítil Miðal Stór
Fleir
Strong's Orð Jesusar í reyðum Yvirskriftir
ii. Judgment and Promise for the Future
24:1-27:13
1. God’s Judgement on the Earth
24:1-23:1
1 HARRIN tømir jørðina og leggur hana í oyði; Hann umskiftir útsjónd hennara og spjaðir tey, sum á henni búgva.
2 Tá gongur presti sum fólki, harra sum træli, frú sum trælkvinnu, seljara sum keypara, lángevara sum lántakara, okrara sum skuldara hansara.
3 Tømd, ja, tømd skal jørðin verða, og rænd, ja, rænd – tí HARRIN hevur talað hetta orð.
4 Jørðin syrgir og følnar burtur, jarðarríki ørmaktast og følnar burtur; hinir mætu millum fólkini á jørðini ørmaktast.
5 Tí jørðin er vanhalgað undir teimum, ið á henni búgva; tey hava brotið lógirnar, vent rættinum við, brotið hin æviga sáttmála.
6 Tí tærir bann jørðina upp, og tey, ið á henni búgva, noyðast at bøta; tí steikjast jarðbúgvarnir av hita, so bert fá menniskju verða eftir.
7 Vínberjaløgurin syrgir, víntræið følnar; øll tey, sum áður vóru so hjartansglað, suffa nú.
8 Tagnað er hitt glaða ljóð av trummum, uppathildin er gangurin av teimum, ið fegnast, tagnaður er gleðiljómur sitaranna.
9 Teir sita ikki nú og kvøða við vínsteypið; beiskur er hin sterki drykkur teimum, ið drekka hann.
10 Niðurrivin liggur býurin og oyðin; stongt er hvørt hús, so ikki slepst inn.
11 Á gøtuni vena teir seg um vínið; øll gleði er horvin, burturflýdd er øll frøi úr landinum.
12 Eftir í býnum er einki uttan oyðing, og portrið er høgt í spønir.
13 Tí so skal tað ganga millum fólkini á jørðini – sum táið oljutrø verða skakað, sum við seinnaheystið, táið vínheystið er liðugt.
14 Tey,* tey skulu lyfta upp rødd sína og fegnast; um dýrd HARRANS rópa tey av gleði fyri vestan:
15 „Ærið tí HARRAN, tit, sum búgva í eystri, ærið navn HARRANS Guds Ísraels, tit, sum búgva á strondum havsins!“
16 Frá ytsta enda jarðarinnar hoyra vit lovsongir: „Æra veri hinum rættvísa!“ Men eg sigi: Eg armi, eg armi – vei mær! Ránsmenn ræna, ja, ránsmenn ræna rán!
17 Ræðsla og grøv og garn yvir teg, tú, sum á jørðini býrt!
18 Tann, ið flýggjar undan ræðsluni, skal falla í grøvina, og tann, ið sleppur upp úr aftur grøvini, skal koma fastur í garnið; tí vatnportrini á hæddini eru latin upp, og grundvøllir jarðarinnar skelva.
19 Jørðin klovnar, ja, hon klovnar; jørðin skrædnar, ja, hon skrædnar; jørðin riðar, ja, hon riðar.
20 Jørðin skal sløðra sum hin drukni; hon skal geva seg aftur og fram sum vaktaraskýli; tungt liggur misbrot hennara á henni – hon skal falla og ikki reisa seg aftur.
21 Tann dag skal HARRIN heimsøkja her himmalsins á hæddini og kongar jarðarinnar á jørðini;
22 teir skulu verða savnaðir saman sum fangar í holuni og settir í fangahús, og eftir langa tíð skulu teir fáa straff sína.
23 Mánin skal smæðast og sólin skammast, tí HARRIN Gud herskaranna skal tá vísa, at Hann er kongur á Zionsfjalli og í Jerusalem; og fyri eygum elstu Hansara er dýrd.
0 vers vald

Trýst á vers fyri at leggja afturat ella taka burtur.

Fyrri kapittul
Næsti kapittul