vegleiðing / undirvísing

Orðtøkini 4:6 Orðtøkini

Slepp ikki vísdóminum, so skal hann halda vakt yvir tær, elska hann, so skal hann vera vernd tín!

2

Orðtøkini 4:7 Orðtøkini

Upphav vísdóms er: Keyp vísdóm, ja, keyp vit fyri alt, ið tú eigur!

2

Orðtøkini 4:8 Orðtøkini

Set hann høgt, so skal hann seta teg høgt! Hann skal koma tær til heiður, táið tú fevnir hann.

2

Orðtøkini 4:9 Orðtøkini

Hann skal seta vakran krans á høvd títt, hann skal rætta tær fagra krúnu.“

2

Orðtøkini 4:10 Orðtøkini

Hoyr, sonur mín, og tak við orðum mínum, so skalt tú fáa mong ár at liva!

2

Orðtøkini 4:11 Orðtøkini

Eg vísi tær veg vísdómsins, leiði teg eftir gøtum rættvísinnar.

2

Orðtøkini 4:12 Orðtøkini

Táið tú gongur, skal einki vera stigum tínum til hindurs, og táið tú rennur, skalt tú ikki snáva.

2

Orðtøkini 4:13 Orðtøkini

Halt fast í tyktina, slepp henni ikki, varða hana, tí hon er lív títt!

2

Orðtøkini 4:14 Orðtøkini

Kom ikki á gøtur gudleysra, og fylg ikki vegi hinna óndu!

2

Orðtøkini 4:15 Orðtøkini

Skýggja hann, fylg honum ikki, vík frá honum og far øðrumegin við!

2

Orðtøkini 4:16 Orðtøkini

Tí tey fáa ikki sovið, uttan tey hava gjørt okkurt ilt, tey missa svøvnin, fáa tey ikki onkun til fals.

2

Orðtøkini 4:17 Orðtøkini

Tey eta gudloysisbreyð og drekka yvirgangsvín.

2

Orðtøkini 4:18 Orðtøkini

Men gøtan, ið hini rættvísu ganga, er lík skínandi ljósi, sum verður bjartari og bjartari, inntil hádagur er.

2

Orðtøkini 4:19 Orðtøkini

Vegurin, ið hini gudleysu ganga, er sum bølmyrkur; tey vita ikki, hvat tey fara at detta um.

2

Orðtøkini 4:20 Orðtøkini

Sonur mín! Gev orðum mínum gætur, legg oyrað til tað, ið eg sigi!

2

Orðtøkini 4:21 Orðtøkini

Lat tað ikki fara tær úr eygsjón, varða tað djúpt í hjarta tínum!

2

Orðtøkini 4:22 Orðtøkini

Tí tað er øllum teimum lív, sum finna tað, og øllum likami teirra grøðing.

2

Orðtøkini 4:23 Orðtøkini

Varðveit hjarta títt, fram um alt, ið varðveitt verður, tí úr tí gongur lívið út!

2

Orðtøkini 4:24 Orðtøkini

Halt teg frá sviki við munninum, lat falskar varrar vera langt frá tær!

2

Orðtøkini 4:25 Orðtøkini

Lat eygu tíni hyggja beint fram, og eygnakøst tíni vera beint fram undan tær!

2

Orðtøkini 4:26 Orðtøkini

Ger fóti tínum gøtuna slætta, lat allar vegir tínar miða á málið!

2

Orðtøkini 4:27 Orðtøkini

Halt ikki av, hvørki til høgru ella vinstru, lat fót tín víkja frá illum!

2

Orðtøkini 5:1 Orðtøkini

Sonur mín! Lurta eftir vísdómi mínum, legg oyrað til vit mítt,

2

Orðtøkini 5:2 Orðtøkini

so tú kanst goyma klók ráð, og varrar tínar kunnu varða kunnskap!

2

Orðtøkini 5:3 Orðtøkini

Tí hunangur dryppar av vørrum fremmandarar kvinnu, og hálari enn olja er muður hennara;

2

Orðtøkini 5:4 Orðtøkini

men til endan verður hon beisk sum malurt, hvøss sum tvíeggjað svørð.

2

Orðtøkini 5:5 Orðtøkini

Føtur hennara ganga niðureftir, til deyðan, spor hennara liggja beint í deyðaríkið.

2

Orðtøkini 5:6 Orðtøkini

Á leið lívsins vil hon ikki ganga; vegir hennara sneiða higar og hagar, og hon veit ikki av tí.

2

Orðtøkini 5:7 Orðtøkini

So lurta nú eftir mær, sonur mín, vík ikki frá orðum muns míns!

2

Orðtøkini 5:8 Orðtøkini

Lat leið tína liggja langt frá henni, kom ikki nær húsdurum hennara,

2

Orðtøkini 5:9 Orðtøkini

so tú kemur ikki at geva øðrum prýði títt, grummum harra ár tíni,

2

Orðtøkini 5:10 Orðtøkini

so fremmand skulu ikki verða mettað av ogn tíni, og vinningur tín skal ikki enda í húsi fremmandamans,

2

Orðtøkini 5:11 Orðtøkini

og tú ikki verða gripin av iðran, táið av tornar, táið likam títt og hold títt tærist burtur,

2

Orðtøkini 5:12 Orðtøkini

og siga: „Hvussu bar tað til, at eg hataði tykt, og at hjarta mítt virdi lítið um revsing?

2

Orðtøkini 5:13 Orðtøkini

Hví lurtaði eg ikki eftir teimum, ið lærdu meg, hví legði eg ikki oyrað til teirra, ið vegleiddu meg?

2

Orðtøkini 5:14 Orðtøkini

– Lítið vantaði á, at eg kom í størstu vanlukku mitt á dómstingi samkomunnar!“

2

Orðtøkini 5:15 Orðtøkini

Drekk vatn úr tínum egna brunni, rennandi vatn úr tíni egnu keldu!

2

Orðtøkini 5:16 Orðtøkini

Skulu keldur tínar streyma út á gøtuna, løkir tínir á torgini!

2

Orðtøkini 5:17 Orðtøkini

Nei, eina tær skulu tey tilhoyra, og ongum fremmandum saman við tær!

2

Orðtøkini 5:18 Orðtøkini

Kelda tín veri signað, gleð teg í konu ungdóms tíns!

2

Orðtøkini 5:19 Orðtøkini

Hin elskuliga hindin, hin yndisliga gemsan – barmur hennara lívgi teg altíð, ver enn sum áður drukkin av kærleika hennara!

2

Orðtøkini 5:20 Orðtøkini

Hví skuldi tú, sonur mín, verið drukkin av konu annars mans og tikið fremmanda kvinnu í favn!

2

Orðtøkini 5:21 Orðtøkini

Tí fyri eygum HARRANS eru leiðir mansins, gjølla ansar Hann eftir øllum sporum hansara.

2

Orðtøkini 5:22 Orðtøkini

Hin gudleysi kemur fastur í sínar egnu misgerðir, og hansara egnu syndasnerrur halda honum føstum.

2

Orðtøkini 5:23 Orðtøkini

Hann doyr, tí hann læt seg ikki tykta, og hansara egni stóri dárskapur voldir, at hann fer umkoll.

2

Orðtøkini 6:1 Orðtøkini

Sonur mín! Hevur tú gingið í ábyrgd fyri næsta tín, hevur tú givið handtak fyri annan mann,

2

Orðtøkini 6:2 Orðtøkini

hevur tú latið teg bundið við orðum muns tíns, hevur tú latið teg fangað við orðum muns tíns,

2

Orðtøkini 6:3 Orðtøkini

so ger meðni hetta, sonur mín, og bjarga tær, síðani tú ert komin í hendur næsta tíns: Far og kasta teg niður fyri næsta tínum, gakk á hann,

2

Orðtøkini 6:4 Orðtøkini

unn ikki eygum tínum svøvn, ikki eygnalokum tínum blund,

2

Orðtøkini 6:5 Orðtøkini

bjarga tær sum skógargeit úr snerruni, sum fugli úr hond fuglamansins!

2