smokk

333 versir um "smokk"

Versir

Síða 3 av 7
Fyrra Kongabók 18:15 Fyrra Kongabók

Men Elias svaraði: „So satt sum HARRIN Gud herskaranna livir, Hann, sum eg eri tænari hjá: Eg skal stíga fram fyri hann í dag!“

2
Fyrra Kongabók 18:16 Fyrra Kongabók

Obadja fór nú ímóti Akab og segði hetta við hann; og Akab fór ímóti Eliasi.

2
Fyrra Kongabók 18:17 Fyrra Kongabók

Táið Akab fekk Elias at síggja, segði hann við hann: „Er tað tú – tú, sum fært vanlukku at koma yvir Ísrael!“

2
Fyrra Kongabók 18:18 Fyrra Kongabók

Hann svaraði: „Tað eri ikki eg, ið havi fingið vanlukku at koma yvir Ísrael, nei, tað er tú og ætt tín, tit, sum hava vent HARRANUM bakið og halda tykkum til Ba’alarnar!

2
Fyrra Kongabók 18:19 Fyrra Kongabók

Men send nú boð og savna mær alt Ísrael saman á Karmelsfjalli, eisini hinar 450 ba’alsprofetarnar og hinar 400 asjeruprofetarnar, ið eta við borð Jesabelar!“

2
Fyrra Kongabók 18:20 Fyrra Kongabók

Akab sendi tá boð um til allar Ísraelsmenn og gav profetunum boð um at koma saman á Karmelsfjalli.

2
Fyrra Kongabók 18:21 Fyrra Kongabók

Har steig Elias fram fyri alt fólkið og segði: „Hvussu leingi ætla tit at halta til báðar síður? Er HARRIN Gud, so haldið tykkum til Hansara, og er Ba’al Gud, so haldið tykkum til hansara!“ – Fólkið ønti honum ikki aftur.

2
Fyrra Kongabók 18:22 Fyrra Kongabók

Nú segði Elias við fólkið: „Eg eri tann einasti av profetum HARRANS, sum eftir er, og profetar Ba’als eru 450 mans.

2
Fyrra Kongabók 18:23 Fyrra Kongabók

Latið okkum nú fáa tveir tarvar! Latið so teir velja sær annan tarvin og skera hann sundur og leggja hann á brennið – men eld mugu teir ongan leggja við! Eg skal so gera hin tarvin til og leggja hann á brennið – men ongan eld leggja við.

2
Fyrra Kongabók 18:24 Fyrra Kongabók

Ákallið tit so navn guds tykkara – eg skal ákalla navn HARRANS! Tann Gud, ið svarar við eldi, Hann er hin sanni Gud.“ Alt fólkið svaraði: „Hatta var væl talað!“

2
Fyrra Kongabók 18:25 Fyrra Kongabók

Síðani segði Elias við profetar Ba’als: „Verið tit nú fyrr – tit eru jú mannsterkari – veljið tykkum annan tarvin og gerið hann til, og ákallið so navn guds tykkara! Men eld mugu tit ongan leggja við!“

2
Fyrra Kongabók 18:26 Fyrra Kongabók

Teir tóku so tarvin, ið hann fekk teimum, gjørdu hann til og ákallaðu frá morgni til middags navn Ba’als og róptu: „Svara okkum, Ba’al!“ Men einki ljóð hoyrdist; har var eingin, ið svaraði; og teir hinkaðu rundan um altarið, ið teir høvdu reist.

2
Fyrra Kongabók 18:27 Fyrra Kongabók

Táið middagur var komin, speirak Elias teir og segði: „Rópið harðari! Hann er jú Gud – hann man sita burtur í øðrum heimi ella vera farin avsíðis ella vera farin eina ferð – ella kanska hann svevur – so man hann fara at vakna!“

2
Fyrra Kongabók 18:28 Fyrra Kongabók

Teir róptu nú enn harðari; og sum siður var hjá teimum, særdu teir likam síni við svørðum og spjótum, so blóðið rann av teimum.

2
Fyrra Kongabók 18:29 Fyrra Kongabók

Táið farið var um middag, vórðu teir frá sær sjálvum, og hetta vardi við, líka til matofrið verður borið fram; men ikki hoyrdist ljóð; har var eingin, ið svaraði, og eingin, ið aktaði eftir teimum.

2
Fyrra Kongabók 18:30 Fyrra Kongabók

Tá segði Elias við alt fólkið: „Komið higar til mín!“ Táið so alt fólkið var komið yvir til hansara, reisti hann upp aftur altar HARRANS, sum niður hevði verðið rivið.

2
Fyrra Kongabók 18:31 Fyrra Kongabók

Elias tók tólv steinar – eftir tali ætta sona Jákups, hansara, ið hetta orð HARRANS var komið til: „Ísrael skal vera navn títt.“

2
Fyrra Kongabók 18:32 Fyrra Kongabók

Av hesum steinum reisti hann í navni HARRANS altar og gjørdi grøv rundan um altarið, so stóra, sum tvær seur av sáði høvdu farið í.

2
Fyrra Kongabók 18:33 Fyrra Kongabók

Síðani legði hann brennið til rættis og skar tarvin sundur og legði hann oman á viðin.

2
Fyrra Kongabók 18:34 Fyrra Kongabók

So segði hann: „Fyllið fýra krukkur við vatni og stoytið tað út yvir brenniofrið og brennið!“ Hann segði: „Gerið tað eina ferð enn!“ Og teir gjørdu tað aðru ferð. Tá segði hann: „Gerið tað triðju ferð!“ Og teir gjørdu tað triðju ferð.

2
Fyrra Kongabók 18:35 Fyrra Kongabók

Vatnið rann rundan um altarið, og eisini grøvina fylti hann við vatni.

2
Fyrra Kongabók 18:36 Fyrra Kongabók

Men um ta tíðina matofrið verður borið fram, steig Elias profetur fram og segði: „HARRI, Gud Ábrahams, Ísaks og Ísraels! Lat í dag verða sannað, at Tú ert Gud í Ísrael, og at eg eri tænari Tín, og at tað er eftir boði Tínum, eg havi gjørt alt hetta!

2
Fyrra Kongabók 18:37 Fyrra Kongabók

Svara mær, HARRI, svara mær, so hetta fólk kann sanna, at Tú, HARRI, ert Gud, og at Tú vendir hjarta teirra aftur til Tín!“

2
Fyrra Kongabók 18:38 Fyrra Kongabók

Tá fall eldur HARRANS niður; hann gjørdi enda á brenniofrinum, brenninum, grótinum og svørðinum og turkaði upp vatnið, sum í grøvini var.

2
Fyrra Kongabók 18:39 Fyrra Kongabók

Hetta sá alt fólkið; og teir fullu niður á andlit sítt og søgdu: „Tað er HARRIN, sum er Gud! Tað er HARRIN, sum er Gud!“

2
Fyrra Kongabók 18:40 Fyrra Kongabók

Men Elias segði við teir: „Takið profetar Ba’als, latið ikki ein teirra sleppa!“ Og teir tóku teir, og Elias fór við teimum oman at Kisonsløki og læt teir drepa har.

2
Fyrra Kongabók 18:41 Fyrra Kongabók

Síðani segði Elias við Akab: „Far nú niðan og et og drekk! Tí eg hoyri ljóð av regni.“

2
Fyrra Kongabók 18:42 Fyrra Kongabók

Akab fór so niðan at eta og drekka; men Elias fór niðan á Karmelstind og boygdi seg til jarðar við andlitinum millum knøini.

2
Fyrra Kongabók 18:43 Fyrra Kongabók

So segði hann við tænara sín: „Far niðan og hygg út í havið!“ Hann fór niðan og hugdi út, men segði: „Einki er at síggja!“ Sjey ferðir segði hann: „Far avstað aftur!“

2
Fyrra Kongabók 18:44 Fyrra Kongabók

Sjeyndu ferðina, tá segði hann: „Nú stígur lítið skýggj, til støddar sum manshond, upp úr havsbrúnni.“ Tá segði hann: „Far avstað og sig við Akab: „Set hestarnar fyri vagnin og far oman, meðan framkomandi er fyri regni!““

2
Fyrra Kongabók 18:45 Fyrra Kongabók

Eftir eini løtu var himmalin svartur av stormskýggjum, og ógvuligt regn kom. Akab fór upp í vagn sín og helt avstað til Jizre’el;

2
Fyrra Kongabók 18:46 Fyrra Kongabók

men hond HARRANS kom yvir Elias; hann gyrdi lendar sínar og rann undan Akab líka til Jizre’el.

2
Fyrra Kongabók 19:1 Fyrra Kongabók

Akab segði nú Jesabel frá øllum, ið Elias hevði gjørt, og hvussu hann hevði dripið allar profetarnar við svørði.

2
Fyrra Kongabók 19:2 Fyrra Kongabók

Tá sendi Jesabel Eliasi boð og læt siga: „Gudarnir lati mær gangast illa bæði nú og hereftir, um eg ikki um hesa tíðina í morgin geri við lív títt, sum gjørt er við lív teirra!“

2
Fyrra Kongabók 19:3 Fyrra Kongabók

Tá fall ræðsla á hann; hann gjørdi seg til og helt avstað fyri at bjarga lívinum; og hann kom til Be’erseba, sum hoyrir til Juda; har læt hann tænara sín eftir,

2
Fyrra Kongabók 19:4 Fyrra Kongabók

og sjálvur fór hann dagsferð út í oyðimørkina, setti seg undir gývilrunn har, ynskti sær deyðan og segði: „Nú er nóg mikið! Tak nú lív mítt, HARRI, tí eg eri ikki betri enn fedrar mínir!“

2
Fyrra Kongabók 19:5 Fyrra Kongabók

So legðist hann at sova undir gývilrunninum. Men eingil nam við hann og segði við hann: „Reis teg og et!“

2
Fyrra Kongabók 19:6 Fyrra Kongabók

Táið hann hugdi rundan um seg, fekk hann at síggja, at har sum høvd hansara hevði ligið, lá køka, bakað á heitum steinum, og har stóð krukka við vatni. Hann fekk sær tá at eta og drekka og legðist síðani aftur.

2
Fyrra Kongabók 19:7 Fyrra Kongabók

Men eingil HARRANS kom uppaftur og nam við hann, aðru ferð, og segði: „Reis teg og et! Annars verður vegurin tær ov langur.“

2
Fyrra Kongabók 19:8 Fyrra Kongabók

Hann reistist tá og fekk sær at eta og drekka, og styrktur av hesi máltíð gekk hann 40 dagar og 40 nætur, líka til Horeb, fjall Guds.

2
Fyrra Kongabók 19:9 Fyrra Kongabók

Har fór hann inn í helli og varð har ta náttina. Tá kom orð HARRANS til hansara; Hann segði við hann: „Hvat vilt tú her, Elias?“

2
Fyrra Kongabók 19:10 Fyrra Kongabók

Hann svaraði: „Eg havi verið íðin fyri HARRAN Gud herskaranna; tí Ísraelsmenn hava vent sáttmála Tínum bakið; altar Tíni hava teir rivið niður, og profetar Tínar hava teir dripið við svørði; eg eri einsamallur eftir, og nú liggja teir mær eftir lívinum.“

2
Fyrra Kongabók 19:11 Fyrra Kongabók

Hann segði: „Far út og statt á fjallinum fyri ásjón HARRANS!“ So gekk HARRIN framvið har, og ógvuligur, sterkur stormur kom, sum kleyv fjøll og soraði sundur klettar fyri HARRANUM – men HARRIN var ikki í storminum; eftir stormin kom jarðskjálvti – men HARRIN var ikki í jarðskjálvtanum;

2
Fyrra Kongabók 19:12 Fyrra Kongabók

eftir jarðskjálvtan kom eldur – men HARRIN var ikki í eldinum. Men eftir eldin hoyrdist milt suð.

2
Fyrra Kongabók 19:13 Fyrra Kongabók

Táið Elias hoyrdi tað, helt hann kappan fyri andlitið og fór út og stóð við hellismunnan. Og nú talaði rødd við hann og segði: „Hvat vilt tú her, Elias?“

2
Fyrra Kongabók 19:14 Fyrra Kongabók

Hann svaraði: „Eg havi verið íðin fyri HARRAN Gud herskaranna; tí Ísraelsmenn hava vent sáttmála Tínum bakið; altar Tíni hava teir rivið niður, og profetar Tínar hava teir dripið við svørði; eg eri einsamallur eftir, og nú liggja teir mær eftir lívinum.“

2
Fyrra Kongabók 19:15 Fyrra Kongabók

Tá segði HARRIN við hann: „Vend aftur, somu leið sum tú komst, og far til oyðimørkina við Damaskus, far so inn og salva Hazael til kong yvir Áram!

2
Fyrra Kongabók 19:16 Fyrra Kongabók

Jehu, son Nimsi, skalt tú salva til kong yvir Ísrael, og Elisa úr Abel-Mehola, son Safat, skalt tú salva til profet eftir teg.

2
Fyrra Kongabók 19:17 Fyrra Kongabók

Og so skal verða, at tann, ið sleppur undan svørði Hazaels, skal Jehu drepa, og tann, ið sleppur undan svørði Jehu, skal Elisa drepa.

2
Fyrra Kongabók 19:18 Fyrra Kongabók

Men Eg skal lata 7000 verða eftir í Ísrael – hvørt knæ, ið ikki hevur boygt seg fyri Ba’al, og hvønn munn, ið ikki hevur kyst hann.“

2
Aftur til evni