smokk

Fyrsta Mósebók 38:22 Fyrsta Mósebók

So fór hann aftur til Juda og segði: „Eg fann hana ikki, og so sigur fólkið har á staðnum eisini, at eingin skøkja hevur verið har.“

2

Fyrsta Mósebók 38:23 Fyrsta Mósebók

Tá segði Juda: „Lat hana meðni hava tað, heldur enn at vit skulu verða til spott! Eg havi sent lambið, og tú hevur ikki funnið hana!“

2

Fyrsta Mósebók 38:24 Fyrsta Mósebók

Einar tríggjar mánaðir eftir hetta fekk Juda hesi tíðindi: „Tamar, sonarkona tín, hevur drivið hor; hon er vorðin við barn í hori!“ Tá segði Juda: „Leiðið hana út, hon skal verða brend!“

2

Fyrsta Mósebók 38:25 Fyrsta Mósebók

Men táið teir leiddu hana út, sendi hon boð til verfaðir sín og læt siga: „Eg eri vorðin við barn við tí manni, ið hetta eigur!“ Og hon læt siga: „Kanna eftir, hvør ið eigur henda ring, hetta band og henda stav!“

2

Fyrsta Mósebók 38:26 Fyrsta Mósebók

Juda kendi tað aftur og segði: „Rætturin er hennara og ikki mín, við tað at eg havi ikki givið syni mínum Sela hana!“ – Men hann kom henni ikki nær aftur.

2

Fyrsta Mósebók 38:27 Fyrsta Mósebók

Táið so tíðin kom, at hon skuldi eiga, vóru tvíburar í lívi hennara.

2

Fyrsta Mósebók 38:28 Fyrsta Mósebók

Og í tí hon átti, stakk annar hondina út, og jarðarmóðirin tók reyðan tráð og bant hann um hana og segði: „Hesin var tann, ið fyrr kom!“

2

Fyrsta Mósebók 38:29 Fyrsta Mósebók

Men so togaði hann hondina til sín aftur, og tá kom bróðir hansara undan; tá segði hon: „Sum tú hevur trokað teg fram!“ – Tí fekk hann navnið Perez.

2

Fyrsta Mósebók 38:30 Fyrsta Mósebók

Síðani kom hin bróðirin, hann, ið hevði tann reyða tráðin um hondina; hann fekk navnið Zera.

2

Onnur Mósebók 20:14 Onnur Mósebók

Tú mást ikki dríva hor.

2

Dómararnir 13:1 Dómararnir

Men Ísraelsmenn gjørdu við sama lagi tað, ið ónt var í eygum HARRANS; og HARRIN gav teir í hendur Filistara í 40 ár.

2

Dómararnir 13:2 Dómararnir

Í Zora búði maður av ætt Danita; hann æt Manoa. Kona hansara var ófruktbør; hon hevði aldri átt barn.

2

Dómararnir 13:3 Dómararnir

Nú opinberaðist eingil HARRANS fyri kvinnuni og segði við hana: „Tú ert jú ófruktbør og hevur aldri átt barn; men tú skalt verða við barn og eiga son.

2

Dómararnir 13:4 Dómararnir

Varða teg tí nú – drekk ikki vín ella sterkan drykk, og et einki óreint!

2

Dómararnir 13:5 Dómararnir

Tí nú skalt tú verða við barn og eiga son, og rakiknívur má ikki koma á høvd hansara; tí drongurin skal vera Nasireari Guds líka frá móðurlívi, og hann skal fáa gongd á at frelsa Ísrael úr hondum Filistara.“

2

Dómararnir 13:6 Dómararnir

Kvinnan fór nú og segði við mann sín: „Ein gudsmaður kom til mín; hann sá út sum eingil Guds, sára øgiligur; eg spurdi hann ikki, hvaðani hann var, og ikki segði hann mær, hvussu hann æt.

2

Dómararnir 13:7 Dómararnir

Hann segði við meg: „Nú skalt tú verða við barn og eiga son; drekk nú ikki vín ella sterkan drykk, og et einki óreint, tí drongurin skal vera Nasireari Guds frá móðurlívi og líka til deyðadag sín!““

2

Dómararnir 13:8 Dómararnir

Tá bað Manoa til HARRAN og segði: „Hoyr meg, Harri! Lat hin gudsmannin, ið Tú sendi, koma aftur til okkara og læra okkum, hvussu vit skulu bera okkum at við drongin, ið føðast skal!“

2

Dómararnir 13:9 Dómararnir

Gud bønhoyrdi Manoa; eingil Guds kom aftur til kvinnuna, einaferð hon sat úti á markini; Manoa, maður hennara, var ikki hjá henni.

2

Dómararnir 13:10 Dómararnir

Tá skundaði kvinnan sær við tað sama avstað og segði manni sínum tað; hon segði við hann: „Nú hevur hann aftur víst seg fyri mær, maðurin, ið kom til mín hin dagin!“

2

Dómararnir 13:11 Dómararnir

Manoa reisti seg nú og fór við konu síni; táið hann kom til mannin, segði hann við hann: „Ert tú maðurin, ið tosaði við konu mína?“ Hann svaraði: „Ja!“

2

Dómararnir 13:12 Dómararnir

So segði Manoa: „Táið nú orð tíni ganga út, hvussu skulu vit tá bera okkum at við drongin? Hvat skulu vit gera við hann?“

2

Dómararnir 13:13 Dómararnir

Eingil HARRANS svaraði Manoa: „Kvinnan skal varða seg fyri øllum, ið eg nevndi fyri henni.

2

Dómararnir 13:14 Dómararnir

Einki av tí, sum á víntrænum veksur, má hon eta; vín og sterkan drykk má hon ikki drekka, og einki óreint má hon eta – alt tað, ið eg álegði henni, skal hon halda.“

2

Dómararnir 13:15 Dómararnir

Tá segði Manoa við eingil HARRANS: „Kanst tú ikki steðga her eitt sindur, so vit kunnu gera til eitt geitarlamb og seta fyri teg?“

2

Dómararnir 13:16 Dómararnir

Men eingil HARRANS svaraði Manoa: „Um tú so fært meg at steðga, eti eg kortini ikki av mati tínum, men vilt tú gera brennioffur til, skalt tú ofra tað til HARRAN.“ – Tí Manoa visti ikki, at tað var eingil HARRANS.

2

Dómararnir 13:17 Dómararnir

Manoa segði við eingil HARRANS: „Hvussu eitur tú? – Táið orð tíni ganga út, skulu vit vísa tær heiður.“

2

Dómararnir 13:18 Dómararnir

Men eingil HARRANS svaraði: „Hví spyrt tú um navn mítt? Tú skalt vita, at tað er undurfult.“

2

Dómararnir 13:19 Dómararnir

Nú tók Manoa geitarlambið og matofrið og ofraði tað á klettinum til HARRAN. Tá læt Hann undur henda, so Manoa og kona hansara sóu:

2

Dómararnir 13:20 Dómararnir

Táið login steig upp av altarinum móti himli, fór eingil HARRANS upp í altarloganum, so Manoa og kona hansara sóu. Tá fullu tey til jarðar á andlit sítt.

2

Dómararnir 13:21 Dómararnir

Eingil HARRANS vísti seg ikki uppaftur fyri Manoa og konu hansara; tá skilti Manoa, at tað var eingil HARRANS.

2

Dómararnir 13:22 Dómararnir

Og Manoa segði við konu sína: „Tað er vist, at vit doyggja! – Vit hava jú sæð Gud!“

2

Dómararnir 13:23 Dómararnir

Men kona hansara svaraði honum: „Hevði HARRIN ætlað at dripið okkum, so hevði Hann ikki tikið við brenniofri og matofri frá okkum, ei heldur latið okkum sæð alt hetta og nú kunngjørt okkum slíkt!“

2

Dómararnir 13:24 Dómararnir

Kvinnan átti tá son, sum hon gav navnið Samson. Drongurin vaks til, og HARRIN signaði hann.

2

Dómararnir 13:25 Dómararnir

Og Andi HARRANS byrjaði at virka á hann í tilhaldi Dans, millum Zora og Estaol.

2

Fyrra Sámuelsbók 10:1 Fyrra Sámuelsbók

Nú tók Sámuel oljufløskuna, helti oljuna út yvir høvd hansara, kysti hann og segði: „Hevur HARRIN ikki salvað teg til høvdinga yvir fólki Sínum, Ísrael!

2

Fyrra Kongabók 18:1 Fyrra Kongabók

Langa tíð eftir hetta – triðja árið – kom orð HARRANS til Elias; Hann segði: „Far og stíg fram fyri Akab – so skal Eg lata regna á jørðini!“

2

Fyrra Kongabók 18:2 Fyrra Kongabók

Elias fór tá avstað at stíga fram fyri Akab. Men hungursneyðin var svár í Samaria.

2

Fyrra Kongabók 18:3 Fyrra Kongabók

Nú sendi Akab boð eftir Obadja, hallarstjóra sínum. – Obadja óttaðist HARRAN stórliga;

2

Fyrra Kongabók 18:4 Fyrra Kongabók

ta ferðina Jesabel beindi fyri profetum HARRANS, hevði Obadja tikið 100 profetar og fjalt teir í tveimum hellum, 50 mans í hvørjum hellinum, og sæð til, at teir fingu nóg mikið av breyði og vatni. –

2

Fyrra Kongabók 18:5 Fyrra Kongabók

Akab segði nú við Obadja: „Ferðast um landið til allar keldur og løkir! Kanska vit finna gras, so vit fáa hildið lívinum í hestum og múldýrum og sleppa frá at drepa nøkur av kríatúrunum.“

2

Fyrra Kongabók 18:6 Fyrra Kongabók

Teir býttu so millum sín landið, ið teir skuldu ferðast um; Akab tók eina leið fyri seg, og Obadja tók aðra leið fyri seg.

2

Fyrra Kongabók 18:7 Fyrra Kongabók

Meðan Obadja nú var á ferðini, fekk hann at síggja Elias, sum kom ímóti honum; hann kendi hann aftur og fall niður á andlit sítt og segði: „Er tað tú, harri mín Elias!“

2

Fyrra Kongabók 18:8 Fyrra Kongabók

Hann svaraði: „Ja, tað eri eg! Far og sig harra tínum, at Elias er her!“

2

Fyrra Kongabók 18:9 Fyrra Kongabók

Tá segði hann: „Hvat havi eg syndað, síðani tú gevur tænara tín í hendur Akabs, so hann drepur meg!

2

Fyrra Kongabók 18:10 Fyrra Kongabók

So satt sum HARRIN Gud tín livir: Ikki er tað fólk ella ríki til, sum harri mín hevur ikki sent boð til at leita eftir tær; og táið teir søgdu: „Her er hann ikki!“ so tók hann hetta ríki ella fólk í eið, at tú vart ikki at finna har.

2

Fyrra Kongabók 18:11 Fyrra Kongabók

Og nú sigur tú: „Far og sig harra tínum, at Elias er her!“

2

Fyrra Kongabók 18:12 Fyrra Kongabók

Og so verður, at táið eg nú skiljist frá tær, rykkir Andi HARRANS teg burtur, hagar sum eg ikki veit; táið eg tá komi og sigi hatta við Akab, og hann so finnur teg ikki, drepur hann meg! – Og tænari tín hevur kortini óttast HARRAN, líka frá tí eg var ungur!

2

Fyrra Kongabók 18:13 Fyrra Kongabók

Hevur harri mín ikki frætt, hvat eg gjørdi, ta ferðina ið Jesabel drap profetar HARRANS? Tá fjaldi eg 100 av profetum HARRANS í tveimum hellum, 50 mans í hvørjum hellinum, og sá til, at teir høvdu nóg mikið av breyði og vatni.

2

Fyrra Kongabók 18:14 Fyrra Kongabók

Og nú sigur tú: „Far og sig harra tínum, at Elias er her!“ – Og so drepur hann meg!“

2

Versir