hjúnalag millum ymiskar trúgv

Esaias 2:6 Esaias

Tí Tú hevur vrakað fólk Títt, hús Jákups, av tí at tey eru full av eysturlendskum gandi, spáa eins og Filistarar og fylla landið við fólki av fremmandari ætt.

2

Esaias 2:7 Esaias

Land teirra er fult av silvuri og gulli, og á skattum teirra er eingin endi; land teirra er fult av hestum, og ikki stendur til at telja vagnar teirra.

2

Esaias 2:8 Esaias

– Og land teirra er fult av avgudum! Handaverk sítt tilbiðja tey, tað, sum fingrar teirra hava gjørt!

2

Esaias 2:9 Esaias

Men menniskjan skal verða boygd, maðurin eyðmýktur – fyrigev teimum ikki!

2

Esaias 2:10 Esaias

Far inn í bergið, fjal teg í dustinum fyri ræðslu HARRANS og fyri dýrd hátignar Hansara!

2

Esaias 2:11 Esaias

Menniskjan skal sláa niður stoltu eygu síni, hugmóð mannanna skal verða boygt, og hin dag skal eingin vera høgur uttan HARRIN.

2

Esaias 2:12 Esaias

Tí dag hevur HARRIN Gud herskaranna sett til dóm yvir alt stolt og høgt, yvir alt tað, sum lyftir seg upp – tað skal verða eyðmýkt!

2

Esaias 2:13 Esaias

– ja, yvir øll sedristrøini á Libanon, hini høgu og stoltu, og yvir allar eikir Basans,

2

Esaias 2:14 Esaias

yvir øll hini høgu fjøll og allar hinar stoltu hæddir,

2

Esaias 2:15 Esaias

yvir hvørt høgt torn og hvønn fastan múr,

2

Esaias 2:16 Esaias

yvir øll tarsisskip – ja, yvir alt, sum fagurt er at skoða.

2

Esaias 2:17 Esaias

Tá skal hugmóð menniskjunnar verða boygt, og stoltleiki mannanna verða eyðmýktur, og hin dag skal eingin vera høgur uttan HARRIN.

2

Esaias 2:18 Esaias

Og avgudarnir – teimum skal vera heilt úti við.

2

Esaias 2:19 Esaias

Og menniskjuni skulu fara inn í gjáir fjallanna og í jarðholur fyri ræðslu HARRANS og dýrd hátignar Hansara, táið Hann reisir Seg og ræðir jørðina.

2

Esaias 2:20 Esaias

Tann dag skulu menniskjuni kasta gudar sínar av silvuri og gulli, sum tey hava gjørt sær at tilbiðja, fyri moldvørpur og flogmýs

2

Esaias 2:21 Esaias

og fara inn í gjáir fjallanna og í bergskorar fyri ræðslu HARRANS og dýrd hátignar Hansara, táið Hann reisir Seg og ræðir jørðina.

2

Esaias 2:22 Esaias

– So gevið nú uppat at líta á menniskju, sum bert eiga lítlan lívsblástur í nøsini! Hvat er at leggja í tey!

2

Esaias 3:1 Esaias

Tí Harrin, HARRIN Gud herskaranna, tekur burtur úr Jerusalem og Juda stuðul og stav, hvønn stuðul av breyði og hvønn stuðul av vatni,

2

Esaias 3:2 Esaias

kappar og hermenn, dómarar og profetar, spámenn og elstar,

2

Esaias 3:3 Esaias

høvuðsmenn yvir fimmti og hvønn hátt virdan mann, ráðharrar og verkmeistarar og teir, sum kønir eru í gandi.

2

Esaias 3:4 Esaias

Eg skal geva teimum børn til stýrismenn, og smádreingir skulu valda yvir teimum.

2

Esaias 3:5 Esaias

Í fólkinum skal maður kúga mann, hvør næsta sín; smádrongurin skal seta seg upp móti hinum gamla, tann, ið einki hevur at týða, móti hinum hátt virda.

2

Esaias 3:6 Esaias

Táið tá onkur trívur í bróður sín í húsi faðirs síns og sigur: „Tú eigur kappa, tú skalt vera stýrismaður okkara, og hetta ríki, sum er á fallandi fóti, skal vera undir hond tíni!“

2

Esaias 3:7 Esaias

skal hann svara tann dag: „Eg vil ikki vera lækni! Eg havi hvørki breyð ella klæði í húsinum; meg seta tit ikki til høvd fólksins!“

2

Esaias 3:8 Esaias

Tí Jerusalem snávar, og Juda fellur, av tí at tunga teirra og gerðir teirra eru ímóti HARRANUM; tey seta seg upp ímóti dýrdareygum Hansara.

2

Esaias 3:9 Esaias

Andlitsbragd teirra talar – og vitnar ímóti teimum, og sum fólkið í Sodoma tosa tey opinlýst um synd sína, tey dylja hana ikki. Vei sálum teirra, tey stoyta sær sjálvum í vanlukku!

2

Esaias 3:10 Esaias

Sig um hin rættvísa, at honum skal gangast væl! Ávøkst verka sína skal hann eta.

2

Esaias 3:11 Esaias

Vei hinum gudleysa – honum skal gangast illa! Hansara egnu gerðir hevna seg aftur á hann sjálvan.

2

Esaias 3:12 Esaias

Fólk Mítt hevur smádrong við stýrið, og kvinnur ráða yvir tí. Fólk Mítt! Leiðarar tínir eru villleiðarar; vegin, tú skalt ganga á, hava teir oytt.

2

Esaias 3:13 Esaias

HARRIN stígur fram til rættargang, Hann stendur til reiðar at døma fólk Sítt.

2

Esaias 3:14 Esaias

HARRIN stígur fram í rættinum móti hinum elstu í fólki Sínum og høvdingum tess: „Tað eru tit, ið hava etið upp víngarðin, tit hava rán frá hinum fátæka í húsum tykkara!

2

Esaias 3:15 Esaias

Hvussu kunnu tit traðka fólk Mítt so niður og sora sundur hini fátæku?“ – sigur Harrin, HARRIN Gud herskaranna.

2

Esaias 3:16 Esaias

Og HARRIN sigur: Afturfyri at døtur Zion eru so hugmóðigar og ganga og fetta sær og spæla við eygunum, ganga og tita og ringla við fótringunum,

2

Esaias 3:17 Esaias

skal Harrin lata hviril døtra Zions verða fullan av skurvi, og HARRIN skal lyfta burtur av blygd teirra.

2

Esaias 3:18 Esaias

Tann dag skal Harrin taka alt stásið frá teimum: Fótringar, pannubond, hálspynt,

2

Esaias 3:19 Esaias

oyrnaperlur, armbond, slør,

2

Esaias 3:20 Esaias

høvuðpynt, fótketur, belti, luktigløs, gyklipynt,

2

Esaias 3:21 Esaias

fingraringar, nasaringar,

2

Esaias 3:22 Esaias

høgtíðarklæði, kápur, hini stóru turriklæðini, pungar,

2

Esaias 3:23 Esaias

spegl, lín, húgvur og fínslør.

2

Esaias 3:24 Esaias

Stinkur skal vera í staðin fyri góðan anga, tog í staðin fyri belti, berskøllut høvd í staðin fyri flættur, sekkjalørift í staðin fyri høgtíðarbúna, brennimerki í staðin fyri vakurleika.

2

Esaias 3:25 Esaias

Menn tínir skulu falla fyri svørði, og kappar tínir í orrustu.

2

Esaias 3:26 Esaias

Portur hennara skulu suffa og syrgja, og einslig skal hon sita á jørðini.

2

Esaias 4:1 Esaias

Tann dag skulu sjey kvinnur tríva í ein mann og siga: „Sjálvar skulu vit bæði føða og klæða okkum; lat okkum bert sleppa at bera navn títt, tak burtur vanæru okkara!“

2

Esaias 4:2 Esaias

Tann dag skal kvistur HARRANS vera til prýði og heiður, og ávøkstur landsins teimum av Ísrael til rós og prýði, sum undan sleppa.

2

Esaias 4:3 Esaias

Og so skal verða, at leivdin í Zion og tey, sum eftir eru í Jerusalem, skulu kallast heilag, ein og hvør, sum innskrivaður er til lívið í Jerusalem

2

Esaias 4:4 Esaias

– táið Harrin fær tváað óreinskuna av døtrum Zion og skolað blóðskyldina av Jerusalem við dómsanda og reinsanaranda.

2

Esaias 4:5 Esaias

Og yvir hvørjum staði á Zionsfjalli og yvir hátíðarskarunum har skal HARRIN skapa skýggj og royk um dagin og skin av logandi eldi um náttina – tí alt, sum dýrd hevur, er lagt afturyvir.

2

Esaias 4:6 Esaias

Skýli skal vera, til skugga um dagin móti hita og til lívd og skjól móti áarføri og regni.

2

Esaias 5:1 Esaias

Eg skal syngja song um vin mín, kærleikssong um víngarð Hansara. – Vinur mín hevði víngarð á fruktbørum heyggi.

2