Sorgarsongirnir kap. 5

5. A Prayer for Restoration

5:1-22:1

1 HARRI! Minst tað, ið yvir okkum hevur gingið, skoða og síggj, hvussu vit verða háðað!

2 Fremmandir hava fingið arv okkara, útlendingar hús okkara.

3 Vit eru vorðin foreldraleys – eiga ongan faðir; møður okkara eru sum einkjur.

4 Vatnið, ið vit drekka, noyðast vit at keypa; brennið noyðast vit at lata pening fyri.

5 Teir, ið elta okkum, eru okkum í hølunum; vit eru troytt, fáa ikki hvíld.

6 Vit hava givið okkum undir Egyptaland, undir Assýria til at verða mettað við breyði.

7 Fedrar okkara hava syndað – teir eru ikki til longur; men vit noyðast at bera misgerðir teirra.

8 Trælir eru harrar okkara; eingin rívur okkum úr hondum teirra.

9 Við vanda fyri lívinum fáa vit breyðið til okkara, hótt av svørði oyðimarkarinnar.

10 Húð okkara brennur sum ovnur í hungurslogunum.

11 Kvinnur hava teir neyðtikið í Zion, moyggjar í býum Juda.

12 Høvdingar hava teir hongt; onga virðing hava teir víst hinum gomlu.

13 Unglingar bóru kvørnina, dreingir duttu undir viðarbyrðum.

14 Hinir gomlu sita ikki í portrinum longur, hinir ungu eru givnir uppat við streingjaleikinum.

15 Tað er úti við hjartagleði okkara, dansur okkara er umskiftur í sorg.

16 Krúnan er fallin okkum av høvdinum – vei okkum, vit hava syndað!

17 Tí er hjarta okkara sjúkt, tí eru eygu okkara vorðin døpur

18 – tað kemur av, at Zionsfjall liggur í oyði, revar reika um har.

19 Tú, HARRI, situr í hásæti til ævigar tíðir, hásæti Títt verður mann eftir mann!

20 Hví vilt Tú gloyma okkum í allar ævir, venda Tær frá okkum so langa tíð?

21 HARRI! Leið okkum aftur til Tín – so koma vit aftur! Gev okkum nýggjar dagar, slíkar sum í forðum!

22 Tí manst Tú heilt hava vrakað okkum! Manst Tú vera so ovurhonds vreiður við okkum!

Sorgarsongirnir kap. 5 Uppsetan