Tvíburaturnarnir

Fyrsta Mósebók 11:18 Fyrsta Mósebók

Táið Peleg var 30 ár, fekk hann Re’u.

2

Fyrsta Mósebók 11:19 Fyrsta Mósebók

Eftir at Peleg hevði fingið Re’u, livdi hann 209 ár; og hann fekk synir og døtur.

2

Fyrsta Mósebók 11:20 Fyrsta Mósebók

Táið Re’u var 32 ár, fekk hann Serug.

2

Fyrsta Mósebók 11:21 Fyrsta Mósebók

Eftir at Re’u hevði fingið Serug, livdi hann 207 ár; og hann fekk synir og døtur.

2

Fyrsta Mósebók 11:22 Fyrsta Mósebók

Táið Serug var 30 ár, fekk hann Nakor.

2

Fyrsta Mósebók 11:23 Fyrsta Mósebók

Eftir at Serug hevði fingið Nakor, livdi hann 200 ár; og hann fekk synir og døtur.

2

Fyrsta Mósebók 11:24 Fyrsta Mósebók

Táið Nakor var 29 ár, fekk hann Tara.

2

Fyrsta Mósebók 11:25 Fyrsta Mósebók

Eftir at Nakor hevði fingið Tara, livdi hann 119 ár; og hann fekk synir og døtur.

2

Fyrsta Mósebók 11:26 Fyrsta Mósebók

Táið Tara var 70 ár, fekk hann Ábram, Nakor og Haran.

2

Fyrsta Mósebók 11:27 Fyrsta Mósebók

Hetta er ættarbók Tara. Tara fekk Ábram, Nakor og Haran. Haran fekk ein son, Lot.

2

Fyrsta Mósebók 11:28 Fyrsta Mósebók

Haran doyði í føðilandi sínum, í Ur í Kaldea undan faðir sínum, Tara.

2

Fyrsta Mósebók 11:29 Fyrsta Mósebók

Ábram og Nakor tóku sær konur; kona Ábram æt Sárai, kona Nakor æt Milka og var dóttir Haran, faðir Milku og Jisku.

2

Fyrsta Mósebók 11:30 Fyrsta Mósebók

Men Sárai var ófruktbør; hon átti einki barn.

2

Fyrsta Mósebók 11:31 Fyrsta Mósebók

Tara tók nú Ábram, son sín, Lot, sonarson sín, son Haran, og Sárai, sonarkonu sína, konu Ábram, son sín, og fór við teimum úr Ur í Kaldea til at fara til Kána’ansland; men táið tey komu til Karan, búsettust tey har.

2

Fyrsta Mósebók 11:32 Fyrsta Mósebók

Tíðin ið Tara livdi, var 205 ár; so doyði Tara, í Karan.

2

Seinna Krønikubók 14:7 Seinna Krønikubók

Hann segði við Juda: „Latið okkum byggja hesar býir og reisa rundan um teir múrar og torn við portrum og portursláum! Enn hava vit vald yvir landinum, av tí at vit hava søkt HARRAN Gud okkara; vit hava søkt Hann, og Hann hevur givið okkum frið allar vegir.“ Teir bygdu nú, og tað gekk væl.

2

Seinna Krønikubók 26:9 Seinna Krønikubók

Uzzias bygdi torn í Jerusalem við Hornsportur, við Dalsportur og við Hornið og gjørdi soleiðis hesi støð føst og sterk.

2

Seinna Krønikubók 26:10 Seinna Krønikubók

Hann bygdi eisini torn í oyðimørkini og læt høgga út nógvar brunnar; tí hann átti nógv av fæi, bæði í láglendinum og á slættanum, og hann hevði akurmenn og víngarðsmenn í fjøllunum og á Karmel; tí hann hevði óføran hug til landbúnað.

2

Sálmarnir 48:12 Sálmarnir

Zionsfjall frøist, døtur Juda rópa av gleði um dómar Tínar.

2

Hásongurin 8:10 Hásongurin

„Eg eri múrur, og bróst míni eru torn. So varð eg í eygum hansara sum ein, ið finnur frið.“

2

Esaias 1:1 Esaias

Hetta eru sjónirnar, ið Esaias, sonur Amoz, sá um Juda og Jerusalem, á teimum døgum ið Uzzias, Jótam, Akaz og Ezekias vóru kongar í Juda.

2

Esaias 1:2 Esaias

Hoyrið, tit Himlar, lurta, tú jørð! Tí HARRIN talar: Eg havi fostrað børn og føtt tey upp, men tey fullu frá Mær.

2

Esaias 1:3 Esaias

Neytið kennir hann, ið eigur tað, og eslið kennir krubbu harra síns; men Ísrael kennir einki, fólk Mítt skilir einki.

2

Esaias 1:4 Esaias

Vei hini syndafullu tjóð, tí skuldartyngda fólki, hesum avkomi illgerðarmanna, hesum børnum, sum so illa skikka sær! Tey hava svikið HARRAN, hava vanvirt hin Heilaga í Ísrael, hava vent Honum bakið.

2

Esaias 1:5 Esaias

Tola tit fleiri sløg, síðani tit halda áfram í fráfalli! Høvdið er ber sár, hjartað er sjúkt, alt sum tað er;

2

Esaias 1:6 Esaias

frá iljum til hviril er einki heilt – skurðir, kúlur og nýggj sár, sum hvørki eru reinsað ella umbundin ella bloytt við olju!

2

Esaias 1:7 Esaias

Land tykkara er oyðimørk, býir tykkara eru brendir; fremmand eta jørð tykkara fyri eygum tykkara – har er oyðing, sum táið land fellur í fíggindahendur.

2

Esaias 1:8 Esaias

Dóttir Zion er einsamøll eftir, sum skúr í víngarði, vaktarhús í melóngarði, sum kringsettur staður.

2

Esaias 1:9 Esaias

Hevði ikki HARRIN Gud herskaranna unt okkum lítla leivd, so høvdu vit verið sum Sodoma, líkst Gomorra.

2

Esaias 1:10 Esaias

Hoyrið orð HARRANS, sodomahøvdingar tykkara! Lurta eftir opinbering Guds okkara, gomorrafólk títt!

2

Esaias 1:11 Esaias

Hvat skal Eg gera við hesi mongu sláturoffur tykkara! sigur HARRIN; Mær leiðist við veðrabrennioffur og gøðingarkálvafiti, Eg skoyti ikki um blóð tarva, lamba og bukka.

2

Esaias 1:12 Esaias

Táið tit koma at stíga fram fyri ásjón Mína, hvør hevur tá biðið tykkum lata forgarðar Mínar traðka niður!

2

Esaias 1:13 Esaias

Komið ikki uppaftur við tómum matofri – tað er Mær andstyggiligt roykilsi! Sólkomudagar, sabbatar, hátíðarstevnur – Eg vil ikki vita av høgtíð og órætti saman!

2

Esaias 1:14 Esaias

Sólkomudagar og høgtíðir tykkara hatar sál Mín; tey eru vorðin Mær byrði, ið Eg ikki eri mentur at bera.

2

Esaias 1:15 Esaias

Hvussu nógv tit so rætta út hendurnar, lati Eg eyguni aftur fyri tykkum; hvussu nógv tit so biðja, hoyri Eg ikki – tí hendur tykkara eru fullar av blóði!

2

Esaias 1:16 Esaias

Tváið tykkum, reinsið tykkum! Gevið uppat við ónda atburði tykkara fyri eygum Mínum, leggið av at gera ilt!

2

Esaias 1:17 Esaias

Lærið at gera gott, leggið tykkum eftir tí, ið beint er, hjálpið hinum kúgaðu, fáið hinum faðirleysa rætt, flytið mál einkjunnar!

2

Esaias 1:18 Esaias

Komið, latið okkum tala saman um rætt! sigur HARRIN; um so syndir tykkara eru sum skarlak, skulu tær verða hvítar sum kavi; um tær so eru reyðar sum purpur, skulu tær verða sum hvít ull.

2

Esaias 1:19 Esaias

Eru tit lagalig og lýðin, skulu tit eta hitt góða í landinum;

2

Esaias 1:20 Esaias

men eru tit ólagalig og ólýðin, skulu tit verða etin upp av svørði – tí muður HARRANS hevur talað!

2

Esaias 1:21 Esaias

– At hon skuldi enda sum skøkja, hin trúfasta borg! Einaferð so full av rætti, rættferðarheim, og nú – manndráparar!

2

Esaias 1:22 Esaias

Silvur títt er vorðið ilska, vín títt er blandað við vatn;

2

Esaias 1:23 Esaias

stýrismenn tínir eru fráfalnir og vinir tjóva; allir elska teir gávur og liggja eftir mutri; ikki hjálpa teir hinum faðirleysa at fáa rætt, og ikki taka teir sær av málevni einkjunnar.

2

Esaias 1:24 Esaias

Tí sigur Harrin, HARRIN Gud herskaranna, hin veldigi Ísraels: Vei! Eg skal svala vreiði Míni á mótstøðumonnum Mínum og hevna Meg á fíggindar Mínar!

2

Esaias 1:25 Esaias

Eg skal venda hond Míni móti tær, reinsa ilskuna úr tær í ovninum og skilja frá alt blýggið.

2

Esaias 1:26 Esaias

Eg skal aftur geva tær slíkar dómarar sum í forðum og slíkar ráðharrar, sum tú einaferð átti, og so skalt tú eita Rættferðarstaður, Trúfestibýur.

2

Esaias 1:27 Esaias

Við rætti skal Zion verða endurloyst, og við rættferð tey, sum umvenda seg har.

2

Esaias 1:28 Esaias

Men undirgangur skal ráma allar illgerðarmenn og syndarar; tey, sum venda sær frá HARRANUM, skulu ganga til grundar.

2

Esaias 1:29 Esaias

Ja, skomm skulu tit fáa av eikitrøunum, ið tit elska; til skammar skulu tit verða av urtagørðunum, ið vóru tykkum so kærir.

2

Esaias 1:30 Esaias

Tí tit skulu verða sum eik við følnaðum bløðum og sum vatnleysur urtagarður.

2