Tvíburaturnarnir
159 versir um "Tvíburaturnarnir"
Versir
Síða 2 av 4Opinberingin 1:12 Opinberingin
Eg vendi mær á at síggja, hvat tað var fyri rødd, ið talaði við meg, og táið eg vendi mær, sá eg sjey ljósastakar av gulli
Opinberingin 1:13 Opinberingin
og millum ljósastakarnar ein, sum líktist menniskjasyni, klæddan í fótsíðan kyrtil og við gullbelti spentum um bróstið.
Opinberingin 1:14 Opinberingin
Høvd og hár Hansara vóru hvít, sum hvít ull, sum kavi, og eygu Hansara sum eldslogi.
Opinberingin 1:15 Opinberingin
Føtur Hansara líktust skínandi málmi, táið hann er gløddur í ovninum, og rødd Hansara var sum ljóð mangra vatna.
Opinberingin 1:16 Opinberingin
Í høgru hond hevði Hann sjey stjørnur; úr munni Hansara gekk út tvíeggjað, hvast svørð; og ásjón Hansara var sum sólin, táið hon skínur í kraft síni.
Opinberingin 1:17 Opinberingin
Táið eg sá Hann, fall eg sum deyður niður fyri føtur Hansara. Men Hann legði høgru hond Sína á meg og segði:
Opinberingin 1:18 Opinberingin
„Óttast ikki! Eg eri hin fyrsti, hin síðsti og hin livandi. Eg var deyður, men hygg, Eg eri livandi í aldur og allar ævir! Eg havi lyklar deyðans og deyðaríkisins.
Opinberingin 1:19 Opinberingin
Skriva tí tað, sum tú sást, bæði tað, sum er, og tað, sum henda skal hereftir,
Opinberingin 1:20 Opinberingin
loyndarmálið um hinar sjey stjørnurnar, sum tú sást í høgru hond Míni, og hinar sjey ljósastakarnar av gulli! – Stjørnurnar sjey eru einglar hinna sjey samkoma, og ljósastakarnir sjey eru sjey samkomur.“
Opinberingin 18:1 Opinberingin
Síðani sá eg annan eingil koma niður av himli; hann hevði stórt vald, og jørðin lýstist upp av dýrd hansara.
Opinberingin 18:2 Opinberingin
Hann rópti við veldigari, harðari rødd: „Fallin, fallin er Bábylon hin stóra! Hon er vorðin bústaður ilra anda, fangahús alskyns óreina anda og fangahús alskyns óreina og viðurstyggiliga fugla.
Opinberingin 18:3 Opinberingin
Tí av vreiðivíni horulevnaðs hennara hava øll fólkasløg drukkið; kongar jarðarinnar hava drivið hor við henni, og keypmenn jarðarinnar eru vorðnir ríkir av fylling ólevnaðs hennara.“
Opinberingin 18:4 Opinberingin
Eg hoyrdi aðra rødd úr Himli; hon segði: „Farið út frá henni, fólk mítt, so tit hava ikki lut í syndum hennara og verða rakt av plágum hennara!
Opinberingin 18:5 Opinberingin
Tí syndir hennara røkka líka upp til Himmals, og Gud hevur minst órættvísi hennara.
Opinberingin 18:6 Opinberingin
Lønið henni aftur, sum hon hevur lønt, ja, gjaldið henni tvífalt eftir verkum hennara, skeinkið henni dupult so nógv í bikarið, sum hon hevur skonkt!
Opinberingin 18:7 Opinberingin
So nógv sum hon hevur sett seg sjálva høgt og livað í ólevnaði – gevið henni so nógv av pínu og sorg! Aftur fyri at hon sigur í hjartanum: „Eg siti sum drotning og eri ikki einkja – sorg skal eg aldri síggja!“
Opinberingin 18:8 Opinberingin
so skulu á einum degi plágur hennara koma: Deyði, sorg og hungur! Hon skal verða brend upp; tí sterkur er Harrin Gud, sum hevur dømt hana.
Opinberingin 18:9 Opinberingin
Kongar jarðarinnar, sum hava drivið hor við henni og livað í ólevnaði við henni, skulu gráta og vena seg um hana, táið teir síggja roykin av bruna hennara.
Opinberingin 18:10 Opinberingin
Teir skulu standa langt burtur av ræðslu fyri pínu hennara, og teir skulu siga: „Vei, vei, tú stóri staður, Bábylon, tú sterki staður, at dómur tín er komin á einum tíma!“
Opinberingin 18:11 Opinberingin
Keypmenn jarðarinnar skulu gráta og syrgja um hana, tí eingin longur keypir skipsfarmar teirra
Opinberingin 18:12 Opinberingin
– farmar av gulli, silvuri, dýrum steinum, perlum, fínum línklæði, purpuri, silki, skarlaki, alskyns angandi viði, alskyns íløtum av fílabeini, alskyns íløtum av dýrum viði, kopari, jarni og marmori
Opinberingin 18:13 Opinberingin
– farmar av kaneli, dýrari salvu, roykilsi, myrra, viraki, víni, olju, fínum mjøli, hveiti, neytum, seyði, rossum, vagnum, trælum – og menniskjasálum!
Opinberingin 18:14 Opinberingin
Ávøksturin, ið sál tín tráaði eftir, er farin frá tær; alt góðgætið og alt hitt glitrandi er horvið frá tær – og aldri skal nakar finna tað aftur!
Opinberingin 18:15 Opinberingin
Teir, ið handlaðu við hesum – og eru vorðnir ríkir av henni! – skulu standa langt burtur av ræðslu fyri pínu hennara, gráta og syrgja og siga:
Opinberingin 18:16 Opinberingin
„Vei, vei! Hin stóri staður, sum klæddur var í fínt lín, purpur og skarlak og skein av gulli, dýrum steinum og perlum – at á einum tíma so stórur ríkdómur er lagdur í oyði!“
Opinberingin 18:17 Opinberingin
Og hvør stýrimaður, hvør skipari og allir sjómenn – allir, ið hava virki sítt á sjónum – stóðu langt burtur;
Opinberingin 18:18 Opinberingin
táið teir sóu roykin av bruna hennara, róptu teir og søgdu: „Hvat kundi metast javnt við hin stóra stað!“
Opinberingin 18:19 Opinberingin
Teir stroyddu mold á høvd síni og róptu við gráti og sorg og søgdu: „Vei, vei, hin stóri staður! – Í honum gjørdust allir teir ríkir, sum hava skip á sjónum – av skattum hansara! Á einum tíma er hann lagdur í oyði!“
Opinberingin 18:20 Opinberingin
Fegnast yvir henni, Himmal – og tit heilagu, tit ápostlar og profetar – at Gud hevur hildið dóm yvir henni fyri tykkum!“
Opinberingin 18:21 Opinberingin
Veldigur eingil tók stóran stein – sum stóran kvarnarstein – kastaði hann í havið og segði: „Soleiðis skal Bábylon, hin stóri staður, alt í einum verða kollveltur – og ikki verða at finna longur!
Opinberingin 18:22 Opinberingin
Ljóð av hørpuspælarum, sangarum, floytublásarum og lúðurblásarum skal ikki hoyrast meiri í tær; eingin listarmaður í nakrari list skal finnast meiri í tær; ljóð av kvørn skal ikki hoyrast meiri í tær;
Opinberingin 18:23 Opinberingin
ljós av lampu skal ikki skína meiri í tær; rødd brúðgóms og brúðar skal ikki hoyrast meiri í tær – tí keypmenn tínir vóru stórmenn jarðarinnar, av tí at øll fólkasløg vórðu villleidd av gandi tínum!
Opinberingin 18:24 Opinberingin
– Í henni varð funnið blóð profeta og heilagra – og alra teirra, ið myrd eru á jørðini!“
Fyrsta Mósebók 11:1 Fyrsta Mósebók
Øll jørðin hevði sama tungumál og tosaði líka.
Fyrsta Mósebók 11:2 Fyrsta Mósebók
Sum teir nú ferðaðust eystureftir, komu teir til dal í Sinearslandi og búsettust har.
Fyrsta Mósebók 11:3 Fyrsta Mósebók
Tá søgdu teir hvør við annan: „Komið, latið okkum gera tigulstein og brenna hann væl!“ – Teir brúktu tigulstein í staðin fyri grót og jarðbik í staðin fyri kálk.
Fyrsta Mósebók 11:4 Fyrsta Mósebók
So søgdu teir: „Komið, latið okkum byggja okkum bý, og torn, sum røkkur heilt upp til himmals – latið okkum soleiðis gera okkum navn, so vit skulu ikki verða spjaddir um alla jørðina!“
Fyrsta Mósebók 11:5 Fyrsta Mósebók
Men HARRIN kom niður at síggja býin og tornið, ið menniskjabørnini vóru farin at byggja;
Fyrsta Mósebók 11:6 Fyrsta Mósebók
og HARRIN segði: „Teir eru jú eitt og sama fólk, og eitt og sama tungumál hava teir allir; hetta er tað fyrsta, ið teir eru farnir undir at gera, og nú verður einki teimum óført, hvat teir so seta sær fyri!
Fyrsta Mósebók 11:7 Fyrsta Mósebók
Latið Okkum tí fara niður og blanda tungumál teirra, so teir skilja ikki málið hvør hjá øðrum!“
Fyrsta Mósebók 11:8 Fyrsta Mósebók
Soleiðis spjaddi HARRIN teir haðani út um alla jørðina, og teir góvu uppat at byggja býin.
Fyrsta Mósebók 11:9 Fyrsta Mósebók
Tí fekk hann navnið Bábel; tí har blandaði HARRIN tungumálini á allari jørðini; og haðani spjaddi HARRIN teir út um alla jørðina.
Fyrsta Mósebók 11:10 Fyrsta Mósebók
Hetta er ættarbók Sems. Táið Sem var 100 ár, fekk hann sonin Arpaksad, 2 ár eftir vatnflóðina.
Fyrsta Mósebók 11:11 Fyrsta Mósebók
Eftir at Sem hevði fingið Arpaksad, livdi hann 500 ár; og hann fekk synir og døtur.
Fyrsta Mósebók 11:12 Fyrsta Mósebók
Táið Arpaksad var 35 ár, fekk hann Sala.
Fyrsta Mósebók 11:13 Fyrsta Mósebók
Eftir at Arpaksad hevði fingið Sala, livdi hann 403 ár; og hann fekk synir og døtur.
Fyrsta Mósebók 11:14 Fyrsta Mósebók
Táið Sala var 30 ár, fekk hann Eber.
Fyrsta Mósebók 11:15 Fyrsta Mósebók
Eftir at Sala hevði fingið Eber, livdi hann 403 ár; og hann fekk synir og døtur.
Fyrsta Mósebók 11:16 Fyrsta Mósebók
Táið Eber var 34 ár, fekk hann Peleg.
Fyrsta Mósebók 11:17 Fyrsta Mósebók
Eftir at Eber hevði fingið Peleg, livdi hann 430 ár; og hann fekk synir og døtur.