trupulleikagerarar

Orðtøkini 16:14 Orðtøkini

Vreiði kongsins er boð deyðans, men vísur maður dugir at stilla hana.

2

Orðtøkini 16:15 Orðtøkini

Í ljósi ásjónar kongsins er lív, og náði hansara er sum regnskýggj um várið.

2

Orðtøkini 16:16 Orðtøkini

At vinna vísdóm – hvussu mangan betri er ikki tað enn gull! Og at vinna vit er meiri vert enn silvur.

2

Orðtøkini 16:17 Orðtøkini

Vegur hinna sannhjartaðu er at halda seg frá illum; tann, ið aktar eftir leið síni, varðar lív sítt.

2

Orðtøkini 16:18 Orðtøkini

Framman undan undirgangi gongur hugmóð, og framman undan falli stoltleiki.

2

Orðtøkini 16:19 Orðtøkini

Betri er at vera eyðmjúkur saman við neyðstøddum enn at skifta fong við stoltum.

2

Orðtøkini 16:20 Orðtøkini

Væl gongst honum, ið gevur orðinum gætur; sælur tann, ið lítur á HARRAN!

2

Orðtøkini 16:21 Orðtøkini

Tann, sum er vísur í hjartanum, verður kallaður vitigur, og søtleiki varranna eykar lærdóm.

2

Orðtøkini 16:22 Orðtøkini

Klókskapur er teimum kelda lívsins, sum eiga hann, men straff dáranna er teirra egni dárskapur.

2

Orðtøkini 16:23 Orðtøkini

Hjarta hins vísa ger munn hansara vitigan og leggur meiri og meiri lærdóm á varrar hansara.

2

Orðtøkini 16:24 Orðtøkini

Mild orð eru sum rennandi hunangur, sálini søt og likaminum heilsubót.

2

Orðtøkini 16:25 Orðtøkini

Mong leið tykist manninum røtt – og so er endi hennara kortini leiðir deyðans!

2

Orðtøkini 16:26 Orðtøkini

Svongd arbeiðsmansins arbeiðir fyri hann, tí muður hansara koyrir undir hann.

2

Orðtøkini 16:27 Orðtøkini

Níðingurin grevur vanlukkugravir; tað er, sum eldur hevði brent á vørrum hansara.

2

Orðtøkini 16:31 Orðtøkini

Grá hár eru vøkur krúna; hon er at finna á rættvísivegi.

2

Orðtøkini 16:32 Orðtøkini

Hin tolni er betri enn veldigur kappi; størri er at stýra sinni sínum enn at taka ein stað.

2

Orðtøkini 16:33 Orðtøkini

Í barminum verður luturin ristur, men hann fellur altíð, sum HARRIN vil.

2

Jeremias 1:5 Jeremias

„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 16:33 Jóhannes

Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at tit skulu hava frið í Mær. Í heiminum hava tit trongd, men verið hugreystir – Eg havi sigrað yvir heiminum!“

2

Efesusbrævið 4:29 Efesusbrævið

Eingin ólíklig tala komi tykkum av munni, nei, slík, sum góð er til uppbygging, sum nú tørvar, so tey, sum hoyra, kunnu fáa náði við henni!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:8 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið ikki elskar, kennir ikki Gud; tí Gud er kærleiki.

2