trupulleikagerarar

122 versir um "trupulleikagerarar"

Versir

Síða 2 av 3
Fyrra Pætursbrævið 2:6 Fyrra Pætursbrævið

Í skriftini stendur jú: „Eg leggi í Zion hornstein, útvaldan, dýrabaran; tann, ið trýr á Hann, skal als ikki verða til skammar.“

4
Fyrra Pætursbrævið 2:7 Fyrra Pætursbrævið

Tykkum, ið trúgva, er Hann tá dýrabarur; men hinum vantrúgvandi er hesin steinur, sum teir, ið bygdu, vrakaðu, vorðin hornsteinur, snávisteinur og klettur til fall –

4
Fyrra Pætursbrævið 2:8 Fyrra Pætursbrævið

hesum, sum snáva, av tí at tey trúgva ikki orðinum – til tað vóru tey eisini ætlað.

4
Fyrra Pætursbrævið 2:9 Fyrra Pætursbrævið

Men tit eru útvald ætt, kongligur prestaskapur, heilag tjóð, ognarfólk, fyri at tit skulu kunngera dygdir Hansara, sum kallaði tykkum úr myrkrinum inn í undurfulla ljós Sítt,

4
Fyrra Pætursbrævið 2:10 Fyrra Pætursbrævið

tit, sum ikki vóru fólk áður, men nú eru fólk Guds, tit, sum ikki høvdu funnið miskunn, men nú hava fingið miskunn.

4
Fyrra Pætursbrævið 2:11 Fyrra Pætursbrævið

Tit elskaðu! Eg áminni tykkum sum gestir og útlendingar at halda tykkum frá hinum holdligu lystum, sum eru í bardaga við sálina!

4
Fyrra Pætursbrævið 2:12 Fyrra Pætursbrævið

Og havið góðan atburð millum heidningarnar, so tey, um tey nú baktala tykkum sum illgerðarmenn, kunnu síggja góðu verk tykkara og fyri teirra skuld prísa Gudi vitjunardagin!

4
Fyrra Pætursbrævið 2:13 Fyrra Pætursbrævið

Verið tí fyri Harrans skuld allari menniskjaligari fyriskipan undirgivin, veri tað nú konginum sum hinum hægsta

4
Fyrra Pætursbrævið 2:14 Fyrra Pætursbrævið

ella landshøvdingum sum teimum, ið sendir eru av honum, teimum til revsing, sum ilt gera, men teimum til rós, sum gott gera!

4
Fyrra Pætursbrævið 2:15 Fyrra Pætursbrævið

Tí vilji Guds er, at tit soleiðis, við at gera hitt góða, skulu fáa fávitsku dáranna at tagna –

4
Fyrra Pætursbrævið 2:16 Fyrra Pætursbrævið

sum fræls, tó ikki sum tey, ið hava frælsið til skjól óndskapar, nei, sum tænarar Guds.

4
Fyrra Pætursbrævið 2:17 Fyrra Pætursbrævið

Ærið øll, elskið bróðurskapin, óttist Gud, heiðrið kongin!

4
Fyrra Pætursbrævið 2:18 Fyrra Pætursbrævið

Tit trælir! Verið í øllum ótta harrum tykkara undirgivin, ikki bert hinum góðu og mildu, men eisini hinum rangvørgu!

4
Fyrra Pætursbrævið 2:19 Fyrra Pætursbrævið

Tað finnur náði, um onkur, bundin til Gud í samvitsku síni, er tolin í sorgum, tóat hann líður órætt.

4
Fyrra Pætursbrævið 2:20 Fyrra Pætursbrævið

– Hvat rós er í tí, um tit eru tolin, táið tit verða sligin fyri syndir tykkara! Men eru tit tolin, táið tit gera hitt góða og tó líða ilt – tað finnur náði hjá Gudi.

4
Fyrra Pætursbrævið 2:21 Fyrra Pætursbrævið

Tí tað vórðu tit kallað til, og Kristus leið jú eisini fyri tykkum og læt tykkum fyridømi eftir, so tit skulu fylgja eftir í fótasporum Hansara,

4
Fyrra Pætursbrævið 2:22 Fyrra Pætursbrævið

sum gjørdi ikki synd, í hvørs munni heldur ikki var funnið svik,

4
Fyrra Pætursbrævið 2:23 Fyrra Pætursbrævið

sum háðaði ikki aftur ímóti, táið Hann varð háðaður, hótti ikki, táið Hann leið, men gav tað upp til Hansara, sum dømir í rættvísi

4
Fyrra Pætursbrævið 2:24 Fyrra Pætursbrævið

– sum sjálvur bar syndir okkara á likami Sínum upp á træið, fyri at vit, deyð frá syndunum, skuldu liva fyri rættvísina, og við hvørs sárum tit eru grødd.

4
Fyrra Pætursbrævið 2:25 Fyrra Pætursbrævið

Tit vóru jú sum seyður, ið vilstur er, men hava nú vent við til hirða og umsjónarmann sálna tykkara.

4
Orðtøkini 16:28 Orðtøkini

Falskur maður elvir stríð, og oyratutl skilir vin frá vini.

3
Orðtøkini 16:29 Orðtøkini

Yvirgangskroppurin lokkar næsta sín og leiðir hann inn á veg, sum ikki er góður.

3
Orðtøkini 16:30 Orðtøkini

Tann, ið letur eyguni saman fyri at upphugsa svik, og tann, ið læsir saman varrarnar, hevur longu fullført hitt illa.

3
Efesusbrævið 6:12 Efesusbrævið

Tí hjá okkum stendur bardagin ikki við blóð og hold, men við tignirnar og veldini, við harrar heimsins í hesum myrkri, við andaher óndskaparins í himmalrúminum.

3
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit elskaðu! Trúgvið ikki einum og hvørjum anda, nei, roynið andarnar, um teir eru frá Gudi! Tí mangir lygiprofetar eru farnir út í heimin.

3
Sálmarnir 1:1 Sálmarnir

Sælur er maður, ið ikki gongur í ráði hinna gudleysu, ikki stendur á vegi syndara og ikki situr, har spottarar sita,

2
Sálmarnir 1:2 Sálmarnir

men hevur gleði sína í lóg HARRANS og grundar á lóg Hansara bæði dag og nátt!

2
Sálmarnir 1:3 Sálmarnir

Hann er sum træ, plantað við vatnsløkir, ið ber ávøkst sín á røttum tíma, og sum bløðini ikki følna á; øllum, ið hann ger, hevur hann eydnu við.

2
Sálmarnir 1:4 Sálmarnir

So er ikki við hinum gudleysu; nei, tey eru sum dumba, ið fýkur fyri vindinum.

2
Sálmarnir 1:5 Sálmarnir

Tí verða gudleys ikki standandi í dóminum, ei heldur syndarar í samkomu rættvísra.

2
Sálmarnir 1:6 Sálmarnir

Tí HARRIN kennir leið hinna rættvísu, men leið gudleysra endar í vegloysi.

2
Orðtøkini 6:12 Orðtøkini

Níðingur, illgerðarmaður er tann, ið gongur um við sviki í munni,

2
Orðtøkini 6:13 Orðtøkini

sum blunkar við eyganum, talar við fótinum og ger tekin við fingrunum;

2
Orðtøkini 6:14 Orðtøkini

svik hevur slíkur í hjartanum, altíð upphugsar hann ilt í hjartanum og voldir trætur.

2
Orðtøkini 6:15 Orðtøkini

Vanlukkan skal tí koma brádliga á hann; snøggliga verður hann ógrøðandi sundursoraður.

2
Orðtøkini 15:13 Orðtøkini

Glatt hjarta ger andlitið ljóst, men hjartasorg brýtur mótið.

2
Orðtøkini 15:14 Orðtøkini

Hjarta hins vitiga leitar eftir kunnskapi, men í munni dáranna er einki uttan dárskapur.

2
Orðtøkini 16:1 Orðtøkini

Ráð hjartans hoyra menniskjanum til, men svarið, ið tungan gevur, kemur frá HARRANUM.

2
Orðtøkini 16:2 Orðtøkini

Allar leiðir mansins eru reinar í hansara egnu eygum, men HARRIN vigar andarnar.

2
Orðtøkini 16:3 Orðtøkini

Gev HARRANUM verk tíni í hond, so skulu ráð tíni fáa framgongd!

2
Orðtøkini 16:4 Orðtøkini

Alt skapti HARRIN, hvørt til sítt, hin gudleysa við – til vanlukkudagin!

2
Orðtøkini 16:5 Orðtøkini

Ein og hvør hugmóðigur er HARRANUM andstygd; vissuliga, slíkur verður ikki órevsaður.

2
Orðtøkini 16:6 Orðtøkini

Við kærleika og trúfesti verður misgerð javnað, og við ótta HARRANS flýggjar ein frá illum.

2
Orðtøkini 16:7 Orðtøkini

Táið HARRANUM líkar atburð mansins, ger Hann, at um tað so eru fíggindar hansara, binda teir frið við hann.

2
Orðtøkini 16:8 Orðtøkini

Betri er lítið við rættvísi enn stórur vinningur við órætti.

2
Orðtøkini 16:9 Orðtøkini

Hjarta menniskjans upphugsar veg tess, men HARRIN stýrir fetum tess.

2
Orðtøkini 16:10 Orðtøkini

Gudsdómur er á vørrum kongsins; ei ger muður hansara mistak, táið hann dømir.

2
Orðtøkini 16:11 Orðtøkini

Rættur bismari og rættar vektskálir hoyra HARRANUM til; øll loddini í posanum eru verk Hansara.

2
Orðtøkini 16:12 Orðtøkini

Gudleysur atburður er kongum andstygd; tí við rættvísi verður hásætið grundfest.

2
Orðtøkini 16:13 Orðtøkini

Rættvísar varrar líkar kongum; teir elska tann, ið talar av sonnum hjarta.

2