tómur

Jóhannes 3:20 Jóhannes

Hvør tann, ið ger ilt, hatar ljósið og kemur ikki til ljósið, fyri at verk hansara skulu ikki verða opinberað.

2

Jóhannes 3:21 Jóhannes

Men tann, ið ger sannleikan, kemur til ljósið, fyri at verk hansara kunnu verða opinberað – at tey eru gjørd í Gudi.“

2

Jóhannes 3:22 Jóhannes

Eftir hetta fóru Jesus og lærisveinar Hansara um Judealand, og Hann var har við teimum og doypti.

2

Jóhannes 3:23 Jóhannes

Men eisini Jóhannes doypti, í Enon, stutt frá Salim, tí har var nógv vatn; fólkið kom hagar og læt seg doypa.

2

Jóhannes 3:24 Jóhannes

Tí tá var Jóhannes enn ikki settur í fangahús.

2

Jóhannes 3:25 Jóhannes

Nú varð stríð millum lærisveinar Jóhannesar og ein Jøda um reinsan.

2

Jóhannes 3:26 Jóhannes

Og teir komu til Jóhannes og søgdu við hann: „Rabbi! Hann, sum var hjá tær hinumegin Jordan, Hann, sum tú gavst vitnisburð – nú doypir Hann, og øll koma til Hansara!“

2

Jóhannes 3:27 Jóhannes

Jóhannes svaraði: „Menniskjað kann einki fáa, uttan tað er givið tí av Himli.

2

Jóhannes 3:28 Jóhannes

Tit eru sjálvir vitni míni, at eg segði: „Eg eri ikki Kristus, men eg eri sendur út undan Honum.“

2

Jóhannes 3:29 Jóhannes

Tann, ið hevur brúðrina, er brúðgómurin; men vinur brúðgómsins, sum stendur og lurtar eftir Honum, gleðist stórliga við rødd brúðgómsins. Henda gleði mín er nú vorðin fullkomin.

2

Jóhannes 3:30 Jóhannes

Hann skal vaksa, og eg skal minka.

2

Jóhannes 3:31 Jóhannes

Hann, sum kemur omanífrá, er yvir øllum; hann, sum er av jørðini, er av jørðini og talar av jørðini; Hann, sum kemur av Himli, er yvir øllum.

2

Jóhannes 3:32 Jóhannes

Tað, ið Hann hevur sæð og hoyrt, vitnar Hann, og eingin tekur ímóti vitnisburði Hansara.

2

Jóhannes 3:33 Jóhannes

Tann, sum tekur ímóti vitnisburði Hansara, hevur staðfest, at Gud er sannorðaður.

2

Jóhannes 3:34 Jóhannes

Tí Hann, sum Gud hevur sent, talar orð Guds; Gud gevur ikki Andan eftir máli.

2

Jóhannes 3:35 Jóhannes

Faðirin elskar Sonin og hevur givið Honum alt í hond.

2

Jóhannes 3:36 Jóhannes

Tann, ið trýr á Sonin, hevur ævigt lív; men tann, ið ikki vil lýða Sonin, skal ikki síggja lívið; nei, vreiði Guds verður verandi yvir honum.“

2

Jóhannes 11:1 Jóhannes

Maður lá sjúkur, Lazarus úr Betania, bygdini, sum Maria og systir hennara, Marta, búðu í.

2

Jóhannes 11:2 Jóhannes

Tað var Maria, sum salvaði Harran við salvu og turkaði føtur Hansara við hári sínum; bróðir hennara, Lazarus, lá sjúkur.

2

Jóhannes 11:3 Jóhannes

Tá sendu systrarnar Jesusi boð og lótu siga: „Harri! Hann, ið Tú elskar, er sjúkur.“

2

Jóhannes 11:4 Jóhannes

Táið Jesus hoyrdi hetta, segði Hann: „Henda sjúka er ikki til deyða, men Gudi til dýrd – at Sonur Guds skal verða dýrmætur við henni.“

2

Jóhannes 11:5 Jóhannes

– Jesus elskaði Martu og systur hennara og Lazarus.

2

Jóhannes 11:6 Jóhannes

Táið Hann nú hoyrdi, at hann var sjúkur, varð Hann verandi, har sum Hann var, tveir dagar enn.

2

Jóhannes 11:7 Jóhannes

Tá fyrsta segði Hann við lærisveinarnar: „Latið okkum fara aftur til Judea!“

2

Jóhannes 11:8 Jóhannes

Lærisveinarnir søgdu við Hann: „Rabbi! Tað er stutt síðani, at Jødarnir ætlaðu at steina Teg, og Tú fert aftur hagar!“

2

Jóhannes 11:9 Jóhannes

Jesus svaraði: „Hevur ikki dagurin tólv tímar? Tann, sum gongur á degi, snávar ikki; tí hann sær ljósið í hesum heimi.

2

Jóhannes 11:10 Jóhannes

Men tann, sum gongur á nátt, snávar; tí ljósið er ikki í honum.“

2

Jóhannes 11:11 Jóhannes

– Hetta talaði Hann; og so segði Hann við teir: „Lazarus, vinur okkara, er sovnaður; men Eg fari at vekja hann upp úr svøvni.“

2

Jóhannes 11:12 Jóhannes

Tá søgdu lærisveinarnir við Hann: „Harri, svevur hann, so verður hann frískur aftur!“

2

Jóhannes 11:13 Jóhannes

– Jesus hevði talað um deyða hansara, men teir hildu Hann tala um vanligan svøvn.

2

Jóhannes 11:14 Jóhannes

Jesus segði teimum tí, sum var: „Lazarus er deyður.

2

Jóhannes 11:15 Jóhannes

Og fyri tykkara skuld eri Eg glaður, at Eg var ikki har, fyri at tit skulu trúgva. – Men latið okkum fara til hansara!“

2

Jóhannes 11:16 Jóhannes

Tummas – sum kallaðist Tvíburi – segði tá við hinar lærisveinarnar: „Latið okkum við fara, so vit fáa doyð saman við Honum!“

2

Jóhannes 11:17 Jóhannes

Táið Jesus nú kom, fekk Hann at vita, at hann hevði longu ligið fýra dagar í grøvini.

2

Jóhannes 11:18 Jóhannes

Nú var Betania nær við Jerusalem; einar fimtan stadiur vóru ímillum.

2

Jóhannes 11:19 Jóhannes

Og nógvir av Jødunum vóru komnir til Martu og Mariu at troysta tær eftir bróður teirra.

2

Jóhannes 11:20 Jóhannes

Táið nú Marta fekk at hoyra, at Jesus kom, fór hon ímóti Honum, men Maria varð sitandi heima við hús.

2

Jóhannes 11:21 Jóhannes

Marta segði við Jesus: „Harri! Hevði Tú verið her, so hevði bróðir ikki doyð!

2

Jóhannes 11:22 Jóhannes

Men eisini nú veit eg, at hvat Tú so biður Gud um, gevur Gud Tær.“

2

Jóhannes 11:23 Jóhannes

Jesus segði við hana: „Bróðir tín skal rísa upp aftur!“

2

Jóhannes 11:24 Jóhannes

Marta svaraði Honum: „Eg veit, at hann skal rísa upp í uppreisnini síðsta dag.“

2

Jóhannes 11:25 Jóhannes

Jesus segði við hana: „Eg eri uppreisnin og lívið, tann, ið trýr á Meg, skal liva, um hann so doyr.

2

Jóhannes 11:26 Jóhannes

Og hvør tann, ið livir og trýr á Meg, skal í allar ævir ikki doyggja. Trýrt tú hesum?“

2

Jóhannes 11:27 Jóhannes

Hon svaraði Honum: „Ja, Harri, eg trúgvi, at Tú ert Kristus, Sonur Guds, Hann, sum skal koma í heimin!“

2

Jóhannes 11:28 Jóhannes

Táið hon hetta hevði sagt, fór hon avstað, rópti loyniliga systur sína, Mariu, og segði: „Meistarin er her og vil finna teg!“

2

Jóhannes 11:29 Jóhannes

Táið hon hoyrdi hetta, reistist hon skundisliga og fór til Hansara.

2

Jóhannes 11:30 Jóhannes

Jesus var enn ikki komin inn í bygdina, men var staddur, har sum Marta hevði møtt Honum.

2

Jóhannes 11:31 Jóhannes

Táið nú Jødarnir, sum vóru heima hjá henni og troystaðu hana, sóu, at Maria skundisliga reistist og fór út, fóru teir aftan á henni, við tað at teir hildu, at hon fór út til grøvina at gráta har.

2

Jóhannes 11:32 Jóhannes

Táið nú Maria kom, hagar sum Jesus var, og sá Hann, fall hon niður fyri føtur Hansara og segði við Hann: „Harri! Hevði Tú verið her, so hevði bróðir ikki doyð!“

2

Jóhannes 11:33 Jóhannes

Táið Jesus nú sá hana gráta og sá Jødarnar, ið við henni vóru komnir, gráta, suffaði Hann í andanum, varð ógvuliga rørdur og segði:

2

Versir