resurrection of christ

120 versir um "resurrection of christ"

Versir

Síða 2 av 3
Lukas 24:50 Lukas

So fór Hann við teimum út móti Betania; Hann lyfti nú upp hendur Sínar og signaði teir.

3
Lukas 24:51 Lukas

Og í tí Hann signaði teir, skiltist Hann frá teimum og varð tikin upp til Himmals.

3
Lukas 24:52 Lukas

Tá tilbóðu teir Hann og fóru aftur til Jerusalem við stórari gleði.

3
Lukas 24:53 Lukas

Og teir vóru altíð í templinum, og prísaðu Gudi.

3
Jóhannes 11:25 Jóhannes

Jesus segði við hana: „Eg eri uppreisnin og lívið, tann, ið trýr á Meg, skal liva, um hann so doyr.

3
Rómverjabrævið 8:11 Rómverjabrævið

Býr nú Andi Hansara, sum reisti upp Jesus frá hinum deyðu, í tykkum, so skal Hann, sum reisti upp Kristus frá hinum deyðu, gera eisini deyðiligu likam tykkara livandi við Anda Sínum, sum í tykkum býr.

3
Ápostlasøgan 17:31 Ápostlasøgan

Tí Hann hevur ásett dag, táið Hann skal døma jarðarríki við rættvísi – við manni, sum Hann hevur sett til tað; og hetta hevur Hann prógvað øllum við at reisa Hann upp frá hinum deyðu.“

2
Rómverjabrævið 6:4 Rómverjabrævið

Vit eru tá grivin við Honum við dópinum til deyðan, fyri at, eins og Kristus varð reistur upp frá hinum deyðu við dýrd Faðirsins, so skulu eisini vit liva nýtt lív.

2
Rómverjabrævið 8:34 Rómverjabrævið

Hvør er tann, ið fordømir! Kristus er tann, sum deyður er, ja, tað, ið meiri er – sum er risin upp, sum er við høgru hond Guds, og sum eisini biður fyri okkum.

2
Rómverjabrævið 10:9 Rómverjabrævið

Tí um tú við munninum játtar Jesus sum Harra og trýrt í hjartanum, at Gud reisti Hann upp frá hinum deyðu, so skalt tú verða frelstur.

2
Rómverjabrævið 14:9 Rómverjabrævið

Tí doyði jú Kristus og varð livandi aftur, at Hann skuldi vera Harri yvir bæði livandi og deyðum.

2
Fyrra Korintbrævið 15:1 Fyrra Korintbrævið

Eg seti fram fyri tykkum, brøður, evangeliið, sum eg kunngjørdi tykkum, sum tit eisini tóku við, sum tit eisini standa í,

2
Fyrra Korintbrævið 15:2 Fyrra Korintbrævið

sum tit eisini verða frelstir við – so satt sum tit halda fast við orðini, ið eg kunngjørdi tykkum tað í – annars trúðu tit til einkis!

2
Fyrra Korintbrævið 15:3 Fyrra Korintbrævið

Tí eg lærdi tykkum sum hitt fyrsta tað, sum eg eisini hevði tikið við: At Kristus doyði fyri syndir okkara, eftir skriftunum,

2
Fyrra Korintbrævið 15:4 Fyrra Korintbrævið

at Hann varð jarðaður, at Hann reis upp triðja dagin, eftir skriftunum,

2
Fyrra Korintbrævið 15:5 Fyrra Korintbrævið

og at Hann varð sæddur av Kefasi og síðani av hinum tólv;

2
Fyrra Korintbrævið 15:6 Fyrra Korintbrævið

síðani varð Hann sæddur av meir enn 500 brøðrum í senn – av teimum liva flest allir enn; nakrir eru sovnaðir;

2
Fyrra Korintbrævið 15:7 Fyrra Korintbrævið

síðani varð Hann sæddur av Jákupi, síðani av øllum ápostlunum.

2
Fyrra Korintbrævið 15:8 Fyrra Korintbrævið

Og síðst av øllum varð Hann sæddur av mær við – hinum ófullborna fostri at kalla;

2
Fyrra Korintbrævið 15:9 Fyrra Korintbrævið

tí eg standi aftastur av ápostlunum og eri ikki verdur at kallast ápostul, við tað at eg havi ligið eftir samkomu Guds.

2
Fyrra Korintbrævið 15:10 Fyrra Korintbrævið

Men av náði Guds eri eg tað, sum eg eri, og náði Hansara móti mær hevur ikki verið til einkis; nei, eg havi arbeitt meir enn teir allir – tó ikki eg, men náði Guds, sum við mær er.

2
Fyrra Korintbrævið 15:11 Fyrra Korintbrævið

Annaðhvørt tað tá eri eg, ella tað eru hinir – soleiðis prædika vit, og soleiðis komu tit til trúgv.

2
Fyrra Korintbrævið 15:12 Fyrra Korintbrævið

Verður nú prædikað um Kristus, at Hann er risin upp frá hinum deyðu, hvussu kunnu tá nakrir tykkara millum siga, at eingin uppreisn er av deyðum!

2
Fyrra Korintbrævið 15:13 Fyrra Korintbrævið

Er eingin uppreisn av deyðum, so er heldur ikki Kristus risin upp.

2
Fyrra Korintbrævið 15:14 Fyrra Korintbrævið

Og er Kristus ikki risin upp, so er prædika okkara tóm, so er trúgv tykkara tóm við!

2
Fyrra Korintbrævið 15:15 Fyrra Korintbrævið

Vit koma tá eisini at standa sum lygivitni um Gud, við tað at vit hava vitnað móti Gudi, at Hann reisti upp Kristus – sum Hann ikki hevur reist upp, um so er, at deyð nú ikki rísa upp.

2
Fyrra Korintbrævið 15:16 Fyrra Korintbrævið

Rísa deyð ikki upp, so er heldur ikki Kristus risin upp.

2
Fyrra Korintbrævið 15:17 Fyrra Korintbrævið

Og er Kristus ikki risin upp, so er trúgv tykkara til einkis, so eru tit í syndum tykkara enn;

2
Fyrra Korintbrævið 15:18 Fyrra Korintbrævið

so fortaptust tá eisini tey, sum sovnað eru í Kristusi!

2
Fyrra Korintbrævið 15:19 Fyrra Korintbrævið

Er tað bert í hesum lívi, vit hava sett vón okkara til Kristus, so er meiri grund at tykjast synd í okkum enn í nøkrum øðrum menniskjum!

2
Fyrra Korintbrævið 15:20 Fyrra Korintbrævið

Men nú er Kristus risin upp frá hinum deyðu – sum frumgróður teirra, ið sovnað eru.

2
Fyrra Korintbrævið 15:21 Fyrra Korintbrævið

Við tað at deyðin kom við einum menniskja, er eisini uppreisn hinna deyðu komin við einum menniskja.

2
Fyrra Korintbrævið 15:22 Fyrra Korintbrævið

Tí eins og øll doyggja í Ádami, so skulu eisini øll verða gjørd livandi í Kristusi

2
Fyrra Korintbrævið 15:23 Fyrra Korintbrævið

– tó ein og hvør í deild síni: Kristus er frumgróðurin, harnæst tey, sum í komu Kristusar hoyra Honum til.

2
Fyrra Korintbrævið 15:24 Fyrra Korintbrævið

Síðani kemur endin, táið Hann gevur Gudi og Faðirinum ríkið í hendur, eftir at Hann hevur gjørt enda á hvørjum harradømi, veldi og mátti.

2
Fyrra Korintbrævið 15:25 Fyrra Korintbrævið

Tí Hann skal vera kongur, inntil Hann leggur allar fíggindar Sínar undir føtur Sínar.

2
Fyrra Korintbrævið 15:26 Fyrra Korintbrævið

Hin síðsti fíggindin, ið til einkis verður gjørdur, er deyðin.

2
Fyrra Korintbrævið 15:27 Fyrra Korintbrævið

Hann hevur jú lagt alt undir føtur Hansara. Men táið Hann sigur, at alt er undirlagt, so er tað skilligt, at Hann er undantikin, sum legði alt undir Hann.

2
Fyrra Korintbrævið 15:28 Fyrra Korintbrævið

Táið tá alt er lagt undir Hann, skal Sonurin sjálvur eisini leggja Seg undir tann, ið legði alt undir Hann, fyri at Gud skal vera alt í øllum.

2
Fyrra Korintbrævið 15:29 Fyrra Korintbrævið

Hvat gera tá tey, sum lata seg doypa fyri hini deyðu! – Er tað so, at eingin deyður rísur upp, hví lata tey seg tá doypa fyri tey!

2
Fyrra Korintbrævið 15:30 Fyrra Korintbrævið

Hví koma tá eisini vit okkum í vanda hvønn tíma!

2
Fyrra Korintbrævið 15:31 Fyrra Korintbrævið

– Eg doyggi hvønn dag, so satt sum eg í Kristi Jesusi, Harra okkara, kann rósa mær av tykkum, brøður!

2
Fyrra Korintbrævið 15:32 Fyrra Korintbrævið

Var tað, sum menniskju eru von, eg bardist við vill dýr í Efesus, hvønn vinning havi eg so av tí! Rísa deyð ikki upp, so „latið okkum eta og drekka, tí í morgin doyggja vit!“

2
Fyrra Korintbrævið 15:33 Fyrra Korintbrævið

Villist ikki! Ringur felagsskapur spillir góðar siðir!

2
Fyrra Korintbrævið 15:34 Fyrra Korintbrævið

Vaknið av álvara og syndið ikki! Tí summi kenna einki til Gud – tykkum til skomm sigi eg tað.

2
Fyrra Korintbrævið 15:35 Fyrra Korintbrævið

Nú sigur onkur: „Hvussu rísa hini deyðu upp? Hvørjum slagi av likami koma tey við?“

2
Fyrra Korintbrævið 15:36 Fyrra Korintbrævið

Dári tín! Tað, sum tú sáar, fær jú ikki lív, uttan tað doyr.

2
Fyrra Korintbrævið 15:37 Fyrra Korintbrævið

Og táið tú sáar, sáar tú ikki likamið, ið verða skal, men nakið korn, veri tað nú av hveiti ella onkrum øðrum slagi.

2
Fyrra Korintbrævið 15:38 Fyrra Korintbrævið

Men Gud gevur tí likam, eftir sum Hann vil, og hvørjum slagi av sáði tess egna likam.

2
Fyrra Korintbrævið 15:39 Fyrra Korintbrævið

Ikki alt kjøt er av sama slagi; nei, eitt er kjøt á menniskjum, eitt annað á dýrum, aftur eitt annað á fuglum, uppaftur eitt annað á fiskum.

2