psalms

Sálmarnir 37:39 Sálmarnir

Frelsa hinna rættvísu kemur frá HARRANUM, sum er sterka vernd teirra á neyðarstund.

2

Sálmarnir 37:40 Sálmarnir

HARRIN hjálpir teimum og fríar tey; Hann fríar tey frá hinum gudleysu og frelsir tey – tí tey hava søkt sær skjól hjá Honum.

2

Sálmarnir 91:1 Sálmarnir

Tann, ið situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda,

2

Sálmarnir 91:2 Sálmarnir

sigur við HARRAN: „Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!“

2

Sálmarnir 91:3 Sálmarnir

Tí Hann bjargar tær úr snerru fuglamansins, undan oyðandi pest;

2

Sálmarnir 91:4 Sálmarnir

við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.

2

Sálmarnir 91:5 Sálmarnir

Tú skalt ikki óttast náttaræðslurnar, ei pílin, ið flýgur um dagin,

2

Sálmarnir 91:6 Sálmarnir

ei pestina, ið sníkir seg í myrkrinum, ei sóttina, ið oyðir um middagin.

2

Sálmarnir 91:7 Sálmarnir

Um so túsund falla tær við lið, tíggju túsund við høgru hond tína, skal tað tó ikki ráma teg;

2

Sálmarnir 91:8 Sálmarnir

tú skalt bert skoða tað við eygum tínum, síggja, hvussu gudleys fáa løn sína.

2

Sálmarnir 91:9 Sálmarnir

„Tí Tú, HARRI, ert skjól mítt“ [sigur tú]. – Hin Hægsta hevur tú gjørt til bústað tín;

2

Sálmarnir 91:10 Sálmarnir

teg skal einki ilt henda, og eingin plága skal koma tjaldi tínum nær.

2

Sálmarnir 91:11 Sálmarnir

Tí Hann gevur einglum Sínum boð um at varðveita teg á øllum vegum tínum;

2

Sálmarnir 91:12 Sálmarnir

teir skulu bera teg á hondum, so tú skalt ongum steini sláa fótin ímóti;

2

Sálmarnir 91:13 Sálmarnir

á leyvu og høggorm skalt tú traðka, trampa niður ungleyvur og drekar.

2

Sálmarnir 91:14 Sálmarnir

„Við tað at hann heldur seg inn at Mær, skal Eg fría hann út, Eg skal bjarga honum, við tað at hann kennir navn Mítt;

2

Sálmarnir 91:15 Sálmarnir

hann ákallar Meg, og Eg skal svara honum; Eg eri við honum í neyðini, Eg skal fría hann út og lata hann koma til heiður;

2

Sálmarnir 91:16 Sálmarnir

við longum lívi skal Eg metta hann og lata hann skoða frelsu Mína.“

2

Sálmarnir 119:1 Sálmarnir

Sæl eru tey, hvørja leið er ólastandi, tey, ið liva eftir lóg HARRANS.

2

Sálmarnir 119:2 Sálmarnir

Sæl eru tey, ið akta eftir vitnisburðum Hansara, tey, ið søkja Hann av øllum hjarta sínum,

2

Sálmarnir 119:3 Sálmarnir

og sum ikki gera órætt, men ganga á vegum Hansara.

2

Sálmarnir 119:4 Sálmarnir

Tú hevur givið boð Tíni, fyri at ein skal leggja sær eina við at halda tey.

2

Sálmarnir 119:5 Sálmarnir

Á, høvdu vegir mínir verðið fastir, so eg helt fyriskipanir Tínar!

2

Sálmarnir 119:6 Sálmarnir

Tá skuldi eg ikki verðið til skammar, táið eg aktaði eftir øllum boðum Tínum.

2

Sálmarnir 119:7 Sálmarnir

Eg skal takka Tær av sonnum hjarta, táið eg læri allar rættvísilógir Tínar at kenna.

2

Sálmarnir 119:8 Sálmarnir

Fyriskipanir Tínar skal eg halda; vend mær tó ikki heilt bakið!

2

Sálmarnir 119:9 Sálmarnir

Hvussu skal hin ungi halda veg sín reinan? Við at halda seg eftir orði Tínum.

2

Sálmarnir 119:10 Sálmarnir

Av øllum hjarta mínum søki eg Teg; lat meg ikki villast burtur frá boðum Tínum!

2

Sálmarnir 119:11 Sálmarnir

Eg goymi orð Títt í hjartanum, fyri at eg skal ikki synda móti Tær.

2

Sálmarnir 119:12 Sálmarnir

Lovaður veri Tú, HARRI, lær meg fyriskipanir Tínar!

2

Sálmarnir 119:13 Sálmarnir

Eg kunngeri við vørrunum allar lógir muns Tíns.

2

Sálmarnir 119:14 Sálmarnir

Yvir veg vitnisburða Tína gleðist eg sum yvir alt ríkidømi.

2

Sálmarnir 119:15 Sálmarnir

Eg skal grunda á boð Tíni og hyggja væl at leiðum Tínum.

2

Sálmarnir 119:16 Sálmarnir

Í fyriskipanum Tínum havi eg gleði mína; eg gloymi ikki orð Títt.

2

Sálmarnir 119:17 Sálmarnir

Ger væl við tænara Tín, so eg kann liva! So skal eg halda orð Títt.

2

Sálmarnir 119:18 Sálmarnir

Lat upp eygu míni, so eg kann skoða alt hitt undurfulla í lóg Tíni!

2

Sálmarnir 119:19 Sálmarnir

Eg eri gestur á jørðini; dyl ikki boð Tíni fyri mær!

2

Sálmarnir 119:20 Sálmarnir

Sál mín tærist burtur av tráan eftir lóg Tíni – altíð.

2

Sálmarnir 119:21 Sálmarnir

Tú hevur straffað hini hugmóðigu, hini bannaðu, sum villast burt frá boðum Tínum.

2

Sálmarnir 119:22 Sálmarnir

Tak skomm og vanvirðing burt frá mær! Tí eg akti eftir vitnisburðum Tínum.

2

Sálmarnir 119:23 Sálmarnir

Ja, høvdingar sita og leggja upp ráð móti mær; men tænari Tín grundar á fyriskipanir Tínar.

2

Sálmarnir 119:24 Sálmarnir

Ja, vitnisburðir Tínir eru gleði mín; teir eru ráðgevarar mínir.

2

Sálmarnir 119:25 Sálmarnir

Sál mín liggur í dustinum; halt mær á lívi eftir orði Tínum!

2

Sálmarnir 119:26 Sálmarnir

Eg legði fram fyri Teg vegir mínar, og Tú svaraði mær; lær meg fyriskipanir Tínar!

2

Sálmarnir 119:27 Sálmarnir

Lat meg skilja veg boða Tína! So skal eg grunda á undurverk Tíni.

2

Sálmarnir 119:28 Sálmarnir

Sál mín grætur av sorg; reis meg upp eftir orði Tínum!

2

Sálmarnir 119:29 Sálmarnir

Lat lygivegin vera langt frá mær, og unn mær lóg Tína!

2

Sálmarnir 119:30 Sálmarnir

Trúskaparveg havi eg valt; lógir Tínar havi eg sett mær fyri eyga.

2

Sálmarnir 119:31 Sálmarnir

Eg haldi meg til vitnisburðir Tínar; lat meg ikki verða til skammar, HARRI!

2

Sálmarnir 119:32 Sálmarnir

Vegin eftir boðum Tínum skal eg renna; tí Tú gert meg lættan um hjartað.

2

Versir