ovurnáttúrligt

Markus 10:49 Markus

Tá steðgaði Jesus og segði: „Rópið hann higar!“ Tey róptu so hin blinda og søgdu við hann: „Ver hugreystur, reis teg upp, Hann rópar teg!“

2

Markus 10:50 Markus

Tá kastaði hann kappan av sær, leyp á føtur og kom til Jesus.

2

Markus 10:51 Markus

Jesus tók til orða og segði við hann: „Hvat vilt tú, at Eg skal gera fyri teg?“ Hin blindi svaraði Honum: „Rabbuni, at eg kann fáa sjón mína!“

2

Markus 10:52 Markus

Jesus segði við hann: „Far avstað – trúgv tín hevur frelst teg!“ Við tað sama fekk hann sjónina aftur, og hann fylgdi Honum á leið.

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 4:1 Jóhannes

Táið Harrin nú fekk at vita, at Fariseararnir høvdu frætt, at Jesus vann fleiri lærisveinar og doypti fleiri enn Jóhannes

2

Jóhannes 4:2 Jóhannes

– tó var tað ikki Jesus sjálvur, sum doypti, men lærisveinar Hansara –

2

Jóhannes 4:3 Jóhannes

tá fór Hann úr Judea og fór avstað aftur til Galilea.

2

Jóhannes 4:4 Jóhannes

Hann mátti tá fara gjøgnum Samaria.

2

Jóhannes 4:5 Jóhannes

So kom Hann til bý í Samaria, sum eitur Sikar, stutt frá jarðarstykkinum, ið Jákup gav Jósefi, syni sínum.

2

Jóhannes 4:6 Jóhannes

Har var brunnur Jákups. Jesus – sum var móður av ferðini – sat nú har við brunnin; tað var um sætta tíman.

2

Jóhannes 4:7 Jóhannes

Tá kom kvinna úr Samaria eftir vatni. Jesus segði við hana: „Gev Mær at drekka!“

2

Jóhannes 4:8 Jóhannes

Tí lærisveinar Hansara vóru farnir avstað inn í býin at keypa mat.

2

Jóhannes 4:9 Jóhannes

Tá segði hin samverska kvinnan við Hann: „Hvussu ber tað til, at Tú, sum ert Jødi, biður meg, samverska kvinnu, um nakað at drekka?“ – Tí Jødar koma ikki saman við Samverjar.

2

Jóhannes 4:10 Jóhannes

Jesus svaraði henni: „Hevði tú kent gávu Guds, og visti tú, hvør Hann er, sum sigur við teg: „Gev Mær at drekka!“ – so hevði tú biðið Hann, og Hann hevði givið tær livandi vatn.“

2

Jóhannes 4:11 Jóhannes

Kvinnan segði við Hann: „Harri, Tú hevur jú einki at draga upp vatn við, og brunnurin er djúpur; hvaðani hevur Tú tá hitt livandi vatnið?

2

Jóhannes 4:12 Jóhannes

Manst Tú vera størri enn Jákup, faðir okkara, sum hevur givið okkum brunnin og sjálvur drukkið úr honum, hann og synir hansara og kríatúr hansara?“

2

Jóhannes 4:13 Jóhannes

Jesus svaraði henni: „Hvør tann, ið drekkur av hesum vatni, skal tysta aftur.

2

Jóhannes 4:14 Jóhannes

Men tann, ið drekkur av vatninum, ið Eg gevi honum, skal ikki tysta í allar ævir; nei, vatnið, ið Eg gevi honum, skal verða í honum kelda av vatni, sum springur upp til ævigt lív.“

2

Jóhannes 4:15 Jóhannes

Kvinnan segði við Hann: „Harri, gev mær hetta vatn, so eg tysti ikki og kann sleppa frá at koma higar eftir vatni!“

2

Jóhannes 4:16 Jóhannes

Hann segði við hana: „Far avstað og rópa mann tín og kom so higar!“

2

Jóhannes 4:17 Jóhannes

Kvinnan svaraði: „Eg havi ongan mann.“ Jesus segði við hana: „Væl mást tú siga: „Eg havi ongan mann“!

2

Jóhannes 4:18 Jóhannes

Tí tú hevur havt fimm menn, og hann, ið tú hevur nú, er ikki maður tín – har segði tú satt!“

2

Jóhannes 4:19 Jóhannes

Tá segði kvinnan við Hann: „Harri, eg síggi, at Tú ert profetur!

2

Jóhannes 4:20 Jóhannes

Fedrar okkara hava tilbiðið á hesum fjalli, og tit siga, at í Jerusalem er staðið, har tilbiðið eigur at verða.“

2

Jóhannes 4:21 Jóhannes

Jesus segði við hana: „Trúgv Mær, kvinna, tann tíð kemur, táið tað hvørki skal vera á hesum fjalli ella í Jerusalem, tit tilbiðja Faðirin.

2

Jóhannes 4:22 Jóhannes

Tit tilbiðja tað, ið tit ikki kenna; vit tilbiðja tað, ið vit kenna; tí frelsan kemur frá Jødunum.

2

Jóhannes 4:23 Jóhannes

Men tann tíð kemur – og er nú – táið hinir sonnu tilbiðjarar skulu tilbiðja Faðirin í anda og sannleika; tí tað er slíkar tilbiðjarar, Faðirin vil hava.

2

Jóhannes 4:24 Jóhannes

Gud er Andi, og tey, sum tilbiðja Hann, mugu tilbiðja í anda og sannleika.“

2

Jóhannes 4:25 Jóhannes

Kvinnan segði við Hann: „Eg veit, at Messias kemur, Hann, sum kallast Kristus; táið Hann kemur, skal Hann kunngera okkum alt.“

2

Jóhannes 4:26 Jóhannes

Jesus svaraði henni: „Tað eri Eg, Hann, sum talar við teg!“

2

Jóhannes 4:27 Jóhannes

Í tí sama komu lærisveinar Hansara; teir undraðust á, at Hann talaði við kvinnu; tó segði eingin: „Hvat vilt Tú henni?“ ella: „Hví tosar Tú við hana?“

2

Jóhannes 4:28 Jóhannes

Tá læt kvinnan vatnkrukku sína standa og fór inn í býin og segði við fólkið har:

2

Jóhannes 4:29 Jóhannes

„Komið og síggið mann, sum hevur sagt mær alt, ið eg havi gjørt! Man Hann ikki vera Kristus?“

2

Jóhannes 4:30 Jóhannes

Tey fóru tá út úr býnum og tóku leiðina út til Hansara.

2

Jóhannes 17:17 Jóhannes

Halga tey í sannleikanum! Orð Títt er sannleiki.

2

Seinna Korintbrævið 11:13 Seinna Korintbrævið

Hesir menn eru falskir ápostlar, svikafullir arbeiðarar, ið skapa seg um til ápostlar Kristusar.

2

Seinna Korintbrævið 11:14 Seinna Korintbrævið

Og ikki er undur í tí; Satan sjálvur skapir seg jú um til eingil ljósins;

2

Seinna Korintbrævið 11:15 Seinna Korintbrævið

tað er tí ikki mikið, um eisini tænarar hansara skapa seg um til rættvísitænarar; men endi teirra skal verða eftir verkum teirra.

2

Efesusbrævið 6:12 Efesusbrævið

Tí hjá okkum stendur bardagin ikki við blóð og hold, men við tignirnar og veldini, við harrar heimsins í hesum myrkri, við andaher óndskaparins í himmalrúminum.

2

Seinna Timoteusarbrævið 3:16 Seinna Timoteusarbrævið

Øll skriftin er innblást av Gudi og er nyttulig til lærdóm, til sannføring, til rættleiðing, til uppfostran í rættvísi,

2

Hebrearabrævið 1:14 Hebrearabrævið

– Eru teir ikki allir tænandi andar, ið verða sendir út til tænastu fyri teirra skuld, sum arva skulu frelsu!

2

Hebrearabrævið 4:12 Hebrearabrævið

Tí orð Guds er livandi og hevur kraft og er hvassari enn nakað tvíeggjað svørð; tað fer ígjøgnum, inntil tað klývur sál og anda, liðir og merg, og dømir hugsanir og ráð hjartans.

2

Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið

Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 5:14 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hetta er hitt hugreysta álit, vit hava á Honum, at biðja vit um okkurt eftir vilja Hansara, so hoyrir Hann okkum.

2

Opinberingin 1:1 Opinberingin

Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,

2

Opinberingin 2:8 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Smyrna: „Hetta sigur hin fyrsti og hin síðsti, Hann, sum deyður var og er vorðin livandi:

2

Versir