miðnátt

Matteus 24:27 Matteus

Tí eins og snarljósið skyggir í eystri og lýsir líka í vestur, so skal vera, táið Menniskjasonurin kemur.

2

Matteus 24:28 Matteus

Har sum ræið er, flykkjast ørnirnar.

2

Matteus 24:29 Matteus

Men alt fyri eitt eftir trongdina á teimum døgum skal sólin myrkna, og mánin ikki geva skin sítt; stjørnurnar skulu falla niður av himli, og kreftir himmalsins vikast.

2

Matteus 24:30 Matteus

Tá skulu tekin Menniskjasonarins síggjast á himli, og tá skulu allar ættir jarðarinnar vena seg; og tey skulu síggja Menniskjasonin koma á skýggjum himmalsins við mátti og miklari dýrd.

2

Matteus 24:31 Matteus

Hann skal senda út einglar Sínar við veldigum lúðraljóði; teir skulu savna hini útvaldu Hansara úr hinum fýra ættunum, úr øðrum enda himmalsins í annan.

2

Matteus 24:32 Matteus

Lærið líknilsi av fikutrænum! Táið greinar tess longu eru blotnaðar og bløðini spretta, vita tit, at summarið er nær.

2

Matteus 24:33 Matteus

Soleiðis skulu eisini tit, táið tit síggja alt hetta, vita, at Hann er nær fyri durunum.

2

Matteus 24:34 Matteus

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Henda ætt skal als ikki forganga, fyrrenn alt hetta hevur hent.

2

Matteus 24:35 Matteus

Himmal og jørð skulu forganga, men orð Míni skulu als ikki forganga.

2

Matteus 24:36 Matteus

Men tann dag og tíma veit eingin, heldur ikki einglarnir í Himli, heldur ikki Sonurin – eingin uttan Faðirin.

2

Matteus 24:37 Matteus

Men eins og var á døgum Nóa, so skal eisini verða, táið Menniskjasonurin kemur.

2

Matteus 24:38 Matteus

Sum tey á døgunum fyri flóðina ótu og drukku, giftust og giftu, líka til tann dag Nóa fór inn í ørkina,

2

Matteus 24:39 Matteus

og tey vistu av ongum, fyrrenn flóðin kom og tók tey øll – so skal eisini vera, táið Menniskjasonurin kemur.

2

Matteus 24:40 Matteus

Tá skulu tveir vera úti á markini; annar verður tikin við, og annar verður latin eftir.

2

Matteus 24:41 Matteus

Tvær kvinnur skulu mala á kvørnini; onnur verður tikin við, og onnur verður latin eftir.

2

Matteus 24:42 Matteus

Vakið tí! Tit vita jú ikki, hvønn dag Harri tykkara kemur.

2

Matteus 24:43 Matteus

Men tað má vera tykkum greitt, at visti húsbóndin, í hvørji náttarvøku tjóvurin fór at koma, so vakti hann og læt ongan sleppa at bróta inn hjá sær.

2

Matteus 24:44 Matteus

Verið tí eisini tit til reiðar! Tí Menniskjasonurin kemur, tann tíma tit ikki hugsa.

2

Matteus 24:45 Matteus

Hvør er so hin trúgvi og skilagóði tænarin, ið húsbóndi hansara hevur sett yvir húsfólk Sítt, at geva teimum at eta í rættari tíð?

2

Matteus 24:46 Matteus

Sælur er tann tænari, ið Harri hansara, táið Hann kemur, finnur bera seg so at!

2

Matteus 24:47 Matteus

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Hann skal seta hann yvir alt, ið Hann eigur.

2

Matteus 24:48 Matteus

Men sigur hin óndi tænarin so í hjarta sínum: „Harri mín drálar!“ –

2

Matteus 24:49 Matteus

og fer so at sláa samtænarar sínar og eta og drekka við drykkjumonnum,

2

Matteus 24:50 Matteus

so skal Harrin hjá hesum tænara koma, ein dag hann ikki væntar, og ein tíma hann ikki veit,

2

Matteus 24:51 Matteus

og høgga hann sundur og lata hann fáa lut saman við hyklarunum. Har skal vera grátur og tannagrísl.“

2

Markus 14:26 Markus

Táið teir nú høvdu sungið lovsongin, fóru teir út til Oljufjallið.

2

Markus 16:16 Markus

Tann, ið trýr og verður doyptur, skal verða frelstur; men tann, ið ikki trýr, skal verða fordømdur.

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2

Fyrra Korintbrævið 15:51 Fyrra Korintbrævið

Eg sigi tykkum loyndarmál: Vit skulu ikki øll sovna, men vit skulu øll umbroytast,

2

Versir