miðnátt

Jóhannes 4:23 Jóhannes

Men tann tíð kemur – og er nú – táið hinir sonnu tilbiðjarar skulu tilbiðja Faðirin í anda og sannleika; tí tað er slíkar tilbiðjarar, Faðirin vil hava.

4

Sálmarnir 30:5 Sálmarnir

Lovsyngið HARRANUM, tit heilagu Hansara, og prísið heilaga navni Hansara!

3

Sálmarnir 91:1 Sálmarnir

Tann, ið situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda,

3

Sálmarnir 91:2 Sálmarnir

sigur við HARRAN: „Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!“

3

Sálmarnir 91:3 Sálmarnir

Tí Hann bjargar tær úr snerru fuglamansins, undan oyðandi pest;

3

Sálmarnir 91:4 Sálmarnir

við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.

3

Sálmarnir 91:5 Sálmarnir

Tú skalt ikki óttast náttaræðslurnar, ei pílin, ið flýgur um dagin,

3

Sálmarnir 91:6 Sálmarnir

ei pestina, ið sníkir seg í myrkrinum, ei sóttina, ið oyðir um middagin.

3

Sálmarnir 91:7 Sálmarnir

Um so túsund falla tær við lið, tíggju túsund við høgru hond tína, skal tað tó ikki ráma teg;

3

Sálmarnir 91:8 Sálmarnir

tú skalt bert skoða tað við eygum tínum, síggja, hvussu gudleys fáa løn sína.

3

Sálmarnir 91:9 Sálmarnir

„Tí Tú, HARRI, ert skjól mítt“ [sigur tú]. – Hin Hægsta hevur tú gjørt til bústað tín;

3

Sálmarnir 91:10 Sálmarnir

teg skal einki ilt henda, og eingin plága skal koma tjaldi tínum nær.

3

Sálmarnir 91:11 Sálmarnir

Tí Hann gevur einglum Sínum boð um at varðveita teg á øllum vegum tínum;

3

Sálmarnir 91:12 Sálmarnir

teir skulu bera teg á hondum, so tú skalt ongum steini sláa fótin ímóti;

3

Sálmarnir 91:13 Sálmarnir

á leyvu og høggorm skalt tú traðka, trampa niður ungleyvur og drekar.

3

Sálmarnir 91:14 Sálmarnir

„Við tað at hann heldur seg inn at Mær, skal Eg fría hann út, Eg skal bjarga honum, við tað at hann kennir navn Mítt;

3

Sálmarnir 91:15 Sálmarnir

hann ákallar Meg, og Eg skal svara honum; Eg eri við honum í neyðini, Eg skal fría hann út og lata hann koma til heiður;

3

Sálmarnir 91:16 Sálmarnir

við longum lívi skal Eg metta hann og lata hann skoða frelsu Mína.“

3

Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók

Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“

2

Fyrra Kongabók 3:16 Fyrra Kongabók

Um hesa tíðina komu tvær skøkjur og stigu fram fyri kongin.

2

Seinna Kongabók 6:14 Seinna Kongabók

sendi hann hestar og vagnar og stóran her hagar; teir komu hagar um náttina og slógu ring um býin.

2

Sálmarnir 119:62 Sálmarnir

Mitt um náttina fari eg upp at takka Tær fyri rættvísilógir Tínar.

2

Dániel 5:30 Dániel

Somu nátt varð Belsazar kaldearakongur dripin.

2

Jóel 2:1 Jóel

Blásið í horn á Zion, blásið harðblástur á heilaga fjalli Mínum! Nøtrið, øll tit, sum í landinum búgva! Tí dagur HARRANS kemur – hann er nær –

2

Matteus 24:1 Matteus

Jesus fór nú út úr templinum og burtur haðani, og lærisveinar Hansara komu til Hansara at vísa Honum tempulbygningarnar.

2

Matteus 24:2 Matteus

Men Hann tók til orða og segði við teir: „Síggja tit ikki alt hetta? Sanniliga, sigi Eg tykkum: Her skal ikki verða latin steinur eftir á steini, sum ikki skal brótast niður.“

2

Matteus 24:3 Matteus

Táið Hann sat á Oljufjallinum, komu lærisveinar Hansara til Hansara einsæri og søgdu: „Sig okkum, nær hetta fer at henda! Og hvat er tekinið fyri, at Tú kemur, og endi er á tíðini?“

2

Matteus 24:4 Matteus

Jesus svaraði teimum: „Síggið til, at eingin villleiðir tykkum!

2

Matteus 24:5 Matteus

Tí mangir skulu koma í navni Mínum og siga: „Eg eri Kristus!“ Og teir skulu villleiða mong.

2

Matteus 24:6 Matteus

Og tit skulu hoyra um hernaðir og frætta hernaðatíðindi. Síggið til, at tit lata tykkum ikki ræða! Tí so má verða; men endin er ikki enn.

2

Matteus 24:7 Matteus

Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og hungur og jarðskjálvti skal vera víða hvar.

2

Matteus 24:8 Matteus

Men alt hetta eru hinir fyrstu verkirnir.

2

Matteus 24:9 Matteus

Tá skulu tey geva tykkum upp at verða illa viðfarnar og drepa tykkum, og tit skulu verða hataðir av øllum fólkasløgum fyri navns Míns skuld.

2

Matteus 24:10 Matteus

Tað skal verða mongum til fall, og tey skulu svíkja hvørt annað og hata hvørt annað.

2

Matteus 24:11 Matteus

Og mangir lygiprofetar skulu stíga fram og villleiða mong.

2

Matteus 24:12 Matteus

Og av tí at lógloysið fær yvirhond, skal kærleikin kólna hjá hinum flestu.

2

Matteus 24:13 Matteus

Men tann, ið heldur út líka til endan, skal verða frelstur.

2

Matteus 24:14 Matteus

Hetta evangelium ríkisins skal verða prædikað um alt jarðarríki, øllum fólkasløgum til vitnisburð; og tá skal endin koma.

2

Matteus 24:15 Matteus

Táið tit tá síggja viðurstygd oyðingarinnar, sum talað er um av Dániel profeti, standa á heilagari grund – tann, ið lesur tað, gevi tí gætur! –

2

Matteus 24:16 Matteus

skulu tey, sum í Judea eru, flýggja í fjøllini;

2

Matteus 24:17 Matteus

tann, ið á takinum er, má ikki fara niður eftir nøkrum, sum er í húsi hansara,

2

Matteus 24:18 Matteus

og tann, ið úti á markini er, má ikki venda aftur eftir klæðum sínum.

2

Matteus 24:19 Matteus

Men vei teimum, sum eru við barn og geva bróst á teimum døgum!

2

Matteus 24:20 Matteus

Biðið eftir, at tit skulu ikki koma at flýggja um veturin, ei heldur sabbat!

2

Matteus 24:21 Matteus

Tí tá skal vera slík trongd, sum ikki hevur verið, frá tí heimurin varð til inntil nú, og sum heldur ikki skal verða.

2

Matteus 24:22 Matteus

Og vórðu hesir dagar ikki styttir, varð einki hold frelst, men fyri teirra skuld, sum útvald eru, skulu hesir dagar verða styttir.

2

Matteus 24:23 Matteus

Sigur tá onkur við tykkum: „Hyggið, her er Kristus!“ ella: „Har er Hann!“ skulu tit ikki trúgva tí.

2

Matteus 24:24 Matteus

Tí lygikristar og lygiprofetar skulu stíga fram og gera stór tekin og undur, so eisini hini útvaldu skuldu verið villleidd – hevði tað verið møguligt.

2

Matteus 24:25 Matteus

Nú havi Eg sagt tykkum tað frammanundan.

2

Matteus 24:26 Matteus

Um tá verður sagt við tykkum: „Hann er í oyðimørkini!“ so farið ikki út hagar! – „Hann er í kømurunum!“ so trúgvið tí ikki!

2

Versir