leið / stígur

Orðtøkini 7:7 Orðtøkini

og millum hinar óroyndu sá eg unglinga, eg legði til merkis millum hinar ungu ein við ongum skili,

2

Orðtøkini 7:8 Orðtøkini

hann gekk eftir gøtuni við hornið, har sum hon búði, tók leiðina at húsi hennara

2

Orðtøkini 7:9 Orðtøkini

í skýmingini, móti kvøldi, táið nátt og myrkur komu.

2

Orðtøkini 7:10 Orðtøkini

Tá kom ímóti honum kvinna í skøkjubúna og við svikafullum hjarta.

2

Orðtøkini 7:11 Orðtøkini

Vill er hon og kát; heima hava føtur hennara ikki frið á sær;

2

Orðtøkini 7:12 Orðtøkini

nú er hon á gøtum, nú á torgum, og á hvørjum horni lúrir hon.

2

Orðtøkini 7:13 Orðtøkini

Hon treiv í hann og kysti hann, og við frekum andliti segði hon við hann:

2

Orðtøkini 7:14 Orðtøkini

„Eg hevði takkoffur at bera fram, og í dag havi eg uppfylt lyfti míni;

2

Orðtøkini 7:15 Orðtøkini

tí fór eg út ímóti tær, at leita eftir tær, og nú havi eg funnið teg.

2

Orðtøkini 7:16 Orðtøkini

Eg havi reitt song mína við teppum, við marglittum teppum av egyptiskum líni.

2

Orðtøkini 7:17 Orðtøkini

Myrra, aloe og kanel havi eg stroytt út yvir legu mína.

2

Orðtøkini 7:18 Orðtøkini

Kom, lat okkum stuttleika okkum í kærleika, inntil lýsir, frøa okkum í elskhugalysti!

2

Orðtøkini 7:19 Orðtøkini

Tí maður mín er ikki heima, hann er farin langa ferð;

2

Orðtøkini 7:20 Orðtøkini

peningapungin tók hann við sær; hann kemur ikki aftur, fyrrenn fullmáni verður!“

2

Orðtøkini 7:21 Orðtøkini

– Soleiðis lokkaði hon hann við alskyns føgrum orðum, við sleisku vørrum sínum fekk hon vald á honum;

2

Orðtøkini 7:22 Orðtøkini

hann fylgir henni við tað sama sum tarvur, ið verður leiddur at verða dripin, sum í fótjørnum, ið dárin verður tyktaður við

2

Orðtøkini 7:23 Orðtøkini

– inntil pílurin klývur livur hansara – eins og fuglurin skundar sær í snerruna og veit ikki, at lívið er í váða!

2

Orðtøkini 7:24 Orðtøkini

So lurta nú eftir mær, sonur mín, og gev orðum muns míns gætur!

2

Orðtøkini 7:25 Orðtøkini

Lat ikki hjarta títt venda sær til vegir hennara, vilst ikki inn á gøtur hennara!

2

Orðtøkini 7:26 Orðtøkini

Tí mangar, ið hava fingið ólívssár, hevur hon felt, og stórt er tal teirra, ið hon hevur dripið.

2

Orðtøkini 7:27 Orðtøkini

Gjøgnum hús hennara liggja leiðirnar til deyðaríkið, tær, ið ganga niður í kømur deyðans.

2

Orðtøkini 8:1 Orðtøkini

Hoyrið! Vísdómurin rópar, og vitið letur rødd sína hoyrast.

2

Orðtøkini 8:2 Orðtøkini

Uppi á heyggjum við vegin stendur hann, á vegamótum;

2

Orðtøkini 8:3 Orðtøkini

við portrini, har sum farið verður út úr býnum, har sum farið verður inn um liðini, rópar hann hart:

2

Orðtøkini 8:4 Orðtøkini

„Eg kalli á tykkum, menn, og rødd mín ljóðar til menniskjabørnini.

2

Orðtøkini 8:5 Orðtøkini

Lærið klókskap, tit fávitskutu, lærið vit, tit dárar!

2

Orðtøkini 8:6 Orðtøkini

Hoyrið! Tí um tað, ið høgt er, tali eg, og eg lati upp varrar mínar við rættvísum orðum;

2

Orðtøkini 8:7 Orðtøkini

tunga mín talar sannleika, og gudloysi er vørrum mínum andstygd.

2

Orðtøkini 8:8 Orðtøkini

Øll orð muns míns eru røtt, einki falskt ella rangvørgt er í teimum.

2

Orðtøkini 8:9 Orðtøkini

Tey eru øll somul hinum vitiga einføld og teimum røtt, sum hava funnið kunnskap.

2

Orðtøkini 8:10 Orðtøkini

Takið við tykt míni heldur enn silvuri, takið við kunnskapi heldur enn útvaldum gulli!

2

Orðtøkini 8:11 Orðtøkini

Tí vísdómur er betri enn perlur, og av øllum dýrgripum er eingin sum hann.

2

Orðtøkini 8:12 Orðtøkini

Eg, vísdómurin, havi klókskap í ogn, og eg dugi at finna vitig ráð.

2

Orðtøkini 8:13 Orðtøkini

At óttast HARRAN er at hata hitt illa; stoltleika, hugmóð, hin ónda vegin og hin falska munnin, hetta hati eg.

2

Orðtøkini 8:14 Orðtøkini

Eg eigi ráð og vísdóm, eg havi vit, eg havi styrki.

2

Orðtøkini 8:15 Orðtøkini

Við mær stýra kongarnir, og við mær áseta høvdingarnir tað, ið rætt er.

2

Orðtøkini 8:16 Orðtøkini

Við mær ráða stjórnarmenninir og stórmenninir, ja, allir dómarar á jørðini.

2

Orðtøkini 8:17 Orðtøkini

Eg elski tey, sum elska meg, og tey, sum leita eftir mær, skulu finna meg.

2

Orðtøkini 8:18 Orðtøkini

Hjá mær er ríkidømi og heiður, gamalt arvagóðs og rættvísi.

2

Orðtøkini 8:19 Orðtøkini

Ávøkstur mín er betri enn gull, ja, fínasta gull, og vinningurin, ið eg gevi, er betri enn útvalt silvur.

2

Orðtøkini 8:20 Orðtøkini

Á rættferðarvegi gangi eg, mitt á rættvísigøtum;

2

Orðtøkini 8:21 Orðtøkini

tí gevi eg teimum, ið elska meg, sannan ríkdóm í arv og fylli goymslur teirra.

2

Orðtøkini 8:22 Orðtøkini

Meg skapti HARRIN sum fyrsta verk Sítt, í forðum, áðrenn Hann skapti nakað annað.

2

Orðtøkini 8:23 Orðtøkini

Frá ævunum eri eg vorðin til, frá upphavi, áðrenn jørðin var.

2

Orðtøkini 8:24 Orðtøkini

Táið avgrundirnar ikki vóru til enn, varð eg føddur, áðrenn nakrar keldur, fullar av vatni, vóru til.

2

Orðtøkini 8:25 Orðtøkini

Áðrenn fjallagrundirnar vórðu lagdar, áðrenn heyggjarnir vórðu til, varð eg føddur,

2

Orðtøkini 8:26 Orðtøkini

áðrenn Hann hevði skapt jørðina og markina og fyrsta moldklump jarðarríkis.

2

Orðtøkini 8:27 Orðtøkini

Táið Hann bygdi himmalin, var eg har, táið Hann setti hvølv yvir djúpið.

2

Orðtøkini 8:28 Orðtøkini

Táið Hann festi skýggini í erva og gav keldunum í djúpinum fasta stað teirra,

2

Orðtøkini 8:29 Orðtøkini

táið Hann setti sjónum mark, so vøtnini fara ikki longur, enn Hann sigur til, táið Hann legði grundvøllir jarðar

2

Versir