kongur Salomon
143 versir um "kongur Salomon"
Versir
Síða 3 av 3Orðtøkini 17:11 Orðtøkini
Hin óndi hevur bert hug at vera ímóti, men miskunnarleyst boð verður sent ímóti honum.
Orðtøkini 17:12 Orðtøkini
Frægari er at møta bjørn, sum ungarnir eru tiknir frá, enn dára í dárskapi hansara.
Orðtøkini 17:13 Orðtøkini
Tann, ið lønir gott við illum, frá húsi hansara skal vanlukkan ikki víkja.
Orðtøkini 17:14 Orðtøkini
At byrja stríð er sum at opna fyri vatni; halt tí uppat við trætu, áðrenn nakar vísir tenn!
Orðtøkini 17:15 Orðtøkini
Tann, ið fríkennir hin seka, og tann, ið dómfellir hin sakleysa, eru báðir HARRANUM andstygd.
Orðtøkini 17:16 Orðtøkini
Hvat batar peningur í hond dárans at keypa vísdóm, táið hann einki vit hevur!
Orðtøkini 17:17 Orðtøkini
Vinur elskar altíð, og bróðir verður føddur til hjálpar í neyð.
Orðtøkini 17:18 Orðtøkini
Tað menniskja, sum einki vit hevur, gevur handtak og gongur í ábyrgd fyri næsta sín.
Orðtøkini 17:19 Orðtøkini
Tann, ið elskar kjak, elskar synd; tann, ið ger dyr sínar høgar, søkir sín egna undirgang.
Orðtøkini 17:20 Orðtøkini
Tann, sum er falskur í hjartanum, finnur einki gott, og tann, sum er rangvørgur í talu síni, fellur í vanlukku.
Orðtøkini 17:21 Orðtøkini
Tann, ið hevur býttling til son, fær sorg; faðir dárans hevur onga gleði.
Orðtøkini 17:22 Orðtøkini
Glatt hjarta gevur góða heilsubót, men brotið mót sýgur mergin úr beinunum.
Orðtøkini 17:23 Orðtøkini
Hin gudleysi tekur gávu í loynd fyri at boyggja vegir rættarins.
Orðtøkini 17:24 Orðtøkini
Hin vitigi hevur vísdómin fyri eyga, men eygu dárans eru við enda jarðarinnar.
Orðtøkini 17:25 Orðtøkini
Fávitskutur sonur er gremja faðirs síns, og henni beisk sorg, sum átti hann.
Orðtøkini 17:26 Orðtøkini
At revsa eisini hin rættvísa er ikki gott; at sláa valamenn er ímóti øllum rætti.
Orðtøkini 17:27 Orðtøkini
Tann, sum er sparin í orðum sínum, er klókur, og róligur í sinni er hin vitigi maðurin.
Orðtøkini 17:28 Orðtøkini
Um tað so er dárin, verður hann roknaður fyri vísmann, táið hann tegir, og fyri vitigan mann, táið hann heldur munnin saman.
Orðtøkini 18:1 Orðtøkini
Hin eginsinti gongur bert eftir sínum egna hugi; hann ilskast at øllum vísum ráðum.
Orðtøkini 18:2 Orðtøkini
Dárin leggur líka í at vera vitigur; hann vil bert vísa, hvat í honum býr.
Orðtøkini 18:3 Orðtøkini
Kemur hin gudleysi, kemur eisini vanvirðing, og við skommini kemur spott.
Orðtøkini 18:4 Orðtøkini
Orð í munni mansins eru djúp vøtn, rennandi løkur, vísdómskelda.
Orðtøkini 18:5 Orðtøkini
Ikki er gott at geva hinum seka viðhald og boyggja rætt hins rættvísa.
Orðtøkini 18:6 Orðtøkini
Varrar dárans volda kjak, og muður hansara rópar eftir sløgum.
Orðtøkini 18:7 Orðtøkini
Muður dárans er honum sjálvum til vanlukku, og varrar hansara eru sál hansara snerra.
Orðtøkini 18:8 Orðtøkini
Orð útspillarans eru sum leskiligir rættir; tey glíða væl niður – inn í hjartadýpið.
Orðtøkini 18:9 Orðtøkini
Tann, sum latur er í arbeiði sínum, er bróðir oyðarans.
Orðtøkini 18:10 Orðtøkini
Navn HARRANS er sterkt torn; hin rættvísi skundar sær hagar og verður bjargaður.
Orðtøkini 18:11 Orðtøkini
Góðs hins ríka er borg hansara og sum høgur múrur í hansara egnu hugsan.
Orðtøkini 18:12 Orðtøkini
Undan falli er hjarta mansins stolt, men eyðmjúkleiki gongur undan heiður.
Orðtøkini 18:13 Orðtøkini
Táið ein svarar, áðrenn hann hoyrir, verður tað roknað honum til dárskap og skomm.
Orðtøkini 18:14 Orðtøkini
Mót mansins kann halda honum uppi í sjúkdómi, men fallið mót – hvør er mentur at bera tað!
Orðtøkini 18:15 Orðtøkini
Hjarta hins vitiga keypir kunnskap, og oyra hinna vísu leitar eftir kunnskapi.
Orðtøkini 18:16 Orðtøkini
Gáva opnar menniskjanum veg og leiðir hann fram fyri stórar harrar.
Orðtøkini 18:17 Orðtøkini
Tann, sum talar fyrr í trætumálinum, tykist hava rætt, men so kemur mótparturin og granskar hann.
Orðtøkini 18:18 Orðtøkini
Lutakast ger enda á stríði og skilir millum sterkar.
Orðtøkini 18:19 Orðtøkini
Borg er ikki so ring at vinna sum bróðir, ið hevur liðið órætt, og trætur við hann eru sum slá fyri hallardurum.
Orðtøkini 18:20 Orðtøkini
Við ávøkstinum av munni mansins verður búkur hansara mettaður; av grøði varra sína verður hann mettur.
Orðtøkini 18:21 Orðtøkini
Deyða og lív hevur tungan í valdi sínum, og tann, ið fegin nýtir hana, skal eta ávøkst hennara.
Orðtøkini 18:22 Orðtøkini
Tann, ið hevur funnið konu, hevur funnið lukkuna og fingið náðigávu frá HARRANUM.
Orðtøkini 18:23 Orðtøkini
Í eyðmjúkum bønum talar hin fátæki, men hin ríki svarar við hørðum orðum.
Orðtøkini 18:24 Orðtøkini
Manni við mongum vinum gongst illa; men vinur er, sum er trúgvari enn bróðir.
Fyrra Kongabók 3:5 Fyrra Kongabók
Í Gibeon opinberaði HARRIN Seg fyri Sálomo í dreymi um náttina; Gud segði: „Sig, hvat tú vilt, at Eg skal geva tær!“