Jóhannes
127 versir um "Jóhannes"
Versir
Síða 2 av 3Jóhannes 1:34 Jóhannes
Og eg havi sæð tað, og eg havi vitnað, at hesin er Sonur Guds.“
Jóhannes 1:35 Jóhannes
Dagin eftir stóð Jóhannes aftur har, og tveir lærisveinar hansara.
Jóhannes 1:36 Jóhannes
Hann hugdi á Jesus, sum kom gangandi, og segði: „Hygg lamb Guds!“
Jóhannes 1:37 Jóhannes
Lærisveinarnir báðir hoyrdu orð hansara, og teir fóru aftan á Jesusi.
Jóhannes 1:38 Jóhannes
Tá vendi Jesus Sær á; og táið Hann sá teir koma aftan á Sær, segði Hann við teir:
Jóhannes 1:39 Jóhannes
„Hvat vilja tit?“ Teir svaraðu Honum: „Rabbi“ (sum útlagt er: Meistari), „hvar hevur Tú tilhald?“
Jóhannes 1:40 Jóhannes
Hann segði við teir: „Komið og síggið!“ Teir komu tá og sóu, hvar Hann hevði tilhald, og teir vórðu hjá Honum tann dagin; tað var um tíggjunda tíman.
Jóhannes 1:41 Jóhannes
Annar av teimum báðum, ið hoyrdu tað, sum Jóhannes segði, og fóru aftan á Jesusi, var Andrias, bróðir Símun Pætur.
Jóhannes 1:42 Jóhannes
Hann hitti fyrst bróður sín, Símun, og segði við hann: „Vit hava funnið Messias“ (tað er útlagt: Kristus).
Jóhannes 1:43 Jóhannes
Og hann fór til Jesus við honum. Jesus hugdi upp á hann og segði: „Tú ert Símun, sonur Jóhannes; tú skalt eita Kefas“ (tað er útlagt: Petrus).
Jóhannes 1:44 Jóhannes
Dagin eftir ætlaði Hann at fara haðani til Galilea, og Hann hitti Filip. Jesus segði við hann: „Fylg Mær!“
Jóhannes 1:45 Jóhannes
Filip var úr Betsaida, býnum, sum Andrias og Pætur vóru úr.
Jóhannes 1:46 Jóhannes
Filip hitti Natanael og segði við hann: „Vit hava funnið Hann, sum Móses hevur skrivað um í lógini, og profetarnir við, Jesus, son Jósef, úr Nazaret!“
Jóhannes 1:47 Jóhannes
Natanael segði við hann: „Kann nakað gott vera úr Nazaret?“ Filip svaraði honum: „Kom og síggj!“
Jóhannes 1:48 Jóhannes
Jesus sá Natanael koma til Sín, og segði um hann: „Hygg, hetta er sanniliga Ísraelsmaður, sum ikki er svik í!“
Jóhannes 1:49 Jóhannes
Natanael spurdi Hann: „Hvaðani kennir Tú meg?“ Jesus svaraði honum: „Áðrenn Filip rópti teg, sá Eg teg – meðan tú vart undir fikutrænum.“
Jóhannes 1:50 Jóhannes
Natanael svaraði Honum: „Rabbi, Tú ert Sonur Guds, Tú ert kongur Ísraels!“
Jóhannes 1:51 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „Trýrt tú, fyri tað at Eg segði við teg, at Eg sá teg undir fikutrænum? Tú skalt fáa at síggja tað, ið størri er enn hetta!“
Jóhannes 7:1 Jóhannes
Eftir hetta ferðaðist Jesus um í Galilea; tí Hann vildi ikki ferðast í Judea, við tað at Jødarnir lógu Honum eftir lívinum.
Jóhannes 7:2 Jóhannes
Og høgtíð Jødanna – leyvsalahøgtíðin – var nær.
Jóhannes 7:3 Jóhannes
Tá søgdu brøður Hansara við Hann: „Far burtur hiðani og far til Judea, so eisini lærisveinar Tínir kunnu fáa at síggja verk Tíni, sum Tú gert!
Jóhannes 7:4 Jóhannes
Tí eingin ger nakað í loyndum, táið hann sjálvur liggur eftir at vera kendur millum fólk; gert Tú hetta, so vís Teg fyri heiminum!“
Jóhannes 7:5 Jóhannes
– Tí heldur ikki brøður Hansara trúðu á Hann.
Jóhannes 7:6 Jóhannes
Jesus segði við teir: „Tíð Mín er ikki komin enn, men tíð tykkara er altíð í hondum.
Jóhannes 7:7 Jóhannes
Heimurin kann ikki hata tykkum; men Meg hatar hann, tí Eg vitni um hann, at verk hansara eru ónd.
Jóhannes 7:8 Jóhannes
Farið tit niðan til høgtíðina! Eg fari ikki enn niðan til hesa høgtíð; tíð Mín er ikki fullkomin enn.“
Jóhannes 7:9 Jóhannes
Táið Hann hevði sagt hetta við teir, varð Hann verandi í Galilea.
Jóhannes 7:10 Jóhannes
Men táið brøður Hansara vóru farnir niðan til høgtíðina, fór eisini Hann niðan, tó ikki opinlýst, men sum í loyndum.
Jóhannes 7:11 Jóhannes
Jødarnir leitaðu tá eftir Honum á høgtíðini og søgdu: „Hvar er Hann?“
Jóhannes 7:12 Jóhannes
Og í loyndum gekk nógv tos um Hann millum fólkið; summi søgdu: „Hann er góður maður!“ Men summi søgdu: „Nei, Hann villleiðir fólkið!“
Jóhannes 7:13 Jóhannes
Tó talaði eingin opinlýst um Hann, av ótta fyri Jødunum.
Jóhannes 7:14 Jóhannes
Men táið longu hálv høgtíðin var liðin, fór Jesus niðan í templið og lærdi.
Jóhannes 7:15 Jóhannes
Tá undraðust Jødarnir og søgdu: „Hvaðani hevur hesin lærdóm Sín, táið Hann ikki hevur lært?“
Jóhannes 7:16 Jóhannes
Jesus svaraði teimum: „Læra Mín er ikki Mín, men Hansara, sum hevur sent Meg.
Jóhannes 7:17 Jóhannes
Vil nakar gera vilja Hansara, skal hann fáa at síggja, um læran er av Gudi, ella Eg tali av Mær sjálvum.
Jóhannes 7:18 Jóhannes
Tann, ið talar av sær sjálvum, søkir sína egnu æru; men tann, ið søkir æru hansara, sum sendi hann, er sannorðaður, og órættur er ikki í honum.
Jóhannes 7:19 Jóhannes
Hevur ikki Móses givið tykkum lógina! – Og eingin av tykkum heldur lógina! Hví liggja tit Mær eftir lívinum?“
Jóhannes 7:20 Jóhannes
Fólkið svaraði: „Tú ert settur av illum anda! Hvør liggur Tær eftir lívinum!“
Jóhannes 7:21 Jóhannes
Jesus svaraði teimum: „Eitt verk gjørdi Eg, og tit undrast øll á tað.
Jóhannes 7:22 Jóhannes
Móses hevur givið tykkum umskeringina – ikki so, at hon er frá Mósesi, men frá fedrunum – og tit umskera mann sabbat.
Jóhannes 7:23 Jóhannes
Verður nú maður umskorin sabbat, fyri at Móselóg skal ikki verða brotin, eru tit tá ill inn á Meg, tí Eg gjørdi eitt heilt menniskja frískt sabbat?
Jóhannes 7:24 Jóhannes
Dømið ikki eftir útsjónd, men dømið rættvísan dóm!“
Jóhannes 7:25 Jóhannes
Nakrir Jerusalemsmenn søgdu nú: „Er tað ikki hasum, teir liggja eftir lívinum?
Jóhannes 7:26 Jóhannes
Og nú talar Hann frítt, og teir siga ikki orð við Hann! Munnu ráðharrarnir veruliga hava ásannað, at Hann er Kristus?
Jóhannes 7:27 Jóhannes
Tó, um henda vita vit, hvaðani Hann er; men táið Kristus kemur, veit eingin, hvaðani Hann er.“
Jóhannes 7:28 Jóhannes
Tá rópti Jesus, meðan Hann lærdi í templinum: „Tit bæði kenna Meg og vita, hvaðani Eg eri! Og av Mær sjálvum eri Eg ikki komin; men Hann er sannur, sum sendi Meg, Hann, sum tit ikki kenna.
Jóhannes 7:29 Jóhannes
Eg kenni Hann, tí Eg eri frá Honum, og Hann hevur sent Meg.“
Jóhannes 7:30 Jóhannes
Tá royndu teir at taka Hann; men tó legði eingin hond á Hann – tí tími Hansara var ikki komin enn.
Jóhannes 7:31 Jóhannes
Men mong av fólkinum trúðu á Hann; og tey søgdu: „Táið Kristus kemur, man Hann tá fara at gera fleiri tekin, enn hesin hevur gjørt!“
Jóhannes 7:32 Jóhannes
Fariseararnir hoyrdu, at fólkið í loyndum tosaði hetta um Hann, og høvuðsprestarnir og Fariseararnir sendu tænarar avstað at taka Hann.