Italia
128 versir um "Italia"
Versir
Síða 3 av 3Ápostlasøgan 10:25 Ápostlasøgan
Táið Pætur nú kom inn, fór Kornelius ímóti honum, fall niður fyri føtur hansara og tilbað hann.
Ápostlasøgan 10:26 Ápostlasøgan
Men Pætur reisti hann upp og segði: „Reis teg! Eisini eg eri menniskja!“
Ápostlasøgan 10:27 Ápostlasøgan
Og samtalandi við hann fór hann inn; har fann hann mong samankomin.
Ápostlasøgan 10:28 Ápostlasøgan
Hann segði við tey: „Tit vita sjálv, hvussu ósømiligt tað er manni, sum Jødi er, at hava felagsskap við nakran av aðrari tjóð ella fara inn til hansara; men mær hevur Gud víst, at eg skal einki menniskja kalla vanheilagt ella óreint.
Ápostlasøgan 10:29 Ápostlasøgan
Tí setti eg meg heldur ikki ímóti at koma, táið eg fekk boð. Og nú spyrji eg tykkum: Av hvørji grund hava tit sent boð eftir mær?“
Ápostlasøgan 10:30 Ápostlasøgan
Tá svaraði Kornelius: „Fyri fýra døgum síðani bað eg í húsi mínum; tað var júst um hesa tíðina, um níggjunda tíman. Og tá stóð maður í skínandi klæðum framman fyri mær.
Ápostlasøgan 10:31 Ápostlasøgan
Hann segði: „Kornelius! Bøn tín er hoyrd, og olmussur tínar eru í minni fyri ásjón Guds.
Ápostlasøgan 10:32 Ápostlasøgan
Send tí boð til Joppe og lat Símun, sum hevur tilnavnið Pætur, kalla til tín! Hann heldur til í húsi Símunar garvara við sjógvin; hann skal tala til tín, táið hann kemur.“
Ápostlasøgan 10:33 Ápostlasøgan
Tí sendi eg við tað sama boð til tín, og tú gjørdi væl, at tú komst. Og nú eru vit øll stødd her fyri ásjón Guds at hoyra alt, ið tú hevur fingið boð um av Harranum.“
Ápostlasøgan 10:34 Ápostlasøgan
Tá læt Pætur upp munnin og segði: „Nú síggi eg av sonnum, at Gud ger ikki mannamun,
Ápostlasøgan 10:35 Ápostlasøgan
men at í hvørji tjóð tekur Hann ímóti tí, sum óttast Hann og ger rættvísi.
Ápostlasøgan 10:36 Ápostlasøgan
– Orðið, ið Hann sendi út til Ísraelsmenn, táið Hann við Jesusi Kristi – sum er Harri alra – kunngjørdi frið í evangeliinum,
Ápostlasøgan 10:37 Ápostlasøgan
tað orðið kenna tit, tað, sum út er farið um alt Judea, eftir at tað byrjaði í Galilea, aftan á dópin, ið Jóhannes prædikaði
Ápostlasøgan 10:38 Ápostlasøgan
– um Jesus úr Nazaret, hvussu Gud salvaði Hann við Heilaga Andanum og kraft, Hann, sum gekk um og gjørdi væl og grøddi øll, ið Djevulin hevði fingið vald á – tí Gud var við Honum.
Ápostlasøgan 10:39 Ápostlasøgan
Vit eru vitni um alt, ið Hann gjørdi, bæði úti um land Jødanna og í Jerusalem. Hann drópu teir – hongdu Hann á træ.
Ápostlasøgan 10:40 Ápostlasøgan
Men Gud reisti Hann upp triðja dagin og gav Honum at opinbera Seg,
Ápostlasøgan 10:41 Ápostlasøgan
ikki fyri øllum fólkinum, men fyri vitnunum, ið frammanundan vóru vald av Gudi – fyri okkum, ið ótu og drukku saman við Honum, eftir at Hann var risin upp frá hinum deyðu.
Ápostlasøgan 10:42 Ápostlasøgan
Og Hann gav okkum boð um at prædika fyri fólkinum og vitna, at Hann er hin av Gudi setti dómari yvir livandi og deyðum.
Ápostlasøgan 10:43 Ápostlasøgan
Honum geva allir profetarnir tann vitnisburð, at hvør tann, ið trýr á Hann, fær fyrigeving syndanna við navni Hansara.“
Ápostlasøgan 10:44 Ápostlasøgan
Meðan Pætur enn talaði hesi orð, fall Heilagi Andin á øll, ið orðið hoyrdu.
Ápostlasøgan 10:45 Ápostlasøgan
Allir hinir umskornu trúgvandi, sum við Pæturi vóru komnir, vórðu ógvuliga bilsnir, at gáva Heilaga Andans var úthelt yvir heidningarnar við;
Ápostlasøgan 10:46 Ápostlasøgan
tí teir hoyrdu tey tala í tungum og stórliga prísa Gudi.
Ápostlasøgan 10:47 Ápostlasøgan
Tá tók Pætur til orða og segði: „Kann nakar sýta hesum vatnið, at tey skulu ikki verða doypt – tey, sum tó hava fingið Heilaga Andan líka væl sum vit!“
Ápostlasøgan 10:48 Ápostlasøgan
Og hann beyð, at tey skuldu verða doypt í navni Jesu Krists. Tey bóðu hann tá steðga har nakrar dagar.
Ápostlasøgan 18:2 Ápostlasøgan
Har hitti hann Jøda, ið æt Akvila og var ættaður úr Pontus; hann var fyri kortum komin úr Italia við konu síni, Priskillu; tí Klaudius hevði givið tað boð, at allir Jødar skuldu fara úr Róm. Til teirra fór hann.
Jóhannes 1:10 Jóhannes
Hann var í heiminum, og heimurin er vorðin til við Honum; men heimurin kendi Hann ikki.
Jóhannes 1:11 Jóhannes
Hann kom til Sítt egna, men Hansara egnu tóku ikki ímóti Honum.
Jóhannes 1:12 Jóhannes
Men so mongum sum tóku ímóti Honum, gav Hann mátt at verða børn Guds – teimum, ið trúgva á navn Hansara;