Islam

Jóhannes 1:9 Jóhannes

Hitt sanna ljósið, tað, sum lýsir yvir øll menniskju, skuldi nú koma í heimin.

2

Jóhannes 1:10 Jóhannes

Hann var í heiminum, og heimurin er vorðin til við Honum; men heimurin kendi Hann ikki.

2

Jóhannes 1:11 Jóhannes

Hann kom til Sítt egna, men Hansara egnu tóku ikki ímóti Honum.

2

Jóhannes 1:12 Jóhannes

Men so mongum sum tóku ímóti Honum, gav Hann mátt at verða børn Guds – teimum, ið trúgva á navn Hansara;

2

Jóhannes 1:13 Jóhannes

tey eru fødd, ikki av blóði, heldur ikki av holds vilja, heldur ikki av mans vilja, men av Gudi.

2

Jóhannes 1:14 Jóhannes

Orðið varð hold og tók bústað millum okkara, fullur av náði og sannleika, og vit sóu dýrd Hansara, dýrd sum hana, ið einborin Sonur hevur frá Faðir Sínum.

2

Jóhannes 1:15 Jóhannes

Jóhannes vitnar um Hann, rópar og sigur: „Hesin er Hann, sum eg segði um: „Tann, ið kemur eftir meg, er komin undan mær, tí Hann var, áðrenn eg.““

2

Jóhannes 1:16 Jóhannes

Av fylling Hansara hava vit øll fingið, og tað náði yvir náði.

2

Jóhannes 1:17 Jóhannes

Tí lógin varð givin við Mósesi; náðin og sannleikin eru komin við Jesusi Kristi.

2

Jóhannes 1:18 Jóhannes

Eingin hevur nakrantíð sæð Gud; hin einborni Sonurin, sum er í fangi Faðirsins, hevur kunngjørt Hann.

2

Jóhannes 1:19 Jóhannes

Hetta er tað, ið Jóhannes vitnaði, táið Jødarnir sendu prestar og Levitar úr Jerusalem at spyrja hann, hvør hann var.

2

Jóhannes 1:20 Jóhannes

Tá segði hann beint fram og noktaði ikki, hann viðgekk: „Eg eri ikki Kristus.“

2

Jóhannes 1:21 Jóhannes

Teir spurdu hann: „Hvat tá? Ert tú Elias?“ Hann svaraði: „Tað eri eg ikki.“ „Ert tú profeturin?“ Hann svaraði: „Nei!“

2

Jóhannes 1:22 Jóhannes

Tá søgdu teir við hann: „Hvør ert tú? so vit fáa givið teimum svar, sum hava sent okkum; hvat sigur tú um teg sjálvan?“

2

Jóhannes 1:23 Jóhannes

Hann svaraði: „Eg eri rødd eins, sum rópar í oyðimørkini: „Javnið Harranum vegin!“ sum Esaias profetur hevur sagt!“

2

Jóhannes 1:24 Jóhannes

Teir, ið út vóru sendir, vóru Farisearar.

2

Jóhannes 1:25 Jóhannes

Teir spurdu hann nú: „Hví doypir tú tá, táið tú ikki ert Kristus, ei heldur Elias, ei heldur profeturin?“

2

Jóhannes 1:26 Jóhannes

Jóhannes svaraði teimum: „Eg doypi í vatni; mitt ímillum tykkara stendur tann, sum tit kenna ikki,

2

Jóhannes 1:27 Jóhannes

Hann, sum kemur eftir meg, og sum eg ikki eri verdigur at loysa skóreimina hjá.“

2

Jóhannes 1:28 Jóhannes

Hetta hendi í Betania hinumegin Jordan, har sum Jóhannes doypti.

2

Jóhannes 1:29 Jóhannes

Dagin eftir sá hann Jesus koma til sín og segði: „Hygg lamb Guds, sum tekur burt synd heimsins!

2

Jóhannes 1:30 Jóhannes

Hesin er tann, sum eg segði um: „Eftir meg kemur maður, sum er komin undan mær; tí Hann var, áðrenn eg.“

2

Jóhannes 1:31 Jóhannes

Eg kendi Hann ikki; men fyri at Hann skuldi verða Ísrael opinberaður, eri eg komin og doypi í vatni.“

2

Jóhannes 1:32 Jóhannes

Og Jóhannes vitnaði og segði: „Eg havi sæð Andan dala niður av Himli sum dúvu, og Hann varð verandi yvir Honum.

2

Jóhannes 1:33 Jóhannes

Eg kendi Hann ikki; men tann, sum sendi meg at doypa í vatni, segði við meg: „Tann, sum tú sært Andan dala niður yvir og verða verandi yvir, er tann, sum doypir í Heilaga Andanum.“

2

Jóhannes 1:34 Jóhannes

Og eg havi sæð tað, og eg havi vitnað, at hesin er Sonur Guds.“

2

Jóhannes 1:35 Jóhannes

Dagin eftir stóð Jóhannes aftur har, og tveir lærisveinar hansara.

2

Jóhannes 1:36 Jóhannes

Hann hugdi á Jesus, sum kom gangandi, og segði: „Hygg lamb Guds!“

2

Jóhannes 1:37 Jóhannes

Lærisveinarnir báðir hoyrdu orð hansara, og teir fóru aftan á Jesusi.

2

Jóhannes 1:38 Jóhannes

Tá vendi Jesus Sær á; og táið Hann sá teir koma aftan á Sær, segði Hann við teir:

2

Jóhannes 1:39 Jóhannes

„Hvat vilja tit?“ Teir svaraðu Honum: „Rabbi“ (sum útlagt er: Meistari), „hvar hevur Tú tilhald?“

2

Jóhannes 1:40 Jóhannes

Hann segði við teir: „Komið og síggið!“ Teir komu tá og sóu, hvar Hann hevði tilhald, og teir vórðu hjá Honum tann dagin; tað var um tíggjunda tíman.

2

Jóhannes 1:41 Jóhannes

Annar av teimum báðum, ið hoyrdu tað, sum Jóhannes segði, og fóru aftan á Jesusi, var Andrias, bróðir Símun Pætur.

2

Jóhannes 1:42 Jóhannes

Hann hitti fyrst bróður sín, Símun, og segði við hann: „Vit hava funnið Messias“ (tað er útlagt: Kristus).

2

Jóhannes 1:43 Jóhannes

Og hann fór til Jesus við honum. Jesus hugdi upp á hann og segði: „Tú ert Símun, sonur Jóhannes; tú skalt eita Kefas“ (tað er útlagt: Petrus).

2

Jóhannes 1:44 Jóhannes

Dagin eftir ætlaði Hann at fara haðani til Galilea, og Hann hitti Filip. Jesus segði við hann: „Fylg Mær!“

2

Jóhannes 1:45 Jóhannes

Filip var úr Betsaida, býnum, sum Andrias og Pætur vóru úr.

2

Jóhannes 1:46 Jóhannes

Filip hitti Natanael og segði við hann: „Vit hava funnið Hann, sum Móses hevur skrivað um í lógini, og profetarnir við, Jesus, son Jósef, úr Nazaret!“

2

Jóhannes 1:47 Jóhannes

Natanael segði við hann: „Kann nakað gott vera úr Nazaret?“ Filip svaraði honum: „Kom og síggj!“

2

Jóhannes 1:48 Jóhannes

Jesus sá Natanael koma til Sín, og segði um hann: „Hygg, hetta er sanniliga Ísraelsmaður, sum ikki er svik í!“

2

Jóhannes 1:49 Jóhannes

Natanael spurdi Hann: „Hvaðani kennir Tú meg?“ Jesus svaraði honum: „Áðrenn Filip rópti teg, sá Eg teg – meðan tú vart undir fikutrænum.“

2

Jóhannes 1:50 Jóhannes

Natanael svaraði Honum: „Rabbi, Tú ert Sonur Guds, Tú ert kongur Ísraels!“

2

Jóhannes 1:51 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Trýrt tú, fyri tað at Eg segði við teg, at Eg sá teg undir fikutrænum? Tú skalt fáa at síggja tað, ið størri er enn hetta!“

2

Jóhannes 3:36 Jóhannes

Tann, ið trýr á Sonin, hevur ævigt lív; men tann, ið ikki vil lýða Sonin, skal ikki síggja lívið; nei, vreiði Guds verður verandi yvir honum.“

2

Jóhannes 4:26 Jóhannes

Jesus svaraði henni: „Tað eri Eg, Hann, sum talar við teg!“

2

Galatiabrævið 2:19 Galatiabrævið

Tí eg eri við lógini deyður frá lógini, fyri at eg skal liva fyri Gud.

2

Galatiabrævið 2:20 Galatiabrævið

Eg eri krossfestur við Kristusi, og nú er tað ikki longur eg, sum livi; nei, Kristus livir í mær, og lívið, sum eg nú livi í holdinum, livi eg í trúnni á Son Guds, sum elskaði meg og gav Seg sjálvan fyri meg.

2

Galatiabrævið 2:21 Galatiabrævið

Eg seti ikki náði Guds úr gildi; tí fæst rættvísi við lóg, so er jú Kristus deyður til einkis.

2

Jákupsbrævið 3:17 Jákupsbrævið

Vísdómurin omanífrá er fyrst reinur, síðani friðsamur, mildur, lagaligur, fullur av miskunn og góðum ávøkstum, uttan flokkakenslu – og ikki bert eiti.

2

Versir