Iran
181 versir um "Iran"
Versir
Síða 2 av 4Sálmarnir 2:10 Sálmarnir
Og nú, tit kongar, verið vísir, latið tykkum siga, tit dómarar á jørðini!
Sálmarnir 2:11 Sálmarnir
Tænið HARRANUM við ótta, fegnist við bivan!
Sálmarnir 2:12 Sálmarnir
Kyssið sonin, fyri at Hann skal ikki verða vreiður, og tit ganga til grundar á vegnum! Skjótt tendrast vreiði Hansara! Sæl eru øll tey, ið líta á Hann!
Sálmarnir 3:1 Sálmarnir
Sálmur. Eftir Dávid. Táið hann flýddi fyri Absalom, syni sínum.
Sálmarnir 3:2 Sálmarnir
HARRI – sum fíggindar mínir tó eru mangir! Mangir eru teir, ið reisa seg móti mær,
Sálmarnir 3:3 Sálmarnir
mangir teir, ið siga um sál mína: „Eingin frelsa er hjá Gudi fyri hann!“ – Sela.
Sálmarnir 3:4 Sálmarnir
Men, HARRI, Tú ert mær skjøldur, Tú ert dýrd mín og tann, sum letur meg bera høvdið høgt.
Sálmarnir 3:5 Sálmarnir
Eg rópi hart til HARRAN, og Hann svarar mær av heilaga fjalli Sínum. – Sela.
Sálmarnir 3:6 Sálmarnir
Eg legðist og sovnaði; eg vaknaði – tí HARRIN heldur mær uppi.
Sálmarnir 3:7 Sálmarnir
Eg óttist ikki tíggjutúsund av fólki, ið fylkja seg móti mær rundanum.
Sálmarnir 3:8 Sálmarnir
Reis Teg, HARRI, frels meg, Gud mín! Tí Tú hevur sligið allar fíggindar mínar undir vangan, Tú hevur brotið tenn hinna gudleysu.
Sálmarnir 69:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Eftir liljum. Eftir Dávid.
Sálmarnir 69:2 Sálmarnir
Frels Meg, Gud! Tí vøtnini eru komin Mær líka at sálini.
Sálmarnir 69:3 Sálmarnir
Eg eri sokkin niður í botnleyst díki, sum einki fótafesti er í; Eg eri komin í hini djúpu vøtn, og bylgjurnar leggja yvir Meg.
Sálmarnir 69:4 Sálmarnir
Eg havi rópt Meg móðan, tað brennur í kvørkrum Mínum, eygu Míni eru upptærd av at bíða eftir Gudi Mínum.
Sálmarnir 69:5 Sálmarnir
Fleiri enn hárini á høvdi Mínum eru teir, ið hata Meg uttan grund; nógvir eru teir, ið ætla at forkoma Mær, teir, ið uttan grund eru fíggindar Mínir; tað, ið Eg ikki havi rænt, skal Eg nú lata aftur.
Sálmarnir 69:6 Sálmarnir
Gud, Tú kennir dárskap Mín, og øll syndaskyld Mín er ikki Tær duld!
Sálmarnir 69:7 Sálmarnir
Lat ikki tey, ið bíða eftir Tær, verða til skammar av Mær, Harri, HARRI Gud herskaranna, lat ikki tey, ið søkja Teg, Gud Ísraels, verða til spott av Mær!
Sálmarnir 69:8 Sálmarnir
Tí fyri Tína skuld beri Eg vanæru, fyri Tína skuld fjalir skomm andlit Mítt.
Sálmarnir 69:9 Sálmarnir
Eg eri vorðin brøðrum Mínum fremmandur, sonum móður Mínar útlendingur.
Sálmarnir 69:10 Sálmarnir
Tí eldhugi fyri húsi Tínum hevur etið Meg upp, og spott teirra, ið spotta Teg, er fallið á Meg.
Sálmarnir 69:11 Sálmarnir
Og sál Mín græt, meðan Eg fastaði, og tað varð Mær til spott.
Sálmarnir 69:12 Sálmarnir
Sekk gjørdi Eg Mær til klædning, og Eg varð teimum orðtak.
Sálmarnir 69:13 Sálmarnir
Teir, ið sita í portrunum, tosa um Meg, og í drykkjuløgunum kvøða teir um Meg.
Sálmarnir 69:14 Sálmarnir
Men Eg komi við bøn Míni til Tín, HARRI, í náðitíðini, Gud, fyri stóru miskunn Tína – svara Mær í frelsandi trúfesti Tíni!
Sálmarnir 69:15 Sálmarnir
Drag meg upp úr díkinum og lat Meg ikki søkka! Lat Meg verða bjargaðan frá teimum, ið hata Meg, og úr hinum djúpu vøtnum!
Sálmarnir 69:16 Sálmarnir
Lat ikki vatnsbylgjurnar leggja yvir Meg, lat ikki djúpið gloypa Mær, og lat ikki brunnin lata gap sítt aftur yvir Mær!
Sálmarnir 69:17 Sálmarnir
Svara Mær, HARRI, tí náði Tín er góð, vend Tær til Mín eftir stóru miskunn Tíni!
Sálmarnir 69:18 Sálmarnir
Og fjal ikki ásjón Tína fyri tænara Tínum, tí Eg eri í neyð – skunda Tær at svara Mær!
Sálmarnir 69:19 Sálmarnir
Kom sál Míni nær, loys hana út, frels Meg fyri fígginda Mína skuld!
Sálmarnir 69:20 Sálmarnir
Tú veitst, hvussu Eg verði spottaður og beri skomm og vanæru; allar fíggindar Mínar sært Tú.
Sálmarnir 69:21 Sálmarnir
Spott hevur ógrøðandi brotið hjarta Mítt; Eg bíðaði eftir onkrum, sum tykti synd í Mær, men eingin var – eftir troystarum, men Eg fann ongan.
Sálmarnir 69:22 Sálmarnir
Teir góvu Mær gall, og táið Eg var tystur, góvu teir Mær edik at drekka.
Sálmarnir 69:23 Sálmarnir
Lat borð teirra framman fyri teir verða snerru, og fellu fyri teir, táið teir eru tryggir!
Sálmarnir 69:24 Sálmarnir
Lat eygu teirra blindast, so teir síggja einki, og lat lendar teirra altíð riða!
Sálmarnir 69:25 Sálmarnir
Hell vreiði Tína út yvir teir, lat brennandi vreiði Tína náa teimum!
Sálmarnir 69:26 Sálmarnir
Lat bústað teirra leggjast í oyði, lat ongan vera, sum býr í tjøldum teirra!
Sálmarnir 69:27 Sálmarnir
Tí tann, ið Tú hevur sligið, Hann elta teir, og teir hava á orði, hvussu tey verða plágað, sum Tú hevur sært.
Sálmarnir 69:28 Sálmarnir
Tilrokna teimum hvørja einastu synd, lat teir ikki fáa part í rættferð Tíni!
Sálmarnir 69:29 Sálmarnir
Lat teir verða útstrikaðar úr bók teirra, sum liva, lat teir ikki verða uppskrivaðar millum hini rættvísu!
Sálmarnir 69:30 Sálmarnir
Men Eg eri armur og pínufullur; lat frelsu Tína, Gud, bjarga Mær!
Sálmarnir 69:31 Sálmarnir
Eg skal prísa navni Guds við songi, hálova Honum við tøkk;
Sálmarnir 69:32 Sálmarnir
tað skal líka HARRANUM betur enn ungur tarvur við hornum og kleyvum.
Sálmarnir 69:33 Sálmarnir
Táið hini eyðmjúku síggja tað, skulu tey gleðast; tit, sum søkja Gud, hjørtu tykkara livi!
Sálmarnir 69:34 Sálmarnir
Tí HARRIN lurtar eftir hinum fátæku, og fangar Sínar vanvirðir Hann ikki.
Sálmarnir 69:35 Sálmarnir
Himmal og jørð skulu prísa Honum, havið og alt, sum í tí rørist.
Sálmarnir 69:36 Sálmarnir
Tí Gud skal frelsa Zion og reisa upp býir Juda; har skulu tey búgva og eiga teir;
Jeremias 49:34 Jeremias
Orð HARRANS, sum kom til Jeremias profet um Elam í byrjan ríkisstjórnar Zedekiasar judakongs; Hann segði:
Jeremias 49:35 Jeremias
So sigur HARRIN Gud herskaranna: Eg bróti sundur boga Elams, bestu megi teirra.
Jeremias 49:36 Jeremias
Og Eg skal úr fýra ættum himmalsins lata koma fýra vindar yvir Elam og spjaða tey í hesar fýra ættir; ikki skal vera tann tjóð, sum hini burtriknu úr Elam ikki koma til.