Dávid og Nátan

Seinna Sámuelsbók 1:19 Seinna Sámuelsbók

„Prýði títt, Ísrael, liggur dripið á heyggjum tínum – á, at hetjurnar skuldu falla!

2

Seinna Sámuelsbók 1:20 Seinna Sámuelsbók

Sigið ikki frá tí í Gat, kunngerið tað ikki á gøtunum í Askalon – so ikki Filistaradøturnar fara at frøast, døtur hinna óumskornu at rópa av gleði!

2

Seinna Sámuelsbók 1:21 Seinna Sámuelsbók

Gilboafjøll! Ei falli døgg, og ei regn á tykkum, ei veri har markir, sum bera offurgávur! Tí har vórðu skjøldir kappanna vanærdir, skjøldur Sauls – ikki salvaður við olju.

2

Seinna Sámuelsbók 1:22 Seinna Sámuelsbók

Frá blóði falna, frá fiti kappanna veik bogi Jónatans ikki; aldri kom svørð Sauls ómettað aftur.

2

Seinna Sámuelsbók 1:23 Seinna Sámuelsbók

Saul og Jónatan, elskuligir og mildir í lívinum, skiltust ikki heldur í deyðanum; kvikari vóru teir enn ørnir, sterkari enn leyvur.

2

Seinna Sámuelsbók 1:24 Seinna Sámuelsbók

Á døtur Ísraels! Grátið um Saul, sum klæddi tykkum fagurt í purpur, og sum setti gullstás á klæði tykkara!

2

Seinna Sámuelsbók 1:25 Seinna Sámuelsbók

Á, at hetjurnar skuldu falla í stríðnum! Dripin liggur Jónatan á hæddum tínum!

2

Seinna Sámuelsbók 1:26 Seinna Sámuelsbók

Sárliga syrgi eg teg, bróðir mín Jónatan! Tú vart mær hjartans kærur; kærleiki tín var mær undurfullur, meiri enn kvinnukærleiki.

2

Seinna Sámuelsbók 1:27 Seinna Sámuelsbók

– Á, at hetjurnar skuldu falla, hervápnini ganga til grundar!“

2

Seinna Sámuelsbók 7:1 Seinna Sámuelsbók

Sum kongurin nú einaferð sat í húsi sínum – HARRIN hevði tá givið honum frið fyri øllum fíggindum hansara rundanum –

2

Seinna Sámuelsbók 7:2 Seinna Sámuelsbók

segði hann við Natan profet: „Tú sært, eg búgvi í húsi av sedrisviði; og ørk Guds býr í tjaldi!“

2

Seinna Sámuelsbók 7:4 Seinna Sámuelsbók

Men somu nátt kom orð HARRANS til Natan; Hann segði:

2

Seinna Sámuelsbók 7:5 Seinna Sámuelsbók

„Far og sig við tænara Mín Dávid: „So sigur HARRIN: Skuldi tú bygt Mær hús at búgva í!

2

Seinna Sámuelsbók 7:6 Seinna Sámuelsbók

Eg havi jú ikki búð í húsi, líka frá tí degi Eg leiddi Ísraelsmenn út av Egyptalandi og til henda dag, nei, Eg havi ferðast um í tjaldi, í tabernakli.

2

Seinna Sámuelsbók 7:7 Seinna Sámuelsbók

Havi Eg nakrantíð, alla ta tíð Eg havi ferðast um millum Ísraelsmenn, sagt við nakran av dómarum Ísraels, sum Eg setti fólki Mínum Ísrael til hirða: „Hví hava tit ikki bygt Mær hús av sedrisviði?““

2

Seinna Sámuelsbók 7:8 Seinna Sámuelsbók

Tú skalt tí siga við tænara Mín Dávid: „So sigur HARRIN Gud herskaranna: Eg tók teg úr haganum, har sum tú gekst eftir smáfænum, at vera høvdinga yvir fólki Mínum Ísrael.

2

Seinna Sámuelsbók 7:9 Seinna Sámuelsbók

Eg var við tær, allastaðni har sum tú fórt, og týndi allar fíggindar tínar fyri tær; Eg læt teg vinna stórt navn, so stórt sum teir størstu á jørðini hava.

2

Seinna Sámuelsbók 7:10 Seinna Sámuelsbók

Eg havi gjørt fólki Mínum Ísrael bústað til, og Eg havi plantað tað har, so tað fær búð á staði sínum og verður ikki órógvað longur, og órættvís menniskju plága tað ikki longur sum áður –

2

Seinna Sámuelsbók 7:11 Seinna Sámuelsbók

líka frá tí degi Eg setti dómarar yvir fólk Mítt Ísrael – og Eg havi latið teg fingið frið fyri øllum fíggindum tínum. Og nú letur HARRIN teg vita, at HARRIN skal byggja tær hús.

2

Seinna Sámuelsbók 7:12 Seinna Sámuelsbók

Táið dagatal títt er fult, og tú hvílir hjá fedrum tínum, skal Eg eftir teg reisa upp son tín, sum skal ganga út frá tær, og Eg skal grundfesta kongadømi hansara.

2

Seinna Sámuelsbók 7:13 Seinna Sámuelsbók

Hann skal byggja navni Mínum hús, og Eg skal í allar ævir grundfesta kongadømi hansara.

2

Seinna Sámuelsbók 7:14 Seinna Sámuelsbók

Eg skal vera honum faðir, og hann skal vera Mær sonur. Táið hann ger tað, ið ilt er, skal Eg tykta hann við menniskjakoyrli og við plágum, sum vanliga heimsøkja menniskjabørnini;

2

Seinna Sámuelsbók 7:15 Seinna Sámuelsbók

men náði Mín skal ikki víkja frá honum – soleiðis sum Eg læt hana víkja frá Saul, honum, ið Eg læt víkja fyri tær.

2

Seinna Sámuelsbók 7:16 Seinna Sámuelsbók

Í allar ævir skal hús og kongadømi títt standa fast fyri ásjón Míni; til ævigar tíðir skal hásæti títt vera grundfest.““

2

Seinna Sámuelsbók 7:17 Seinna Sámuelsbók

– Øll hesi orð bar Natan Dávidi og segði honum frá allari hesi sjón.

2

Seinna Sámuelsbók 7:18 Seinna Sámuelsbók

Tá fór Dávid kongur inn og varð verandi harinni fyri ásjón HARRANS; og hann segði: „Hvør eri eg, Harri HARRI, og hvat er hús mítt, at Tú hevur latið meg komið til hetta!

2

Seinna Sámuelsbók 7:19 Seinna Sámuelsbók

Og so var hetta ov lítið í eygum Tínum, Harri HARRI, so at Tú eisini talaði um hús tænara Tíns langt fram í tíðina! Og um hetta hevur Tú talað, sum menniskju eru von, Harri HARRI!

2

Seinna Sámuelsbók 7:20 Seinna Sámuelsbók

Hvat meiri skal Dávid tá siga við Teg! Tú kennir jú tænara Tín, Harri HARRI!

2

Seinna Sámuelsbók 7:21 Seinna Sámuelsbók

Fyri orðs Tíns skuld og eftir hjarta Tínum hevur Tú gjørt alt hetta stóra og kunngjørt tænara Tínum tað.

2

Seinna Sámuelsbók 7:22 Seinna Sámuelsbók

Tú ert tí stórur, HARRI Gud! Eingin er sum Tú, og eingin Gud er uttan Tú – eftir øllum tí, ið vit hava hoyrt við oyrum okkara.

2

Seinna Sámuelsbók 7:23 Seinna Sámuelsbók

Hvar á jørðini finst eitt fólk sum Títt fólk – sum Ísrael – eitt fólk, ið Gud kom og fríaði út, so tað skuldi vera Hansara egna fólk – til at gera Sær eitt navn og avrika hetta stóra fyri tykkum og øgilig verk fyri land Títt, fyri fólks Tíns skuld, sum Tú fríaði út av Egyptalandi, frá fólkunum og gudum teirra!

2

Seinna Sámuelsbók 7:24 Seinna Sámuelsbók

Tú virkaði Tær fólk Títt Ísrael til at vera fólk Títt til ævigar tíðir, og Tú, HARRI, ert vorðin Gud teirra!

2

Seinna Sámuelsbók 7:25 Seinna Sámuelsbók

Uppfyll tí nú, HARRI Gud, til ævigar tíðir orðið, ið Tú hevur talað um tænara Tín og hús hansara – ger, sum Tú hevur sagt!

2

Seinna Sámuelsbók 7:26 Seinna Sámuelsbók

So skal navn Títt verða stórt til ævigar tíðir, og sagt skal verða: „HARRIN Gud herskaranna er Gud yvir Ísrael!“ Og so skal hús Dávids, tænara Tíns, vera grundfest fyri ásjón Tíni.

2

Seinna Sámuelsbók 7:27 Seinna Sámuelsbók

Tí Tú, HARRI Gud herskaranna, Gud Ísraels, Tú hevur opinberað fyri tænara Tínum, at Tú skalt byggja mær hús – tí hevur tænari Tín fingið dirvi at biðja hesa bøn til Tín!

2

Seinna Sámuelsbók 7:28 Seinna Sámuelsbók

Og nú, Harri HARRI, Tú ert Gud, og orð Tíni skulu roynast sonn, Tú, sum hevur lovað tænara Tínum alt hetta góða!

2

Seinna Sámuelsbók 7:29 Seinna Sámuelsbók

Lat tí nú líka Tær at signa hús tænara Tíns, so tað verður standandi fyri ásjón Tíni til ævigar tíðir! Tí Tú, Harri HARRI, hevur talað, og signing Tín, hon skal gera, at hús tænara Tíns verður signað í allar ævir!“

2

Seinna Sámuelsbók 11:1 Seinna Sámuelsbók

Árið eftir, um ta tíðina ið kongar plaga at fara í hernað, sendi Dávid Jóab avstað við monnum sínum og øllum Ísrael, og teir herjaðu á land Ammonita og kringsettu Rabba. Men Dávid varð verandi í Jerusalem.

2

Seinna Sámuelsbók 11:2 Seinna Sámuelsbók

So var tað eitt kvøldið, tá reisti Dávid seg av legu síni og fór at ganga uppi á takinum á kongshøllini; hann kom tá at síggja kvinnu, ið baðaði sær, og kvinnan var ógvuliga vøkur.

2

Seinna Sámuelsbók 11:3 Seinna Sámuelsbók

Dávid sendi nú boð og fregnaði um kvinnuna, og honum varð sagt: „Hatta er Batseba, dóttir Eliam, kona Uria Hetit.“

2

Seinna Sámuelsbók 11:4 Seinna Sámuelsbók

Dávid sendi boð eftir henni, og hon kom til hansara; hann lá so hjá henni – hon hevði júst reinsað seg eftir óreinsku sína.* Hon fór síðani heimaftur.

2

Seinna Sámuelsbók 11:5 Seinna Sámuelsbók

Kvinnan varð við barn; hon sendi tá Dávidi boð og læt siga: „Eg eri við barn!“

2

Seinna Sámuelsbók 11:6 Seinna Sámuelsbók

Tá sendi Dávid Jóabi hesi boð: „Send Uria Hetit til mín.“ Jóab sendi so Uria til Dávid.

2

Seinna Sámuelsbók 11:7 Seinna Sámuelsbók

Táið Uria kom til hansara, spurdi Dávid hann, um Jóab og herfólkinum visti væl við, og hvussu gekst við hernaðinum.

2

Seinna Sámuelsbók 11:8 Seinna Sámuelsbók

Síðani segði Dávid við Uria: „Far nú heim til tín sjálvs og vaska tær um føturnar!“ Og táið Uria fór út úr kongshøllini, varð gáva frá konginum send aftan á honum.

2

Seinna Sámuelsbók 11:9 Seinna Sámuelsbók

Men Uria legði seg fyri durum kongshallarinnar saman við øllum tænarum harra síns; hann fór ikki heim til sín sjálvs.

2

Seinna Sámuelsbók 11:10 Seinna Sámuelsbók

Táið sagt varð Dávidi, at Uria var ikki farin heim til sín sjálvs, segði Dávid við hann: „Tú kemur jú av ferð – hví ert tú ikki farin heim til tín sjálvs?“

2

Seinna Sámuelsbók 11:11 Seinna Sámuelsbók

Uria svaraði Dávidi: „Ørkin og Ísrael og Juda búgva í leyvhúsum, og harri mín Jóab og tænarar harra míns hava tilhald úti á markini – og so skuldi eg farið heim til mín sjálvs og etið og drukkið og ligið hjá konu míni! – So satt sum tú livir, og so satt sum sál tín livir – tað geri eg ikki!“

2

Seinna Sámuelsbók 11:12 Seinna Sámuelsbók

Tá segði Dávid við Uria: „Verð nú her í dag við! So skal eg í morgin lata teg fara.“ Uria steðgaði so í Jerusalem tann dagin og dagin eftir.

2

Seinna Sámuelsbók 11:13 Seinna Sámuelsbók

Dávid beyð honum nú inn; og hann át og drakk hjá honum, og hann fekk hann druknan. Men um kvøldið fór hann út og legði seg á legu sína saman við tænarum harra síns; hann fór ikki heim til sín sjálvs.

2

Versir