at skriva dagbók / andaliga dagbók

174 versir um "at skriva dagbók / andaliga dagbók"

Versir

Síða 3 av 4
Opinberingin 21:9 Opinberingin

Ein av hinum sjey einglunum, sum høvdu hinar sjey skálirnar, ið vóru fullar av hinum sjey síðstu plágunum, kom nú til mín, talaði við meg og segði: „Kom, eg skal vísa tær brúðrina, konu lambsins!“

4
Opinberingin 21:10 Opinberingin

Hann fór so – í andanum – við mær niðan á stórt, høgt fjall og vísti mær hin heilaga stað, Jerusalem, ið kom niður av Himli, frá Gudi.

4
Opinberingin 21:11 Opinberingin

Hann hevði dýrd Guds, og hann skein sum dýrabarasti steinur, sum krystalklárur jaspissteinur.

4
Opinberingin 21:12 Opinberingin

Hann hevði stóran og høgan múr við tólv portrum; við portrini stóðu tólv einglar, og á portrunum vóru nøvn skrivað, nøvn hinna tólv ætta Ísraelssona.

4
Opinberingin 21:13 Opinberingin

Móti eystri vóru trý portur, móti norðri trý portur, móti suðri trý portur og móti vestri trý portur.

4
Opinberingin 21:14 Opinberingin

Múrur staðarins hevði tólv grundarsteinar, og á teimum stóðu nøvn hinna tólv ápostla lambsins.

4
Opinberingin 21:15 Opinberingin

Hann, ið tosaði við meg, hevði mál – gullrør – fyri at hann skuldi mála staðin, portur hansara og múr hansara.

4
Opinberingin 21:16 Opinberingin

Staðurin liggur í fýrhyrningi; longd og breidd hansara eru líka. – Hann máldi staðin við rørinum: 12000 stadiur – longd, breidd og hædd hansara eru líka.

4
Opinberingin 21:17 Opinberingin

Hann máldi múr hansara: 144 alin eftir menniskjamáli – sum eisini er einglamál.

4
Opinberingin 21:18 Opinberingin

Múrur staðarins var laðaður av jaspis, og staðurin var reint gull, líkur reinum glasi.

4
Opinberingin 21:19 Opinberingin

Grundarsteinar staðarmúrsins vóru prýddir við alskyns dýrum steinum. Fyrsti grundarsteinurin var jaspis, annar safir, triði kalsedon, fjórði smaragd,

4
Opinberingin 21:20 Opinberingin

fimti sardonyks, sætti sardis, sjeyndi krýsolit, áttandi beryl, níggjundi topas, tíggjundi krýsopras, ellivti hýasint, tólvti ametyst.

4
Opinberingin 21:21 Opinberingin

Hini tólv portrini vóru tólv perlur; hvørt portrið fyri seg var úr eini perlu. Gøta staðarins var reint gull, sum klárt glas.

4
Opinberingin 21:22 Opinberingin

Eg sá einki tempul í honum; tí tempul hansara er Harrin Gud hin Alvaldi og lambið.

4
Opinberingin 21:23 Opinberingin

Staðnum tørvar ikki sól ella mána at lýsa sær, tí dýrd Guds lýsir hann upp, og lambið er ljós hansara.

4
Opinberingin 21:24 Opinberingin

Fólkasløgini skulu ganga í ljósi hansara, og kongar jarðarinnar skulu bera dýrd sína inn í hann.

4
Opinberingin 21:25 Opinberingin

Portur hansara skulu aldri verða stongd um dagin – tí nátt skal ikki vera har.

4
Opinberingin 21:26 Opinberingin

Dýrd og æra tjóðanna skal verða borin inn í hann.

4
Opinberingin 21:27 Opinberingin

Einki óreint skal koma inn í hann, og eingin, sum ger tað, ið viðurstyggiligt er, ella gongur við lygn – bert tey, sum skrivað eru í lívsbók lambsins.

4
Sálmarnir 102:18 Sálmarnir

Hann vendir Sær til bøn hinna hjálparleysu, Hann vanvirðir ikki bøn teirra.

3
Jeremias 30:2 Jeremias

So sigur HARRIN Gud Ísraels: Skriva upp í bók øll orðini, ið Eg havi talað til tín!

3
Matteus 5:16 Matteus

Latið soleiðis ljós tykkara lýsa menniskjum, so tey kunnu síggja góðu verk tykkara og æra Faðir tykkara, sum er í Himli!

3
Rómverjabrævið 5:3 Rómverjabrævið

Og ikki bert tað; vit rósa okkum av trongdunum við; tí vit vita, at trongdin virkar tol,

3
Rómverjabrævið 5:4 Rómverjabrævið

tolið roynt sinni, hitt roynda sinnið vón –

3
Fimta Mósebók 6:6 Fimta Mósebók

Hesi orð, sum eg í dag áleggi tær, skalt tú goyma í hjartanum;

2
Fimta Mósebók 6:7 Fimta Mósebók

tú skalt prenta tey inn í børn tíni við at tosa um tey, bæði táið tú situr heima við hús, og táið tú gongur á vegnum, bæði táið tú legst, og táið tú fert upp;

2
Fimta Mósebók 6:8 Fimta Mósebók

tú skalt binda tær tey sum tekin á hondina, og tey skulu vera tær sum minnisseðil á pannuni;

2
Fimta Mósebók 6:9 Fimta Mósebók

tú skalt skriva tey á durastavirnar í húsi tínum og á portur tíni.

2
Josva 3:8 Josva

Tú skalt geva prestunum, ið bera sáttmálaørkina, hetta boð: „Táið tit eru komnir tætt at vatninum í Jordan, skulu tit steðga har við Jordan!““

2
Ester 6:1 Ester

Somu nátt legðist kongurin í andvekur. Hann bað teir tá fara eftir krønikubókini, sum minniligar hendingar vóru uppskrivaðar í; lisið varð so úr henni fyri konginum.

2
Job 19:23 Job

Á, at orð míni høvdu verðið uppskrivað! Eg vildi, at tey vórðu skrivað í bók,

2
Job 19:24 Job

ja, við jarngrifli og blýggi høgd í stein til ævigar tíðir!

2
Job 19:25 Job

Men eg veit, at loysnari mín livir, og sum hin síðsti skal Hann stíga fram á dustinum.

2
Sálmarnir 56:8 Sálmarnir

Skulu teir sleppa undan við øllum óndskapi sínum! – Nei, slá fólkasløgini niður í vreiði Tíni, Gud!

2
Sálmarnir 119:15 Sálmarnir

Eg skal grunda á boð Tíni og hyggja væl at leiðum Tínum.

2
Sálmarnir 119:18 Sálmarnir

Lat upp eygu míni, so eg kann skoða alt hitt undurfulla í lóg Tíni!

2
Sálmarnir 119:27 Sálmarnir

Lat meg skilja veg boða Tína! So skal eg grunda á undurverk Tíni.

2
Orðtøkini 3:5 Orðtøkini

Lít á HARRAN av øllum hjarta tínum, men lít ikki á vit títt!

2
Orðtøkini 3:6 Orðtøkini

Kenn Hann á øllum leiðum tínum! So skal Hann gera gøtur tínar rættar.

2
Orðtøkini 20:5 Orðtøkini

Ráð í hjarta mansins eru djúp vøtn; men vitigur maður dregur tey upp.

2
Orðtøkini 31:1 Orðtøkini

Orð Lemuels kongs, tað, ið móðir hansara segði, táið hon áminti hann:

2
Orðtøkini 31:2 Orðtøkini

Hvat skal eg siga við teg, sonur mín, ja, hvat, sonur lívs míns, ja, hvat, sonur lyfta mína?

2
Orðtøkini 31:3 Orðtøkini

– Gev ikki kvinnum kraft tína, og far ikki leiðir, ið forkoma kongum!

2
Orðtøkini 31:4 Orðtøkini

Ikki sømir kongum, Lemuel, ikki sømir kongum at drekka vín, ei heldur høvdingum at drekka sterkan drykk!

2
Orðtøkini 31:5 Orðtøkini

Tí táið teir drekka, koma teir at gloyma, hvat lóg er, og boyggja rætt alra arminga.

2
Orðtøkini 31:6 Orðtøkini

– Gev honum sterkan drykk, sum er undirgangi nær, og honum vín, sum gongur við sorg í sálini!

2
Orðtøkini 31:7 Orðtøkini

Lat hann drekka, so hann gloymir armóð sína og minnist ikki møði sína longur!

2
Orðtøkini 31:8 Orðtøkini

Lat upp munnin fyri hin málleysa, fyri at fáa øllum hjálparleysum rætt!

2
Orðtøkini 31:9 Orðtøkini

Ja, lat upp munnin, døm rættvíst og hjálp hinum arma og fátæka at fáa rætt!

2
Orðtøkini 31:10 Orðtøkini

Dugnaliga konu – hvør finnur hana? Mangan meir enn perlur er hon verd!

2