At siga farvæl

Sálmarnir 2:11 Sálmarnir

Tænið HARRANUM við ótta, fegnist við bivan!

2

Sálmarnir 2:12 Sálmarnir

Kyssið sonin, fyri at Hann skal ikki verða vreiður, og tit ganga til grundar á vegnum! Skjótt tendrast vreiði Hansara! Sæl eru øll tey, ið líta á Hann!

2

Sálmarnir 3:1 Sálmarnir

Sálmur. Eftir Dávid. Táið hann flýddi fyri Absalom, syni sínum.

2

Sálmarnir 3:2 Sálmarnir

HARRI – sum fíggindar mínir tó eru mangir! Mangir eru teir, ið reisa seg móti mær,

2

Sálmarnir 3:3 Sálmarnir

mangir teir, ið siga um sál mína: „Eingin frelsa er hjá Gudi fyri hann!“ – Sela.

2

Sálmarnir 3:4 Sálmarnir

Men, HARRI, Tú ert mær skjøldur, Tú ert dýrd mín og tann, sum letur meg bera høvdið høgt.

2

Sálmarnir 3:5 Sálmarnir

Eg rópi hart til HARRAN, og Hann svarar mær av heilaga fjalli Sínum. – Sela.

2

Sálmarnir 3:6 Sálmarnir

Eg legðist og sovnaði; eg vaknaði – tí HARRIN heldur mær uppi.

2

Sálmarnir 3:7 Sálmarnir

Eg óttist ikki tíggjutúsund av fólki, ið fylkja seg móti mær rundanum.

2

Sálmarnir 3:8 Sálmarnir

Reis Teg, HARRI, frels meg, Gud mín! Tí Tú hevur sligið allar fíggindar mínar undir vangan, Tú hevur brotið tenn hinna gudleysu.

2

Sálmarnir 3:9 Sálmarnir

Hjá HARRANUM er frelsan; yvir fólki Tínum veri signing Tín! – Sela.

2

Sálmarnir 4:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Við streingjaleiki. Sálmur. Eftir Dávid.

2

Sálmarnir 4:2 Sálmarnir

Svara mær, táið eg rópi, Tú Gud rættvísi mínar! Í trongd gjørdi Tú mær rúm – ver mær náðigur og hoyr bøn mína!

2

Sálmarnir 4:3 Sálmarnir

Tit menn! Hvussu leingi skal æra mín vera til spott? Hvussu leingi fara tit at elska fáfongd, søkja lygn? – Sela.

2

Sálmarnir 4:4 Sálmarnir

Tit skulu sanna, at HARRIN hevur valt Sær tann, ið gudræddur er – táið eg ákalli HARRAN, hoyrir Hann meg!

2

Sálmarnir 4:5 Sálmarnir

Harmist, og syndið ikki! Hugsið tykkum um á legu tykkara, og verið stillir! – Sela.

2

Sálmarnir 4:6 Sálmarnir

Ofrið rættvísioffur og lítið á HARRAN!

2

Sálmarnir 4:7 Sálmarnir

Mong siga: „Hvør letur okkum síggja tað, ið gott er!“ – Lyft Tú yvir okkum ljós andlits Tíns, HARRI!

2

Sálmarnir 4:8 Sálmarnir

Tú hevur givið mær gleði í hjartað, størri enn teirra, táið korn og vín teirra er í yvirflóð –

2

Sálmarnir 4:9 Sálmarnir

í friði leggist eg og sovni við tað sama, tí Tú, HARRI, letur meg búgva trygt, fyri meg sjálvan!

2

Sálmarnir 5:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Til nehilot. Sálmur. Eftir Dávid.

2

Sálmarnir 5:2 Sálmarnir

Vend oyranum til orð míni, HARRI, akta eftir suffi mínum,

2

Sálmarnir 5:3 Sálmarnir

lýð á neyðarróp mítt, kongur mín og Gud mín, tí til Tín biði eg!

2

Sálmarnir 5:4 Sálmarnir

HARRI, um morgunin hoyri Tú rødd mína, um morgunin leggi eg mál mítt fram fyri Teg – og bíði!

2

Sálmarnir 5:5 Sálmarnir

Tí ikki ert Tú tann Gud, sum líkar gudloysi; hin óndi sleppur ikki at búgva hjá Tær.

2

Sálmarnir 5:6 Sálmarnir

Hugmóðig verða ikki standandi fyri eygum Tínum; Tú hatar øll tey, ið gera órætt.

2

Sálmarnir 5:7 Sálmarnir

Tú letur tey, ið tala lygn, ganga til grundar; blóðdálkaður, falskur maður er HARRANUM andstygd.

2

Sálmarnir 5:8 Sálmarnir

Men eg sleppi av stóru miskunn Tíni inn í hús Títt, eg sleppi í ótta fyri Tær at tilbiðja, vendur móti heilaga templi Tínum.

2

Sálmarnir 5:9 Sálmarnir

HARRI, leið meg í rættvísi Tíni, fyri teirra skuld, sum eru eftir mær, ger veg Tín slættan fyri mær!

2

Sálmarnir 5:10 Sálmarnir

Tí sannleiki er ikki í munni teirra, hjarta teirra er avgrund, barki teirra opin grøv; tungu sína gera teir hála.

2

Sálmarnir 5:11 Sálmarnir

Døm teir sekar, Gud, lat teir falla fyri egnum svikaráðum, stoyt teimum oman fyri hinar mongu misgerðir teirra – teir standa jú Tær ímóti!

2

Sálmarnir 5:12 Sálmarnir

Men lat øll tey gleðast, sum søkja sær skjól hjá Tær, lat tey í allar ævir fegnast, tí Tú verjir tey, og lat tey, sum elska navn Títt, frøast í Tær!

2

Sálmarnir 5:13 Sálmarnir

Tí Tú signar hin rættvísa, HARRI, Tú heldur náði Tína sum skjøld fyri hann!

2

Sálmarnir 6:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Við streingjaleiki. Eftir hinum áttanda. Sálmur. Eftir Dávid.

2

Sálmarnir 6:2 Sálmarnir

HARRI, straffa meg ikki í vreiði Tíni, revsa meg ikki, meðan Tú ert illur!

2

Sálmarnir 6:3 Sálmarnir

Ver mær náðigur, HARRI, tí eg eri følnaður burtur, grøð meg, HARRI, tí liðir mínir skelva!

2

Sálmarnir 6:4 Sálmarnir

Sára skelvur sál mín – á HARRI, hvussu leingi enn?

2

Sálmarnir 6:5 Sálmarnir

Kom aftur, HARRI, fría sál mína út, hjálp mær fyri náði Tínar skuld!

2

Sálmarnir 6:6 Sálmarnir

Tí í deyðanum minnist eingin Teg; í deyðaríkinum – hvør man takka Tær har!

2

Sálmarnir 6:7 Sálmarnir

Eg eri so troyttur av at suffa, eg geri legu mína váta hvørja nátt, væti song mína í tárum!

2

Sálmarnir 6:8 Sálmarnir

Eyga mítt tærist burt av sorg, tað eldist fyri alra teirra skuld, sum eru ímóti mær!

2

Sálmarnir 6:9 Sálmarnir

Víkið frá mær, allir tit, ið gera órætt! HARRIN hevur hoyrt rødd gráts míns.

2

Sálmarnir 6:10 Sálmarnir

HARRIN hevur hoyrt eyðmjúku ákallan mína, HARRIN tekur ímóti bøn míni!

2

Sálmarnir 6:11 Sálmarnir

Til skammar skulu allir fíggindar mínir verða og stórliga skelva; teir skulu halda undan, snøggliga verða til skammar.

2

Sálmarnir 7:1 Sálmarnir

Songur. Eftir Dávid. Hann sang hann fyri HARRANUM av orðum Kuss Benjaminits.

2

Sálmarnir 7:2 Sálmarnir

HARRI Gud mín, hjá Tær søki eg mær skjól, frels meg og bjarga mær frá øllum, ið liggja eftir mær,

2

Sálmarnir 7:3 Sálmarnir

so at fíggindin ikki eins og leyva skræðir sál mína sundur, rívur hana burt, uttan at nakar bjargar!

2

Sálmarnir 7:4 Sálmarnir

HARRI Gud mín, havi eg borið meg so at, er órættur í hondum mínum,

2

Sálmarnir 7:5 Sálmarnir

havi eg lønt honum við illum, sum livdi í friði við meg, ella gjørt teimum skaða, sum uttan grund vóru óvinir mínir

2

Sálmarnir 7:6 Sálmarnir

– so elti fíggindin sál mína og fái hana aftur, traðki lív mítt til jarðar og leggi æru mína í dustið! – Sela.

2

Versir