At sáa frø

Markus 4:33 Markus

Í mongum slíkum líknilsum talaði Hann orðið til teirra, eftir sum tey vóru før fyri at fata;

4

Markus 4:34 Markus

og uttan líknilsi talaði Hann ikki til teirra; men táið Hann og lærisveinar Hansara vóru einsamallir, legði Hann alt út fyri teimum.

4

Markus 4:35 Markus

Sama dagin, táið kvøldið var komið, segði Hann við teir: „Latið okkum fara yvirum!“

4

Markus 4:36 Markus

So lótu teir fólkið fara og tóku Hann við, sum Hann sat í bátinum; eisini aðrir bátar fylgdust við Honum.

4

Markus 4:37 Markus

Tá kom harður stormur, og sjógvarnir brutu inn í bátin, so hann var um at fyllast.

4

Markus 4:38 Markus

Men sjálvur lá Hann og svav í bakskutinum á kodda. Teir vaktu Hann tá og søgdu við Hann: „Meistari, leggur Tú einki í, at vit ganga burtur?“

4

Markus 4:39 Markus

Tá reistist Hann og hótti at vindinum og segði við vatnið: „Tig, ver stilt!“ Og vindurin datt burtur, og blikalogn varð.

4

Markus 4:40 Markus

So segði Hann við teir: „Hví eru tit so ræddir? Hví hava tit ikki trúgv?“

4

Markus 4:41 Markus

Teir óttaðust stórliga og søgdu hvør við annan: „Hvør er tó hesin, at bæði vindur og vatn eru Honum lýðin?“

4

Fyrsta Mósebók 26:12 Fyrsta Mósebók

Ísakur sáaði har í landinum og fekk tað árið 100 fold; tí HARRIN signaði hann.

3

Lukas 8:11 Lukas

Men hetta er líknilsið: Sáðið er orð Guds.

3

Fyrsta Mósebók 1:11 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Jørðin skal bera gras, urtir, sum geva fræ, og frukttrø, sum bera frukt við frænum í, hvørt eftir sínum slagi, á jørðini.“ Og so varð;

2

Fyrsta Mósebók 8:22 Fyrsta Mósebók

Hereftir skal, so leingi sum jørðin stendur, vár og heyst, kuldi og hiti, summar og vetur, dagur og nátt, aldri halda uppat.“

2

Fimta Mósebók 28:1 Fimta Mósebók

„Hoyrir tú nú rødd HARRANS Guds tíns, so tú aktar væl eftir at halda øll boð Hansara, sum eg í dag gevi tær, so skal HARRIN Gud tín seta teg hægri enn øll onnur fólk á jørðini;

2

Fimta Mósebók 28:2 Fimta Mósebók

allar hesar signingar skulu koma yvir teg og náa tær, so satt sum tú hoyrir rødd HARRANS Guds tíns:

2

Fimta Mósebók 28:3 Fimta Mósebók

Signaður skalt tú vera í staðnum, og signaður skalt tú vera á markini.

2

Fimta Mósebók 28:4 Fimta Mósebók

Signað skal lívsfrukt tín vera, og fruktin av jørð tíni og fæi tínum, tað, ið kýr tínar kálva, og tað, ið smáfæ títt lembir.

2

Fimta Mósebók 28:5 Fimta Mósebók

Signað skal kurv tín vera, og deigtrog títt.

2

Fimta Mósebók 28:6 Fimta Mósebók

Signaður skalt tú vera, táið tú kemur inn, og signaður skalt tú vera, táið tú fert út.

2

Fimta Mósebók 28:7 Fimta Mósebók

Táið fíggindar tínir reisa seg móti tær, skal HARRIN lata teir verða við undirlutan; ein veg skulu teir koma ímóti tær, men í sjey ættir skulu teir flýggja undan tær.

2

Fimta Mósebók 28:8 Fimta Mósebók

HARRIN skal geva signingini boð um at vera hjá tær í løðum tínum og at fylgja tær í øllum, sum tú fert undir at gera; Hann skal signa teg í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær.

2

Fimta Mósebók 28:9 Fimta Mósebók

HARRIN skal gera teg til eitt fólk, ið er Honum halgað – sum Hann við eiði hevur lovað tær – so satt sum tú heldur boð HARRANS Guds tíns og gongur leiðir Hansara.

2

Fimta Mósebók 28:10 Fimta Mósebók

Øll fólk á jørðini skulu síggja, at tú ert kallað eftir navni HARRANS, og tey skulu ræðast teg.

2

Fimta Mósebók 28:11 Fimta Mósebók

HARRIN skal geva tær yvirflóð av øllum, ið gott er, bæði av lívsfrukt tíni og av fruktini av fæi tínum og av jørð tíni, í landinum, sum HARRIN við eiði lovaði fedrum tínum at geva tær.

2

Fimta Mósebók 28:12 Fimta Mósebók

HARRIN skal lata upp fyri tær ríku goymslu Sína – himmalin – og geva landi tínum regn í rættari tíð og signa alt, ið tú fert undir at gera; tú skalt læna mongum tjóðum, men sjálvur skalt tú ongum noyðast at læna frá.

2

Fimta Mósebók 28:13 Fimta Mósebók

HARRIN skal gera teg til høvd og ikki til hala; tú skalt altíð vera omaná og ikki liggja undir – so satt sum tú hoyrir boð HARRANS Guds tíns, sum eg í dag áleggi tær, og leggur tær eina við at halda tey,

2

Fimta Mósebók 28:14 Fimta Mósebók

og so satt sum tú víkur ikki frá einum av orðunum, ið eg í dag leggi fyri tykkum – hvørki til høgru ella vinstru – so tú heldur teg til aðrar gudar og dýrkar teir.

2

Orðtøkini 11:24 Orðtøkini

Ein stroyir út – og fær enn meiri; ein annar noktar sær alt – og hevur tó ov lítið.

2

Orðtøkini 11:25 Orðtøkini

Gávumild sál trívst, og tann, ið leskar onnur, verður leskaður sjálvur.

2

Lukas 8:5 Lukas

„Sáðmaður fór út at sáa sáð sítt. Í tí hann sáaði, fall nakað við vegin; tað varð traðkað niður, og fuglar himmalsins ótu tað upp.

2

Lukas 8:15 Lukas

Men tað í hini góðu jørðini eru tey, sum, táið tey hava hoyrt orðið, goyma tað í vøkrum og góðum hjarta og bera ávøkst í tolni.

2

Jóhannes 12:24 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Fellur ikki hveitikornið í jørðina og doyr, verður bert hitt eina kornið, men doyr tað, ber tað nógvan ávøkst.

2

Ápostlasøgan 20:35 Ápostlasøgan

Í øllum vísti eg tykkum, at soleiðis eiga vit at arbeiða og taka okkum av hinum veiku – og minnast orð Harrans Jesusar, at Hann hevur sjálvur sagt: „Sælari er at geva enn at fáa.““

2

Seinna Korintbrævið 9:10 Seinna Korintbrævið

Og Hann, sum gevur sáðmanninum sáð og breyð at eta, skal eisini geva tykkum sáð og lata tað økjast og lata ávøkstir rættvísi tykkara taka til,

2

Seinna Korintbrævið 9:12 Seinna Korintbrævið

Tí hjálpin, sum kemur í lag við hesi tænastu, bøtir ikki bert um tað, ið fattast hinum heilagu; nei, hon ber eisini ávøkst í yvirflóð við tí, at mong takka Gudi.

2

Versir