yvirmenn

36 versir um "yvirmenn"

Versir

Síða 1 av 1
Rómverjabrævið 13:1 Rómverjabrævið

Hvørt menniskja veri teimum yvirvøldum lýðið, sum yvir tí eru! Tí eingin yvirvøld er, sum ikki er frá Gudi; tær, ið eru, eru settar av Gudi –

14
Rómverjabrævið 13:2 Rómverjabrævið

so at tann, sum setur seg upp ímóti yvirvøldini, stendur tí ímóti, sum Gud hevur fyriskipað; men tey, sum standa ímóti, skulu fáa dóm sín.

14
Rómverjabrævið 13:3 Rómverjabrævið

Tí teir, ið stýra, eru ikki góðum verkum ein ótti, men óndum. Vilt tú sleppa frá at óttast yvirvøldina – ger tað, sum gott er, so skalt tú fáa rós frá henni!

14
Rómverjabrævið 13:4 Rómverjabrævið

Tí hon er tænari Guds, tær til góða. Men gert tú tað, sum ónt er, so óttast! Tí hon ber ikki svørðið til einkis; hon er tænari Guds, hevnari, honum til revsing, sum ger tað, ið ilt er.

14
Rómverjabrævið 13:5 Rómverjabrævið

Tí er neyðugt at vera lýðin, ikki bert tí revsing er, men eisini fyri samvitskunnar skuld.

14
Rómverjabrævið 13:6 Rómverjabrævið

Tí lata tit jú eisini skattir; tí teir eru tænarar Guds, sum júst hava hetta starv.

14
Rómverjabrævið 13:7 Rómverjabrævið

Gjaldið øllum tað, ið tit skylda – honum skatt, sum skatt skal hava, honum toll, sum toll skal hava, honum ótta, sum ótta skal hava, honum heiður, sum heiður skal hava!

14
Rómverjabrævið 13:8 Rómverjabrævið

Skyldið ongum nakað – uttan tað at elska hvør annan! Tí tann, ið elskar næsta sín, hevur uppfylt lógina.

14
Rómverjabrævið 13:9 Rómverjabrævið

Tí hetta: „Tú mást ikki dríva hor“; „tú mást ikki drepa“; „tú mást ikki stjala“; „tú mást ikki girnast“ – og hvat annað boð ið er – tað er stutt innihildið í hesum orði: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

14
Rómverjabrævið 13:10 Rómverjabrævið

Kærleikin ger næstanum einki ilt; tí er kærleikin uppfylling lógarinnar.

14
Rómverjabrævið 13:11 Rómverjabrævið

– Hetta eiga vit at gera, av tí at vit vita tíðina, at tímin er longu komin hjá okkum at vakna upp úr svøvni; tí frelsa okkara er nærri nú, enn táið vit komu til trúgv.

14
Rómverjabrævið 13:12 Rómverjabrævið

Náttin líður, og dagurin er nær; latið okkum tí leggja av verk myrkursins og lata okkum í herklæði ljósins!

14
Rómverjabrævið 13:13 Rómverjabrævið

Latið okkum hava sømiligan atburð, sum um dagin, ikki liva í svirri og drykkjuskapi, ikki í ólevnaði og skammloysi, ikki í klandri og øvund!

14
Rómverjabrævið 13:14 Rómverjabrævið

Nei, latið tykkum í Harran Jesus Kristus, og havið ikki slíka umsorgan fyri holdinum, at tað øsir upp girndir!

14
Efesusbrævið 6:5 Efesusbrævið

Tit trælir! Aktið harrar tykkara eftir holdinum, við ótta og bivan, í einfaldi hjarta tykkara – sum var tað Kristus –

13
Efesusbrævið 6:6 Efesusbrævið

ikki við eygnatænastu sum tey, ið vilja vera menniskjum til vildar, men sum tænarar Kristusar, so tit av hjarta gera vilja Guds

13
Efesusbrævið 6:7 Efesusbrævið

og tæna av góðum huga, eins og tit høvdu tænt Harranum og ikki menniskjum!

13
Efesusbrævið 6:8 Efesusbrævið

Tit vita jú, at hitt góða, ið ein og hvør ger, skal hann fáa aftur frá Harranum, veri hann nú trælur ella frælsur!

13
Kolossibrævið 3:22 Kolossibrævið

Tit trælir! Aktið í øllum harrar tykkara eftir holdinum, ikki við eygnatænastu sum tey, ið vilja vera menniskjum til vildar, men í einfaldi hjartans, í ótta Harrans!

11
Kolossibrævið 3:23 Kolossibrævið

Hvat tit so gera, gerið tað av hjarta, sum fyri Harran og ikki fyri menniskju!

11
Kolossibrævið 3:24 Kolossibrævið

Tit vita jú, at tit frá Harranum skulu fáa arvin í løn. Tað er Harranum Kristusi, tit tæna.

11
Kolossibrævið 3:25 Kolossibrævið

Tí tann, ið ger órætt, skal fáa aftur órættin, ið hann gjørdi, og ikki verður gjørdur mannamunur.

11
Hebrearabrævið 13:17 Hebrearabrævið

Aktið vegleiðarar tykkara, og gerið, sum teir siga tykkum! Tí teir vakja yvir sálum tykkara, sum teir, ið skulu gera roknskap – so teir kunnu gera tað við gleði og ikki suffandi – tað er tykkum ikki til gagn!

11
Efesusbrævið 6:9 Efesusbrævið

Og tit harrar! Gerið á sama hátt við teir og latið vera at hótta! Tit vita jú, at Harri bæði teirra og tykkara er í Himlunum, og hjá Honum er ikki mannamunur.

9
Fyrra Timoteusarbrævið 6:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Øll, sum eru trælir undir oki, skulu halda harrar sínar alla æru verdar, so navn Guds og læran ikki verða spottað.

8
Fyrra Timoteusarbrævið 6:2 Fyrra Timoteusarbrævið

Tey, sum hava trúgvandi harrar, skulu ikki vanvirða teir, fyri tað at teir eru brøður, men tess heldur tæna teimum, við tað at teir, ið njóta gott av góða verki teirra, eru trúgvandi og elskaðir. – Lær hetta og áminn um tað!

8
Malakias 3:5 Malakias

Eg komi til tykkara og skal halda dóm og vera snarvitni móti gandakøllunum, horkøllunum og teimum, ið svørja rangan eið, móti teimum, ið leggjast á løn hins daglønta mans, og sum kúga einkjuna og hin faðirleysa og boyggja rætt hins fremmanda – og ikki óttast Meg, sigur HARRIN Gud herskaranna.

6
Matteus 20:26 Matteus

So skal ikki vera hjá tykkum; nei, tann av tykkum, sum stórur vil vera, skal vera tænari tykkara;

4
Orðtøkini 14:28 Orðtøkini

Nógv fólk er heiður kongsins, men fólkatrot er fall høvdingans.

3
Jóhannes 19:11 Jóhannes

Jesus svaraði: „Tú hevði einki vald havt yvir Mær, var tað ikki givið tær omanífrá; tí hevur tann, sum gav Meg upp til tín, størri synd.“

3
Titusarbrævið 3:8 Titusarbrævið

Tað er trúvert orð, og um hetta vil eg, at tú skalt vitna við kraft, so tey, sum eru komin til trúgv á Gud, kunnu leggja seg eftir at gera góð verk. Hetta er menniskjum gott og gagnligt.

3
Markus 12:13 Markus

So sendu teir nakrar Farisearar og Heródingar til Hansara, fyri at teir skuldu fanga Hann í orðum.

2
Markus 12:14 Markus

Teir komu og søgdu við Hann: „Meistari! Vit vita, at Tú ert sannorðaður og leggur ongan í; tí Tú gert ikki mannamun, men lærir veg Guds í sannleika. Er loyviligt at lata skatt til keisaran, ella ikki? Skulu vit lata ella ikki lata?“

2
Markus 12:15 Markus

Táið Hann sá hykl teirra, segði Hann við teir: „Hví freista tit Meg? Fáið Mær ein denar, latið Meg síggja hann!“

2
Markus 12:16 Markus

Teir komu við honum. Hann spurdi teir: „Hvørs mynd og yvirskrift er hetta?“ Teir svaraðu Honum: „Keisarans.“

2
Markus 12:17 Markus

Tá segði Jesus við teir: „Gevið keisaranum tað, ið keisarans er, og Gudi tað, ið Guds er!“ Og teir undraðust á Hann.

2