vínvøllir

Esaias 5:1 Esaias

Eg skal syngja song um vin mín, kærleikssong um víngarð Hansara. – Vinur mín hevði víngarð á fruktbørum heyggi.

3

Esaias 5:2 Esaias

Hann gróv hann um, hentaði grótið úr honum og plantaði góð víntrø í hann; Hann bygdi torn í honum og høgdi eisini persu. So væntaði Hann Sær heyst av góðum vínberum, men fekk einki uttan villber.

3

Esaias 5:3 Esaias

Og nú, íbúgvar Jerusalems og Judamenn, dømið millum Meg og víngarð Mín!

3

Esaias 5:4 Esaias

Hvat meiri var at gera við víngarðin! Hvat læt Eg vera ógjørt! Hví bar hann villber, táið Eg væntaði Mær góð vínber?

3

Esaias 5:5 Esaias

– So skal Eg nú lata tykkum vita, hvat Eg ætli at gera við víngarð Mín: Eg skal taka burtur stikið, so hann verður avetin, bróta niður múrin, so hann verður traðkaður niður.

3

Esaias 5:6 Esaias

Eg leggi hann í oyði; hann skal ikki verða skorin og ikki umgrivin, men ganga undir í tornum og tistlum, og skýggjunum skal Eg geva boð um ikki at senda honum regn.

3

Tí víngarður HARRANS Guds herskaranna er hús Ísraels, og Judamenn eru Honum kærastir av øllum, ið Hann hevur plantað. Hann væntaði rætt – men har verður úthelt blóð! Hann væntaði rættferð – men har eru neyðarróp!

3

Matteus 20:1 Matteus

„Tí ríki Himmiríkis er líkt húsbónda, ið fór út árla á morgni at biðja sær arbeiðsmenn í víngarð sín.

3

Matteus 20:2 Matteus

Og táið hann var komin ásamt við arbeiðsmenninar um denar um dagin, sendi hann teir út í víngarð sín.

3

Matteus 20:3 Matteus

Táið hann nú fór út um triðja tíman, sá hann aðrar standa fyri einki á torginum.

3

Matteus 20:4 Matteus

Hann segði við teir: „Farið eisini tit út í víngarðin, og eg skal lata tykkum fáa tað, ið rætt er!“ Teir fóru tá.

3

Matteus 20:5 Matteus

Aftur fór hann út um sætta og níggjunda tíman og gjørdi tað sama.

3

Matteus 20:6 Matteus

Og um ellivta tíman fór hann út og fann aðrar standandi har; hann segði tá við teir: „Hví standa tit her fyri einki allan dagin?“

3

Matteus 20:7 Matteus

Teir svaraðu honum: „Tí eingin hevur biðið okkum.“ Hann segði við teir: „Farið eisini tit út í víngarðin!“

3

Matteus 20:8 Matteus

Táið so kvøldið var komið, segði víngarðsharrin við arbeiðsformann sín: „Rópa arbeiðsmenninar inn og lat teir fáa lønina! Byrja við hinum síðstu, og enda við hinum fyrstu!“

3

Matteus 20:9 Matteus

Teir, ið vóru bidnir um ellivta tíman, komu so, og fingu denar hvør.

3

Matteus 20:10 Matteus

Táið tá hinir fyrstu komu, hugsaðu teir, at teir fóru at fáa meir; men eisini teir fingu denar hvør.

3

Matteus 20:11 Matteus

Táið teir fingu hann, knarraðu teir móti húsbóndanum og søgdu:

3

Matteus 20:12 Matteus

„Hesir síðstu hava ikki arbeitt meir enn ein tíma, og tú hevur mett teir javnt við okkum, sum hava borið byrði og hita dagsins!“

3

Matteus 20:13 Matteus

Men hann svaraði einum teirra: „Vinur! Eg geri tær ongan órætt; komst tú ikki ásamt við meg um ein denar!

3

Matteus 20:14 Matteus

Tak títt og far! Men eg skal geva hesum síðsta líka mikið sum tær.

3

Matteus 20:15 Matteus

Ella havi eg ikki loyvi at gera við mítt, sum eg vil! Ella er eyga títt ilt, fyri tað at eg eri góður?“

3

Matteus 20:16 Matteus

Soleiðis skulu hini síðstu verða fyrst, og hini fyrstu síðst; [tí mong eru kallað, men fá eru útvald.“]*

3

Esaias 27:2 Esaias

Tann dag [skulu tey syngja:] „Yndisligur víngarður er – syngið um hann!“

2

Matteus 21:33 Matteus

Hoyrið annað líknilsi: Húsbóndi var, sum plantaði víngarð, gjørdi garð rundan um hann, gróv vínpersu í honum og bygdi torn; so leigaði hann víngarðsmonnum hann og fór burt í annað land.

2

Matteus 21:34 Matteus

Táið nú ávakstartíðin nærkaðist, sendi hann tænarar sínar til víngarðsmenninar at fáa ávøkst hansara.

2

Matteus 21:35 Matteus

Men víngarðsmenninir tóku tænarar hansara; ein bankaðu teir, ein drópu teir, og ein steinaðu teir.

2

Matteus 21:36 Matteus

Uppaftur sendi hann aðrar tænarar, fleiri enn hinar fyrru; men teir hagreiddu teir á sama hátt.

2

Matteus 21:37 Matteus

Til endan sendi hann son sín til teirra og segði: „Teir fara kortini at hava virðing fyri syni mínum!“

2

Matteus 21:38 Matteus

Men táið víngarðsmenninir sóu sonin, søgdu teir hvør við annan: „Hetta er arvingin; komið, latið okkum drepa hann, so fáa vit arv hansara!“

2

Matteus 21:39 Matteus

Og teir tóku hann, kastaðu hann út úr víngarðinum og drópu hann.

2

Matteus 21:40 Matteus

Táið nú víngarðsharrin kemur, hvat fer hann at gera við hesar víngarðsmenn?“

2

Matteus 21:41 Matteus

Teir svaraðu Honum: „Vanlukkuliga fer hann at gera enda á hesum illgerðarmonnum og leiga øðrum víngarðsmonnum víngarðin, sum geva honum ávøkstin í rættari tíð.“

2

Versir