vilsporlig børn
203 versir um "vilsporlig børn"
Versir
Síða 1 av 5Orðtøkini 22:6 Orðtøkini
Lær hin unga leiðina, ið hann skal ganga! So víkur hann ikki av henni, heldur ikki, táið hann verður gamal.
Seinna Korintbrævið 4:16 Seinna Korintbrævið
Vit missa tí ikki mótið; nei, um so útvortis menniskja okkara gongur til grundar, endurnýggjast tó innvortis menniskja okkara dag frá degi.
Seinna Korintbrævið 4:17 Seinna Korintbrævið
Tí trongd okkara – sum er stokkut og løtt – virkar okkum í størri og størri yvirflóð æviga fylling av dýrd,
Seinna Korintbrævið 4:18 Seinna Korintbrævið
við tað at vit hava ikki hitt sjónliga fyri eyga, men hitt ósjónliga. Tí hitt sjónliga er tímiligt, men hitt ósjónliga ævigt.
Orðtøkini 16:7 Orðtøkini
Táið HARRANUM líkar atburð mansins, ger Hann, at um tað so eru fíggindar hansara, binda teir frið við hann.
Lukas 15:13 Lukas
Ikki mangar dagar eftir hetta savnaði hin yngri sonurin alt sítt saman og fór avstað til land langt burtur; har spilti hann burtur alla ogn sína í ringum lívi.
Lukas 15:14 Lukas
Men táið hann hevði brúkt alt upp, varð hørð hungursneyð í hesum sama landi, og hann byrjaði at líða neyð.
Lukas 15:15 Lukas
Tá fór hann og helt seg til ein av monnunum har í landinum, og hesin sendi hann út á mark sína at sita hjá svínum.
Lukas 15:16 Lukas
Og hann tráaði eftir at fylla búk sín av dravinum, ið svínini ótu; og eingin gav honum nakað.
Lukas 15:17 Lukas
Tá gekk hann í seg sjálvan og segði: „Hvussu mangir daglønamenn hjá faðir hava ikki yvirflóð av breyði – og her doyggi eg í hungri!
Seinna Korintbrævið 4:7 Seinna Korintbrævið
Men henda skatt hava vit í leiríløtum, fyri at hin ómetaliga kraft skal vera frá Gudi og ikki frá okkum.
Seinna Korintbrævið 4:8 Seinna Korintbrævið
Vit eru trongdir á allan hátt, men ikki kúgaðir, í iva, men ikki vónleysir,
Seinna Korintbrævið 4:9 Seinna Korintbrævið
atsøktir, men ikki vinaleysir, slignir niður, men ikki gjørdir til einkis.
Fyrra Jóhannesarbrævið 2:1 Fyrra Jóhannesarbrævið
Børn míni! Hetta skrivi eg tykkum, fyri at tit skulu ikki synda. Men um onkur syndar, hava vit talsmann hjá Faðirinum, Jesus Kristus, hin rættvísa;
Jeremias 3:14 Jeremias
Komið aftur, tit fráfalnu børn! – sigur HARRIN; tí Eg eri Harri tykkara, og Eg skal taka tykkum, eitt úr hvørjum býi og tvey av hvørji ætt, og flyta tykkum til Zion.
Jeremias 3:15 Jeremias
Eg skal geva tykkum hirðar eftir hjarta Mínum; teir skulu røkta tykkum við skili og vísdómi.
Jeremias 3:16 Jeremias
Táið tit verða stórt fólk og fjølment í landinum á teimum døgum – sigur HARRIN – skal ikki longur verða tosað um sáttmálaørk HARRANS ella hugsað um hana; hon skal ikki verða minst, ei heldur saknað, og eingin slík ørk skal verða gjørd aftur.
Jeremias 3:17 Jeremias
Tá skal Jerusalem verða rópt „hásæti HARRANS“, og har skulu allar tjóðir koma saman – um navn HARRANS í Jerusalem; tær skulu ikki longur lata seg leiða av ónda, harða hjarta sínum.
Jeremias 3:18 Jeremias
Á teimum døgum skal hús Juda fara til hús Ísraels, og saman skulu tey koma úr Norðurlandi til landið, ið Eg gav fedrum tykkara at eiga.
Jeremias 3:19 Jeremias
Og Eg, sum segði: „Hvussu høgt skal Eg ikki seta teg millum børnini og geva tær yndisligt land, hin dýrasta arvalutin millum fólkini“! Og framvegis segði Eg: „Tit skulu rópa Meg Faðir og ikki venda tykkum burt frá Mær.“
Jeremias 3:20 Jeremias
Men sum kvinna er vini sínum ótrúgv, hava tit verið Mær ótrúgv, hús Ísraels! – sigur HARRIN.
Jeremias 3:21 Jeremias
Rødd hoyrist á hinum naknu heyggjum – tað eru Ísraelsmenn, ið gráta og biðja; tí teir hava gingið óndar leiðir, teir hava gloymt HARRAN Gud sín.
Jeremias 3:22 Jeremias
Komið aftur, tit fráfalnu børn! Eg skal grøða fráføll tykkara. – „Ja, vit koma til Tín, tí Tú ert HARRIN Gud okkara!
Jeremias 3:23 Jeremias
Vissuliga, tómt var at halda gang á heyggjunum, vissuliga, í HARRANUM Gudi okkara er frelsa Ísraels!
Jeremias 3:24 Jeremias
Men hatta skammiliga* hevur líka frá ungdómi okkara etið upp vinningin av arbeiði fedra okkara, smáfæ og neyt teirra, synir og døtur teirra!
Hoseas 6:1 Hoseas
„Komið, latið okkum venda við til HARRAN! Hann hevur skrætt okkum sundur, og Hann skal eisini grøða okkum; Hann sló, og Hann skal eisini binda um hjá okkum.
Hoseas 6:2 Hoseas
Hann skal gera okkum livandi um tveir dagar; triðja dagin skal Hann reisa okkum upp aftur, og vit skulu liva fyri ásjón Hansara.
Hoseas 6:3 Hoseas
Latið okkum tá læra HARRAN at kenna, latið okkum av álvara royna at læra Hann at kenna! Hann skal renna upp, líka víst sum morgunroðin, og Hann kemur til okkara sum regnið, sum várregn, ið vætir jørðina.“
Hoseas 6:4 Hoseas
Hvat skal Eg gera við teg, Efra’im? Hvat skal Eg gera við teg, Juda? Kærleiki tykkara er jú sum morguntoka, sum døggin, ið árla hvørvur!
Hoseas 6:5 Hoseas
Tí havi Eg ikki spart at geva teimum høgg við profetunum; Eg havi dripið tey við orði muns Míns, og dómarnir yvir teg skygdu sum snarljós.
Hoseas 6:6 Hoseas
Tí Eg vil hava kærleika – og ikki sláturoffur, kunnskap um Gud – og ikki brennioffur!
Hoseas 6:7 Hoseas
Men tey hava brotið sáttmálan, eins og Ádam; har hava tey verið Mær trúleys.
Hoseas 6:8 Hoseas
Gilead er staður illgerðarmanna, fullur av blóðsporum.
Hoseas 6:9 Hoseas
Og líkur ránsmannaflokki, ið liggur á lúri eftir fólki, er prestaflokkurin; teir myrða á vegnum til Sikem, ja, skemdarverk hava teir útint.
Hoseas 6:10 Hoseas
Í húsi Ísraels havi Eg sæð tað, ið ræðuligt er; har drívur Efra’im hor, har er Ísrael vorðið óreint.
Hoseas 6:11 Hoseas
Eisini tær, Juda, er heyst ásett, táið Eg reisi fólk Mítt aftur á føtur.
Jóhannes 3:12 Jóhannes
Trúgva tit ikki, táið Eg tali við tykkum um tað, ið hoyrir jørðini til, hvussu skulu tit tá trúgva, um Eg tali við tykkum um hitt himmalska!
Hebrearabrævið 6:1 Hebrearabrævið
Latið okkum tí leypa um hinar fyrstu grundir í læruni um Kristus og ganga fram til hitt fullkomna, so vit ikki aftur leggja grundvøllin við umvending frá deyðum verkum og trúgv á Gud,
Hebrearabrævið 6:2 Hebrearabrævið
við læru um dópar og handaálegging, um uppreisn hinna deyðu og ævigan dóm!
Hebrearabrævið 6:3 Hebrearabrævið
Ja, hetta skulu vit gera, um Gud loyvir.
Hebrearabrævið 6:4 Hebrearabrævið
Tí tey, sum einaferð eru vorðin upplýst, hava smakkað hina himmalsku gávu, hava fingið lut í Heilaga Andanum,
Hebrearabrævið 6:5 Hebrearabrævið
hava smakkað góða orð Guds og kreftir hins komandi heims – og sum so eru fallin frá – tey er tað ómøguligt at endurnýggja til umvending aftur,
Hebrearabrævið 6:6 Hebrearabrævið
við tað at tey av nýggjum krossfesta sær Son Guds og gera Hann til spott.
Hebrearabrævið 6:7 Hebrearabrævið
Tí jørðin, sum drekkur í seg regnið, ið so mangan fellur á hana – ber hon grøði, sum er teimum til gagn, ið hon verður dýrkað fyri, so fær hon signing frá Gudi.
Hebrearabrævið 6:8 Hebrearabrævið
Men ber hon tornir og tistlar, er hon ónýt og banni nær; endi hennara er, at hon verður brend.
Hebrearabrævið 6:9 Hebrearabrævið
Men um tykkum, tit elskaðu, eru vit vísir í tí, sum betri er, og sum hoyrir frelsu til – tóat vit tala so.
Hebrearabrævið 6:10 Hebrearabrævið
Gud er ikki órættvísur, so Hann skuldi gloymt verk tykkara og kærleikan, ið tit hava víst navni Hansara, við tað at tit hava tænt og tæna hinum heilagu.
Hebrearabrævið 6:11 Hebrearabrævið
Men ynski okkara er, at ein og hvør tykkara líka til endan skal vísa sama íðinskap fyri hini fullu vissu í vónini,
Hebrearabrævið 6:12 Hebrearabrævið
so tit ikki verða trek, men eftirfylgja teimum, sum við trúgv og toli arva lyftini.
Hebrearabrævið 6:13 Hebrearabrævið
Tí táið Gud gav Ábrahami lyftið, svór Hann um Seg sjálvan, av tí Hann hevði ongan størri at svørja um, og segði: