vilji Guds

Fyrra Pætursbrævið 3:17 Fyrra Pætursbrævið

Tí betri er at líða fyri góðan atburð – um so er vilji Guds – enn fyri ringan.

9

Matteus 6:9 Matteus

Tí skulu tit biðja soleiðis: „Faðir okkara, Tú, sum ert í Himli! Heilagt verði navn Títt!

7

Matteus 6:12 Matteus

Fyrigev okkum skuldir okkara, sum eisini vit fyrigeva skuldarum okkara.

7

Matteus 6:13 Matteus

Leið okkum ikki í freistingar, men frels okkum frá illum! Tí Títt er ríkið og valdið, Tín er heiðurin, í allar ævir. Amen.“

7

Seinna Tessalonikabrævið 3:6 Seinna Tessalonikabrævið

Men tað boð geva vit tykkum, brøður, í navni Harra okkara Jesu Krists, at tit skulu halda tykkum burtur frá hvørjum bróður, sum livir óregluliga og ikki eftir lærdóminum, ið hann fekk frá okkum.

5

Fyrra Pætursbrævið 3:18 Fyrra Pætursbrævið

Kristus doyði jú eisini eina ferð fyri syndir, rættvísur fyri órættvís, fyri at Hann kundi leiða okkum til Gud. Hann leið deyðan í holdinum, men varð gjørdur livandi í andanum;

4

Fyrra Pætursbrævið 3:19 Fyrra Pætursbrævið

í honum fór Hann eisini og prædikaði fyri andunum, sum vóru í varðhaldi,

4

Fyrra Pætursbrævið 3:20 Fyrra Pætursbrævið

teimum, sum í forðum vóru ólýðin, táið langmóð Guds bíðaði á døgum Nóa, meðan ørkin varð smíðað. Í henni vórðu nakrar fáar – átta – sálir frelstar við vatni –

4

Fyrra Pætursbrævið 3:21 Fyrra Pætursbrævið

sum nú eisini frelsir tykkum í avmynd síni, dópinum, sum ikki er, at óreinska holdsins verður tikin burt, men er sáttmáli einar góðar samvitsku við Gud, við uppreisn Jesu Krists,

4

Fyrra Pætursbrævið 3:22 Fyrra Pætursbrævið

sum farin er upp til Himmals og er við høgru hond Guds. Honum eru einglar, vøld og kreftir undirløgd.

4

Matteus 9:6 Matteus

Men fyri at tit skulu vita, at Menniskjasonurin hevur vald á jørðini at fyrigeva syndir“ – segði Hann við hin lamna: „Reis teg, tak song tína og far til hús!“

3

Matteus 9:8 Matteus

Táið fólkið sá hetta, óttaðust tey og prísaðu Gudi, sum hevði givið menniskjum slíkt vald.

3

Markus 3:35 Markus

Tí tann, ið ger vilja Guds, hann er bróðir og systir og móðir Mín.“

3

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:18 Fyrra Tessalonikabrævið

Takkið í øllum førum – tað er vilji Guds við tykkum í Kristi Jesusi!

3

Seinna Pætursbrævið 3:9 Seinna Pætursbrævið

Harrin er ikki seinførur við lyftinum – tóat summi halda tað vera seinføri – nei, Hann er langmóðigur fyri tykkara skuld; tí Hann vil ikki, at nakar skal fortapast, men at øll skulu koma til umvending.

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:17 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og heimurin forgongur, og lystur hansara; men tann, ið ger vilja Guds, verður í allar ævir.

3

Orðtøkini 3:5 Orðtøkini

Lít á HARRAN av øllum hjarta tínum, men lít ikki á vit títt!

2

Orðtøkini 3:6 Orðtøkini

Kenn Hann á øllum leiðum tínum! So skal Hann gera gøtur tínar rættar.

2

Jeremias 29:11 Jeremias

Tí Eg veit, hvat Eg ætli og havi í huga viðvíkjandi tykkum – sigur HARRIN – friðarætlanir og ikki vanlukkuætlanir, at geva tykkum framtíð og vón.

2

Matteus 6:10 Matteus

Komi ríki Títt! Verði vilji Tín, sum í Himli, so á jørðini við!

2

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

2

Efesusbrævið 5:17 Efesusbrævið

Verið tá ikki dárar, men skiljið, hvat vilji Harrans er!

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:3 Fyrra Tessalonikabrævið

Tí hetta er vilji Guds, heilaggering tykkara, at tit halda tykkum frá siðloysi,

2

Fyrra Pætursbrævið 2:15 Fyrra Pætursbrævið

Tí vilji Guds er, at tit soleiðis, við at gera hitt góða, skulu fáa fávitsku dáranna at tagna –

2

Fyrra Pætursbrævið 4:1 Fyrra Pætursbrævið

Táið nú Kristus hevur liðið í holdinum, skulu eisini tit vápna tykkum við sama sinnalagi – tí tann, sum liðið hevur í holdinum, hevur einki at gera við synd longur –

2

Fyrra Pætursbrævið 4:2 Fyrra Pætursbrævið

so tit liva, ta tíð tit hava eftir í holdinum, ikki eftir menniskjalystum, men eftir vilja Guds.

2

Versir