vígsla av kvinnuligum prestum

Fyrra Timoteusarbrævið 2:12 Fyrra Timoteusarbrævið

men eg gevi ikki kvinnu loyvi at vera lærara ella hava ræði yvir manninum; nei, hon skal halda seg stilla.

4

Galatiabrævið 3:28 Galatiabrævið

Her er ikki Jødi ella Grikki, her er ikki trælur ella frælsur, her er ikki maður ella kvinna; tí tit eru øll eitt í Kristi Jesusi.

3

Fyrra Korintbrævið 14:34 Fyrra Korintbrævið

Eins og í øllum samkomum hinna heilagra skulu kvinnur tykkara tiga á samkomufundum; teimum er ikki loyvt at tala; nei, tær skulu vera undirgivnar – sum eisini lógin sigur.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:13 Fyrra Timoteusarbrævið

Ádam varð jú skaptur fyrr, so Eva.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:14 Fyrra Timoteusarbrævið

Og Ádam varð ikki dáraður, men kvinnan varð dárað og fall í brot.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:15 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hon skal verða frelst gjøgnum barnaføðing sína, so satt sum tær verða verandi í trúgv, kærleika og heilagleika við siðprýði.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Tað er trúvert orð, at tráar onkur eftir umsjónarembæti, er tað gott verk, hann hevur hug til.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:2 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí skal umsjónarmaður vera ólastandi, maður einar kvinnu, árvakin, fráhaldandi, høviskur, gestablíður, førur fyri at læra onnur,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:3 Fyrra Timoteusarbrævið

ikki drykkjumaður, ikki bardagamaður, men mildur, ikki klandursamur, ikki peningagjarnur.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:4 Fyrra Timoteusarbrævið

Hann skal standa væl fyri sínum egna húsi, hava lýðin børn í øllum siðprýði –

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:5 Fyrra Timoteusarbrævið

dugir ein ikki at standa fyri sínum egna húsi, hvussu kann hann tá veita samkomu Guds umsjón!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:6 Fyrra Timoteusarbrævið

Hann skal ikki vera nýggjur í trúnni – fyri at hann skal ikki verða uppblástur og falla undir dóm Djevulsins.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:7 Fyrra Timoteusarbrævið

Hann skal eisini hava góðan vitnisburð frá teimum, ið uttanfyri eru, fyri at hann skal ikki verða háðaður og falla í snerru Djevulsins.

2

Titusarbrævið 1:5 Titusarbrævið

Tí var tað, eg læt teg verða eftir á Kreta – at tú skuldi fáa skil á tí, sum eftir var at gera, og seta inn elstar í hvørjum býi, soleiðis sum eg álegði tær,

2

Titusarbrævið 1:6 Titusarbrævið

um onkur er, sum er ólastandi, maður einar kvinnu, og hevur trúgvandi børn, sum ikki hava ringt orð á sær fyri óskikkiligt lív ella eru treisk.

2

Titusarbrævið 1:7 Titusarbrævið

Tí umsjónarmaður skal vera ólastandi sum húshaldari Guds, ikki sjálvgóður, ikki illførur, ikki drykkjumaður, ikki bardagamaður, ikki gjarnur eftir ljótum vinningi,

2

Titusarbrævið 1:8 Titusarbrævið

men gestablíður, elskandi hitt góða, høviskur, rættvísur, heilagur, fráhaldandi,

2

Titusarbrævið 1:9 Titusarbrævið

ein, ið heldur fast við hitt trúverda orð eftir læruni – fyri at hann kann vera førur fyri bæði at áminna við hini heilnæmu læru og at teppa tey, sum siga ímóti.

2