veðurlagsbroyting

Fyrsta Mósebók 8:22 Fyrsta Mósebók

Hereftir skal, so leingi sum jørðin stendur, vár og heyst, kuldi og hiti, summar og vetur, dagur og nátt, aldri halda uppat.“

7

Jeremias 2:7 Jeremias

Eg leiddi tykkum inn í landið við hini ríku grøði, so tit sluppu at eta av ávøksti tess og góða; men táið tit komu inn hagar, gjørdu tit land Mítt óreint og arvalut Mín til viðurstygd.

6

Esaias 24:5 Esaias

Tí jørðin er vanhalgað undir teimum, ið á henni búgva; tey hava brotið lógirnar, vent rættinum við, brotið hin æviga sáttmála.

5

Esaias 24:6 Esaias

Tí tærir bann jørðina upp, og tey, ið á henni búgva, noyðast at bøta; tí steikjast jarðbúgvarnir av hita, so bert fá menniskju verða eftir.

5

Fyrra Tessalonikabrævið 5:1 Fyrra Tessalonikabrævið

Um tíð og tíma, brøður, nýtist tykkum ikki, at skrivað verður til tykkara.

4

Fyrra Tessalonikabrævið 5:2 Fyrra Tessalonikabrævið

Tit vita jú sjálvir gjølla, at dagur Harrans kemur sum tjóvur á nátt.

4

Fyrra Tessalonikabrævið 5:3 Fyrra Tessalonikabrævið

Táið tey siga: „Friður og eingin vandi!“ – tá kemur bráður undirgangur á tey, eins og verkir á barnakonu, og tey skulu als ikki sleppa undan.

4

Fyrra Tessalonikabrævið 5:4 Fyrra Tessalonikabrævið

Men tit, brøður, eru ikki í myrkri, so dagurin skuldi komið á tykkum sum tjóvur.

4

Fyrra Tessalonikabrævið 5:5 Fyrra Tessalonikabrævið

Tit eru jú allir børn ljósins og børn dagsins; vit hoyra ikki náttini ella myrkrinum til.

4

Seinna Pætursbrævið 3:7 Seinna Pætursbrævið

Men himlarnir, ið nú eru, og jørðin, verða við sama orði goymd – eldinum! Tey verða hildin uppi – til tann dag hini gudleysu menniskju skulu verða dømd og ganga til grundar.

4

Seinna Pætursbrævið 3:8 Seinna Pætursbrævið

Men hesum eina mugu tit ikki vera blind fyri, tit elskaðu, at ein dagur er Harranum sum túsund ár, og túsund ár sum ein dagur.

4

Seinna Pætursbrævið 3:9 Seinna Pætursbrævið

Harrin er ikki seinførur við lyftinum – tóat summi halda tað vera seinføri – nei, Hann er langmóðigur fyri tykkara skuld; tí Hann vil ikki, at nakar skal fortapast, men at øll skulu koma til umvending.

4

Seinna Pætursbrævið 3:10 Seinna Pætursbrævið

Men dagur Harrans skal koma – sum tjóvur; tá skulu himlarnir forganga í hørðum duna, frumevnini loysast sundur í brennandi hita, og jørðin og alt, ið henni er á, brenna upp.

4

Fyrsta Mósebók 2:15 Fyrsta Mósebók

So tók Gud HARRIN Ádam og setti hann í urtagarðin Eden at dýrka hann og varðveita hann.

3

Lukas 21:11 Lukas

Stórir jarðskjálvtar skulu vera bæði her og har, og hungur og pest; og ræðuligar sjónir skulu verða, og stór tekin av Himli.

3

Hebrearabrævið 12:27 Hebrearabrævið

Hesi orð: „Eina ferð enn“, vísa, at tað, sum rist verður, skal umskiftast, við tað at tað er skapt, fyri at tað, sum ikki verður rist, skal verða verandi.

3

Hebrearabrævið 12:28 Hebrearabrævið

Táið vit nú fáa ríki, sum ikki kann verða rist, so latið okkum tá vera takksom og harvið tæna Gudi, Honum til tokka, við gudræðslu og ótta!

3

Hebrearabrævið 12:29 Hebrearabrævið

Tí Gud okkara er oyðandi eldur.

3

Opinberingin 16:8 Opinberingin

Fjórði eingilin helti úr skál síni á sólina; tá varð henni givið at brenna menniskjuni við eldi.

3

Opinberingin 16:9 Opinberingin

Menniskjuni brendust í stórum hita – og spottaðu navn Guds, sum hevur vald yvir hesum plágum; og tey vendu ikki við til at geva Honum dýrd.

3

Sálmarnir 46:2 Sálmarnir

Gud er skjól og styrki okkara, hjálp í neyðini, til fulnar royndur.

2

Sálmarnir 46:3 Sálmarnir

Tí óttast vit ikki, um so jørðin umskiftist, og fjøllini stoytast niður í havsdýpið,

2

Sálmarnir 102:25 Sálmarnir

Eg sigi: Gud mín, tak meg ikki burtur á hálvum aldri! – Ár Tíni vara mann eftir mann.

2

Sálmarnir 102:26 Sálmarnir

Tú grundfesti jørðina í forðum, og himlarnir eru handaverk Títt;

2

Esaias 51:6 Esaias

Lyftið eygum tykkara móti himli, og skoðið jørðina herniðri! Tí himmalin skal svinna sum roykur, jørðin skal slítast út sum plagg, og tey, sum á henni búgva, skulu doyggja sum mýggj; men frelsa Mín skal vara til ævigar tíðir, og rættvísi Mín skal aldri halda uppat.

2

Matteus 6:25 Matteus

Tí sigi Eg tykkum: Stúrið ikki fyri lívi tykkara, hvat tit skulu eta, og hvat tit skulu drekka, ei heldur fyri likami tykkara, hvat tit skulu fara í! Er ikki lívið meir enn maturin, og likamið meir enn klæðini!

2

Matteus 6:26 Matteus

Hyggið at fuglum himmalsins! Teir sáa ikki, teir heysta ikki, teir savna ikki í løður, og himmalski Faðir tykkara føðir teir. Eru tit ikki mangan meiri verdir enn teir!

2

Matteus 6:27 Matteus

Og hvør tykkara kann við at stúra leggja alin aftrat aldri sínum!

2

Matteus 6:28 Matteus

Og hví stúra tit fyri klæðum! Aktið eftir liljunum á markini, hvussu tær vaksa! Tær arbeiða ikki, tær spinna ikki;

2

Matteus 6:29 Matteus

men Eg sigi tykkum: Ikki sjálvur Sálomon í allari dýrd síni var klæddur sum ein teirra.

2

Matteus 6:30 Matteus

Klæðir nú Gud so grasið á markini, sum stendur í dag og í morgin verður kastað í ovnin, skal Hann tá ikki mikið meiri klæða tykkum, tit trúarveiku!

2

Matteus 6:31 Matteus

Tí skulu tit ikki stúra og siga: „Hvat skulu vit eta?“ ella: „Hvat skulu vit drekka?“ ella: „Hvat skulu vit fara í?“

2

Matteus 6:32 Matteus

Eftir øllum slíkum søkja jú heidningarnir. Og himmalski Faðir tykkara veit, at tykkum tørvar alt hetta.

2

Matteus 6:33 Matteus

Nei, søkið fyrst ríki Guds og rættvísi Hansara! So skal alt hetta verða givið tykkum umframt!

2

Matteus 6:34 Matteus

Stúrið tí ikki fyri deginum í morgin! Dagurin í morgin skal stúra fyri sínum egna. Hvør dagur hevur nóg mikið í plágu síni.“

2

Matteus 24:7 Matteus

Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og hungur og jarðskjálvti skal vera víða hvar.

2