verjandi / í verjustøðu

Fyrra Korintbrævið 13:1 Fyrra Korintbrævið

Um eg so tali við tungum menniskja og eingla, men havi ikki kærleika, eri eg vorðin ljóðandi málmur ella klingandi bjølla.

19

Fyrra Korintbrævið 13:2 Fyrra Korintbrævið

Um eg so havi profetagávu, kenni øll loyndarmál og eigi allan kunnskap, og um eg so havi alla trúgv, so eg kann flyta fjøll, men havi ikki kærleika, eri eg einki.

19

Fyrra Korintbrævið 13:3 Fyrra Korintbrævið

Og um eg so býti út, fátækum til føði, alt, ið eg eigi, og um eg so gevi likam mítt at verða brent, men havi ikki kærleika, batar tað mær einki.

19

Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

19

Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

19

Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

19

Fyrra Korintbrævið 13:7 Fyrra Korintbrævið

hann breiðir yvir alt, trýr øllum, vónar alt, tolir alt.

19

Fyrra Korintbrævið 13:8 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin fellur aldri burtur. Men profetagávur – tær skulu fáa enda; somuleiðis tungutala – hon skal halda uppat; og kunnskapur – hann skal fáa enda.

19

Fyrra Korintbrævið 13:9 Fyrra Korintbrævið

Tí vit kenna í brotum, og vit profetera í brotum;

19

Fyrra Korintbrævið 13:10 Fyrra Korintbrævið

men táið hitt fullkomna kemur, skal tað, sum í brotum er, fáa enda.

19

Fyrra Korintbrævið 13:11 Fyrra Korintbrævið

Táið eg var barn, talaði eg sum barn, hugsaði sum barn, dømdi sum barn; men táið eg varð maður, legði eg av hitt barnsliga.

19

Fyrra Korintbrævið 13:12 Fyrra Korintbrævið

Nú síggja vit jú í spegli, óklárt; men tá skulu vit síggja andlit til andlit; nú kenni eg í brotum, men tá skal eg kenna til fulnar, eins og eg sjálvur eri til fulnar kendur.

19

Fyrra Korintbrævið 13:13 Fyrra Korintbrævið

So verða tey tá verandi, trúgv, vón, kærleiki, hesi trý – men størstur av teimum er kærleikin.

19

Orðtøkini 12:15 Orðtøkini

Vegur dárans er beinur í hansara egnu eygum, men tann, ið lurtar eftir ráðum, er vísur.

15

Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið

Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.

12

Seinna Timoteusarbrævið 3:16 Seinna Timoteusarbrævið

Øll skriftin er innblást av Gudi og er nyttulig til lærdóm, til sannføring, til rættleiðing, til uppfostran í rættvísi,

8

Fyrra Korintbrævið 6:1 Fyrra Korintbrævið

Kann nakar av tykkum fáa seg til, táið hann hevur søk móti øðrum, tá at søkja dóm hjá hinum órættvísu og ikki hjá hinum heilagu?

7

Fyrra Korintbrævið 6:2 Fyrra Korintbrævið

Ella vita tit ikki, at hini heilagu skulu døma heimin? Og skal heimurin verða dømdur av tykkum, eru tit tá ikki nóg góðir at døma í teimum søkum, sum so lítið hava at týða!

7

Fyrra Korintbrævið 6:3 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at vit skulu døma einglar? Hvussu mikið meiri tá ikki í tímiligum viðurskiftum!

7

Fyrra Korintbrævið 6:4 Fyrra Korintbrævið

Táið tit tá hava sakir um tímilig viðurskifti, seta tit teir til dómarar, sum eru roknaðir fyri einki í samkomuni!

7

Fyrra Korintbrævið 6:5 Fyrra Korintbrævið

Tykkum til skomm sigi eg tað! So er tá eingin vísur maður tykkara millum, ikki so mikið sum ein, ið er førur fyri at greiða søkina millum brøður sínar!

7

Fyrra Korintbrævið 6:6 Fyrra Korintbrævið

Men bróðir hevur søk við bróður, og tað fyri vantrúgvandi!

7

Fyrra Korintbrævið 6:7 Fyrra Korintbrævið

Nú er at siga, at tað er longu skeivt hjá tykkum, at tit hava sakir hvør við annan. Hví líða tit ikki fyrr órætt! Hví tola tit ikki fyrr skaða!

7

Fyrra Korintbrævið 6:8 Fyrra Korintbrævið

Men nú gera tit órætt og skaða, og tað brøðrum!

7

Fyrra Korintbrævið 6:9 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at hini órættvísu skulu ikki arva ríki Guds? Villist ikki! Hvørki siðloysingar, avgudadýrkarar ella horkallar, hvørki tey, sum lata seg brúka til synd móti náttúruni, ella tey, sum gera hesa synd,

7

Fyrra Korintbrævið 6:10 Fyrra Korintbrævið

hvørki tjóvar, havisjúk ella drykkjumenn, hvørki baktalarar ella ránsmenn skulu arva ríki Guds!

7

Fyrra Korintbrævið 6:11 Fyrra Korintbrævið

Slík vóru summi av tykkum. Men tit hava latið tykkum tváa, tit eru vorðin halgað, tit eru vorðin rættvísgjørd, við navni Harrans Jesusar og við Anda Guds okkara.

7

Fyrra Korintbrævið 6:12 Fyrra Korintbrævið

Eg havi loyvi til alt – men ikki alt er til gagn! Eg havi loyvi til alt – men eg má einki lata fáa vald á mær!

7

Fyrra Korintbrævið 6:13 Fyrra Korintbrævið

Maturin er fyri búkin, og búkurin fyri matin – og Gud skal gera enda á báðum. Men likamið er ikki fyri siðloysi, men fyri Harran; og Harrin er fyri likamið.

7

Fyrra Korintbrævið 6:14 Fyrra Korintbrævið

Gud, sum hevur reist upp Harran, skal eisini reisa okkum upp við kraft Síni.

7

Fyrra Korintbrævið 6:15 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara eru limir Kristusar? Skal eg tá taka limir Kristusar og gera teir til skøkjulimir! Minni enn so!

7

Fyrra Korintbrævið 6:16 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at tann, ið heldur seg til skøkjuna, er eitt likam við henni? Hann sigur jú: „Tey bæði skulu vera eitt hold.“

7

Fyrra Korintbrævið 6:17 Fyrra Korintbrævið

Men tann, ið heldur seg til Harran, er ein andi við Honum.

7

Fyrra Korintbrævið 6:18 Fyrra Korintbrævið

Flýggið siðloysi! Øll onnur synd, ið menniskjað kann gera, er uttan fyri likamið; men tann, ið drívur siðloysi, syndar móti sínum egna likami.

7

Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?

7

Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!

7

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:18 Fyrra Jóhannesarbrævið

Børn míni! Tað er síðsti tími. Tit hava jú hoyrt, at Antikristus kemur, og longu nú eru nógvir antikristar komnir; av tí síggja vit, at tað er síðsti tími.

7

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:19 Fyrra Jóhannesarbrævið

Teir eru farnir út frá okkum – men teir vóru ikki av okkum; tí høvdu teir verið av okkum, so høvdu teir verðið verandi hjá okkum. Men tað skuldi verða opinbert, at ikki allir eru av okkum!

7