vegetarur

Fyrsta Mósebók 1:29 Fyrsta Mósebók

Framvegis segði Gud: „Eg gevi tykkum allar urtir á allari jørðini, sum bera fræ, og øll trø, sum bera frukt við frænum í; hetta skulu tit hava til føði.

13

Dániel 1:8 Dániel

Men Dániel setti sær fyri, at hann skuldi ikki gera seg óreinan við mati kongsins ella við víninum, ið hann drakk, og hann spurdi hægsta hirðmannin, um hann kundi ikki sleppa frá at gera seg óreinan á henda hátt.

10

Dániel 1:9 Dániel

Og Gud læt Dániel finna vælvild og miskunn hjá hægsta hirðmanninum.

10

Dániel 1:10 Dániel

Men hægsti hirðmaðurin segði við Dániel: „Eg eri ræddur fyri, at harri mín, kongur, sum hevur ásett, hvat tit skulu eta og drekka, fer at síggja, at tit eru soltnari í andliti enn hinir dreingirnir á tykkara aldri, og tit soleiðis fara at draga skyld oman yvir høvd mítt fyri kongi.“

10

Dániel 1:11 Dániel

Tá segði Dániel við umsjónarmannin, sum hægsti hirðmaðurin hevði sett yvir Dániel, Hananja, Misael og Azarja:

10

Dániel 1:12 Dániel

„Ger kortini í tíggju dagar eina roynd við tænarum tínum, og lat teir geva okkum kálmeti at eta og vatn at drekka!

10

Dániel 1:13 Dániel

So kanst tú sýna, hvussu vit síggja út, og somuleiðis, hvussu hinir dreingirnir síggja út, teir, ið eta mat kongs – og ger síðani við tænarar tínar eftir tí, sum tú tá sært!“

10

Dániel 1:14 Dániel

Hann gjørdi tá, sum teir vildu, og royndi hetta við teimum í tíggju dagar.

10

Dániel 1:15 Dániel

Táið teir tíggju dagarnir vóru gingnir, vísti tað seg, at teir sóu betur út og vóru betur í holdum enn allir dreingirnir, ið høvdu etið av mati kongsins.

10

Dániel 1:16 Dániel

Eftir tað læt umsjónarmaðurin teir sleppa frá matinum, ið teimum var ætlaður, og víninum, ið teir skuldu drukkið, og gav teimum kálmeti.

10

Fyrsta Mósebók 9:3 Fyrsta Mósebók

Alt tað, ið rørist og livir, skal vera tykkum til føði; sum Eg gav tykkum tær grønu urtirnar, so gevi Eg tykkum tað alt.

8

Rómverjabrævið 14:2 Rómverjabrævið

Ein hevur trúgv at eta alt; men hin veiki etur bert urtir.

7

Rómverjabrævið 14:3 Rómverjabrævið

Tann, ið etur, má ikki vanvirða tann, ið ikki etur; og tann, ið ikki etur, má ikki døma tann, ið etur; tí Gud hevur tikið ímóti honum.

7

Fyrra Timoteusarbrævið 4:3 Fyrra Timoteusarbrævið

sum forbjóða at giftast og geva boð um at halda seg frá føði, ið Gud hevur skapt, fyri at tey, sum trúgva og hava lært sannleikan at kenna, skulu njóta hana við tøkk.

7

Fyrra Timoteusarbrævið 4:4 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí allur skapningur Guds er góður, og einki at vraka, táið tikið verður ímóti tí við tøkk;

7

Rómverjabrævið 14:21 Rómverjabrævið

Beint er, ikki at eta kjøt, drekka vín ella gera nakað, sum er bróður tínum ástoyt.

6

Fyrra Korintbrævið 8:8 Fyrra Korintbrævið

Matur gevur okkum jú ikki virði fyri Gudi; vit standa einki fremri, um vit eta, og líka lítið standa vit nakað aftari, um vit ikki eta.

5

Esaias 11:6 Esaias

Tá skal úlvurin búgva saman við lambinum, og leopardurin liggja hjá geitarlambinum; kálvurin, ungleyvan og feitineytini skulu ganga saman, og smádrongur skal reka tey.

4

Esaias 11:7 Esaias

Kúgv og bjørn skulu liggja saman og eta; kálvurin og bjarnarungin skulu liggja lið um lið; og leyvan skal eta hálm sum neyt.

4

Esaias 11:8 Esaias

Bróstabarnið skal spæla sær við holu høggormsins, og barnið, sum nýliga er lagt av brósti, skal rætta út hondina yvir reiður eiturormsins.

4

Esaias 11:9 Esaias

Eingin skal gera nakað ilt, og eingin skal forkoma nøkrum, á øllum heilaga fjalli Mínum; tí jørðin skal vera full av kunnskapi um HARRAN, eins og vatnið fjalir havsbotnin.

4

Esaias 65:25 Esaias

Úlvur og lamb skulu liggja saman og eta, leyvan skal eta hálm sum neyt, og føði ormsins skal vera mold; eingin skal gera nakað ilt, og eingin skal forkoma nøkrum, á øllum heilaga fjalli Mínum – sigur HARRIN.

3

Fyrra Korintbrævið 8:13 Fyrra Korintbrævið

Um tí matur er bróður mínum ástoyt, skal eg í allar ævir ikki eta kjøt, fyri at eg skal ikki vera bróður mínum ástoyt.

3

Kolossibrævið 2:16 Kolossibrævið

Latið tí ongan døma tykkum fyri mat ella drekka ella viðvíkjandi høgtíð, sólkomu ella sabbati!

3

Opinberingin 22:2 Opinberingin

Mitt á gøtu staðarins og báðumegin ánna var træ lívsins, sum bar tólv ferðir ávøkst – hvønn mánað gav tað ávøkst sín; bløð træsins vóru tjóðunum til grøðing.

3

Triðja Mósebók 11:1 Triðja Mósebók

HARRIN talaði við Móses og Áron og segði við teir:

2

Triðja Mósebók 11:2 Triðja Mósebók

„Talið við Ísraelsmenn og sigið: „Hesi eru dýrini, ið tit kunnu eta av øllum fýrføttum dýrum á jørðini:

2

Triðja Mósebók 11:3 Triðja Mósebók

Øll dýr, ið hava kleyvar, klovnar heilt niðan, og sum jótra, tey kunnu tit eta.

2

Triðja Mósebók 11:4 Triðja Mósebók

Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið hava kleyvar: Kamelin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; – hann skal vera tykkum óreinur;

2

Triðja Mósebók 11:5 Triðja Mósebók

fjallagrevlingin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; hann skal vera tykkum óreinur;

2

Triðja Mósebók 11:6 Triðja Mósebók

haruna, tí víst jótrar hon, men hon hevur ikki kleyvar; hon skal vera tykkum órein;

2

Triðja Mósebók 11:7 Triðja Mósebók

svínið, tí víst hevur tað kleyvar, og teir klovnar heilt niðan, men tað jótrar ikki; tað skal vera tykkum óreint.

2

Triðja Mósebók 11:8 Triðja Mósebók

Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey; tey skulu vera tykkum órein.

2

Triðja Mósebók 11:9 Triðja Mósebók

Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt í vatninum – bæði í sjónum og í áunum – sum hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.

2

Triðja Mósebók 11:10 Triðja Mósebók

Men tað, ið ikki hevur fjaðrar og roðslu av øllum tí, ið livir í sjónum og í áunum, av øllum tí, ið vatnið er fult av – øllum livandi, sum heldur til har – skal vera tykkum andstygd.

2

Triðja Mósebók 11:11 Triðja Mósebók

Andstygd skal tað vera tykkum; fiskin av slíkum mugu tit ikki eta, og er tað deytt, skulu tit rokna kroppin á tí fyri andstygd.

2

Triðja Mósebók 11:12 Triðja Mósebók

– Alt í vatninum, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, skal vera tykkum andstygd.

2

Triðja Mósebók 11:13 Triðja Mósebók

Hesir eru fuglarnir, ið tit skulu rokna fyri andstygd – teir mugu ikki verða etnir, teir eru andstygd: Ørnin, gripurin, sjóørnin,

2

Triðja Mósebók 11:14 Triðja Mósebók

glentan, øll falkasløg,

2

Triðja Mósebók 11:15 Triðja Mósebók

øll ravnasløg,

2

Triðja Mósebók 11:16 Triðja Mósebók

strutsurin, geykurin, másin, øll heykasløg,

2

Triðja Mósebók 11:17 Triðja Mósebók

uglan, súlan, náttuglan,

2

Triðja Mósebók 11:18 Triðja Mósebók

tinsemetfuglurin, pelikanurin, rægripurin,

2

Triðja Mósebók 11:19 Triðja Mósebók

storkurin, øll hegrasløg, herfuglurin og flogmúsin.

2

Triðja Mósebók 11:20 Triðja Mósebók

Øll skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.

2

Triðja Mósebók 11:21 Triðja Mósebók

Av øllum skriðdýrum, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, kunnu tit tó eta tey, ið oman fyri afturbeinini hava springbein at hoppa við á markini.

2

Triðja Mósebók 11:22 Triðja Mósebók

Av teimum kunnu tit eta hesi: Arbegrashoppur, solamgrashoppur, hargolgrashoppur og hagabgrashoppur.

2

Triðja Mósebók 11:23 Triðja Mósebók

Men øll onnur skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.

2

Triðja Mósebók 11:24 Triðja Mósebók

Hesi eru dýrini, ið tit verða órein av; ein og hvør, ið nemur við kropp teirra, táið tey eru deyð, verður óreinur líka til kvølds,

2

Triðja Mósebók 11:25 Triðja Mósebók

og ein og hvør, ið ber slíkan deyðan kropp, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds:

2

Versir