vegetarar

Triðja Mósebók 11:33 Triðja Mósebók

Dettur eitt av teimum niður í leirílat, so verður alt tað óreint, sum í ílatinum er, og ílatið sjálvt skulu tit bróta sundur.

3

Triðja Mósebók 11:34 Triðja Mósebók

Allur matur, alt, ið verður tilgjørt við vatni, og alt drekka, alt, ið drukkið verður – tað verður óreint í slíkum ílati.

3

Triðja Mósebók 11:35 Triðja Mósebók

Alt tað, ið slíkur deyður kroppur dettur á, verður óreint; er tað ovnur ella eldstaður, so skal hann rívast niður; hann er óreinur, og hann skal vera tykkum óreinur.

3

Triðja Mósebók 11:36 Triðja Mósebók

Tó verða keldur og brunnar, støð, sum vatn setur at, framvegis rein; men nemur ein við sjálvan tann deyða kroppin, so verður hann óreinur.

3

Triðja Mósebók 11:37 Triðja Mósebók

Fellur slíkur deyður kroppur á nakað slag av korni, ið nýtt verður til frækorn, so verður kornið framvegis reint.

3

Triðja Mósebók 11:38 Triðja Mósebók

Men er vatn latið í frækornið, og tá slíkur deyður kroppur fellur á tað, so skal kornið verða tykkum óreint.

3

Triðja Mósebók 11:39 Triðja Mósebók

Doyr okkurt av teimum fýrføttu dýrunum, ið tit nýta til føði, so skal tann, ið nemur við tann deyða kroppin, vera óreinur líka til kvølds.

3

Triðja Mósebók 11:40 Triðja Mósebók

Tann, ið etur kjøt av slíkum deyðum kroppi, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds, og tann, ið ber slíkan deyðan kropp, skal vaska klæði síni og verða óreinur líka til kvølds.

3

Triðja Mósebók 11:41 Triðja Mósebók

Øll smádýr, ið á jørðini skríða, skulu vera tykkum andstygd; tey mugu ikki etast;

3

Triðja Mósebók 11:42 Triðja Mósebók

hvørki tað, ið á búkinum skríður, ella tað, ið gongur á fýra beinum ella fleiri – einki av øllum teimum smádýrum, ið á jørðini skríða, mugu tit eta; tí tey eru andstygd.

3

Triðja Mósebók 11:43 Triðja Mósebók

Gerið ikki tykkum sjálv viðurstyggilig av nøkrum slíkum skriðdýrum, dálkið tykkum ikki av teimum, so tit verða órein!

3

Triðja Mósebók 11:44 Triðja Mósebók

Tí Eg eri HARRIN Gud tykkara, og tit skulu halga tykkum og vera heilag, tí Eg eri heilagur – dálkið tykkum ikki av nøkrum av teimum skriðdýrum, ið á jørðini skríða!

3

Triðja Mósebók 11:45 Triðja Mósebók

Tí Eg eri HARRIN, sum leiddi tykkum út av Egyptalandi at vera Gud tykkara; og tit skulu vera heilag, tí Eg eri heilagur.

3

Triðja Mósebók 11:46 Triðja Mósebók

– Hetta er lógin um fýrføtt dýr og fuglar og allar livandi skapningar, ið rørast í vatninum, og allar livandi skapningar, ið á jørðini skríða

3

Triðja Mósebók 11:47 Triðja Mósebók

– so at munur kann verða gjørdur á óreinum og reinum, á teimum dýrum, ið etast kunnu, og á teimum, ið ikki mugu etast.““

3

Esaias 11:6 Esaias

Tá skal úlvurin búgva saman við lambinum, og leopardurin liggja hjá geitarlambinum; kálvurin, ungleyvan og feitineytini skulu ganga saman, og smádrongur skal reka tey.

3

Esaias 11:7 Esaias

Kúgv og bjørn skulu liggja saman og eta; kálvurin og bjarnarungin skulu liggja lið um lið; og leyvan skal eta hálm sum neyt.

3

Esaias 11:8 Esaias

Bróstabarnið skal spæla sær við holu høggormsins, og barnið, sum nýliga er lagt av brósti, skal rætta út hondina yvir reiður eiturormsins.

3

Esaias 11:9 Esaias

Eingin skal gera nakað ilt, og eingin skal forkoma nøkrum, á øllum heilaga fjalli Mínum; tí jørðin skal vera full av kunnskapi um HARRAN, eins og vatnið fjalir havsbotnin.

3

Kolossibrævið 2:16 Kolossibrævið

Latið tí ongan døma tykkum fyri mat ella drekka ella viðvíkjandi høgtíð, sólkomu ella sabbati!

3

Fimta Mósebók 14:3 Fimta Mósebók

Tú mást einki eta, sum er andstygd.

2

Fimta Mósebók 14:4 Fimta Mósebók

Hetta eru tey fýrføttu dýr, ið tit kunnu eta: Neyt, seyð, geitir,

2

Fimta Mósebók 14:5 Fimta Mósebók

hjørtir, skógargeitir, dádýr, steingeitir, fjallageitir, antilopur og gemsur.

2

Fimta Mósebók 14:6 Fimta Mósebók

Øll fýrføtt dýr, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan, og sum jótra, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:7 Fimta Mósebók

Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan: Kamelin, haruna og fjallagrevlingin, tí víst jótra tey, men tey hava ikki kleyvar – tey skulu vera tykkum órein –

2

Fimta Mósebók 14:8 Fimta Mósebók

og svínið, tí víst hevur tað kleyvar, men tað jótrar ikki – tað skal vera tykkum óreint. Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey.

2

Fimta Mósebók 14:9 Fimta Mósebók

Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt tað, ið hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:10 Fimta Mósebók

Men einki, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, mugu tit eta – tað skal vera tykkum óreint.

2

Fimta Mósebók 14:11 Fimta Mósebók

Allar reinar fuglar kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:12 Fimta Mósebók

Men hesar fuglar mugu tit ikki eta: Ørnina, gripin, sjóørnina,

2

Fimta Mósebók 14:13 Fimta Mósebók

glentuna, øll falkasløg,

2

Fimta Mósebók 14:14 Fimta Mósebók

øll ravnasløg,

2

Fimta Mósebók 14:15 Fimta Mósebók

strutsin, geykin, másan, øll heykasløg,

2

Fimta Mósebók 14:16 Fimta Mósebók

ugluna, náttugluna, tinsemetfuglin,

2

Fimta Mósebók 14:17 Fimta Mósebók

pelikanin, rægripin, súluna,

2

Fimta Mósebók 14:18 Fimta Mósebók

storkin, øll hegrasløg, herfuglin og flogmúsina.

2

Fimta Mósebók 14:19 Fimta Mósebók

Øll skriðdýr, ið veingir hava, skulu vera tykkum órein; tey mugu tit ikki eta.

2

Fimta Mósebók 14:20 Fimta Mósebók

Men alt reint, ið flýgur, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:21 Fimta Mósebók

Tit mugu einki sjálvdeytt dýr eta. Hinum fremmanda, ið hjá tær býr, honum kanst tú geva tað, hann kann eta tað – ella tú kanst selja útlendingi tað. Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum. Tú mást ikki kóka geitarlamb í mjólkini undan móður tess.

2

Orðtøkini 15:17 Orðtøkini

Betri er fat av káli við kærleika enn fitaður oksi og hatur afturvið.

2

Ápostlasøgan 10:13 Ápostlasøgan

Rødd ljóðaði til hansara: „Reis teg, Pætur, drep og et!“

2

Ápostlasøgan 10:14 Ápostlasøgan

Men Pætur svaraði: „Minni enn so, Harri! Aldri havi eg etið nakað vanheilagt ella óreint.“

2

Ápostlasøgan 10:15 Ápostlasøgan

Uppaftur, aðru ferð, ljóðaði rødd til hansara: „Tað, sum Gud hevur reinsað, mást tú ikki kalla vanheilagt!“

2

Fyrra Korintbrævið 8:8 Fyrra Korintbrævið

Matur gevur okkum jú ikki virði fyri Gudi; vit standa einki fremri, um vit eta, og líka lítið standa vit nakað aftari, um vit ikki eta.

2

Versir