vegetarar
94 versir um "vegetarar"
Versir
Síða 1 av 2Fyrsta Mósebók 1:29 Fyrsta Mósebók
Framvegis segði Gud: „Eg gevi tykkum allar urtir á allari jørðini, sum bera fræ, og øll trø, sum bera frukt við frænum í; hetta skulu tit hava til føði.
Fyrsta Mósebók 9:3 Fyrsta Mósebók
Alt tað, ið rørist og livir, skal vera tykkum til føði; sum Eg gav tykkum tær grønu urtirnar, so gevi Eg tykkum tað alt.
Dániel 1:8 Dániel
Men Dániel setti sær fyri, at hann skuldi ikki gera seg óreinan við mati kongsins ella við víninum, ið hann drakk, og hann spurdi hægsta hirðmannin, um hann kundi ikki sleppa frá at gera seg óreinan á henda hátt.
Dániel 1:9 Dániel
Og Gud læt Dániel finna vælvild og miskunn hjá hægsta hirðmanninum.
Dániel 1:10 Dániel
Men hægsti hirðmaðurin segði við Dániel: „Eg eri ræddur fyri, at harri mín, kongur, sum hevur ásett, hvat tit skulu eta og drekka, fer at síggja, at tit eru soltnari í andliti enn hinir dreingirnir á tykkara aldri, og tit soleiðis fara at draga skyld oman yvir høvd mítt fyri kongi.“
Dániel 1:11 Dániel
Tá segði Dániel við umsjónarmannin, sum hægsti hirðmaðurin hevði sett yvir Dániel, Hananja, Misael og Azarja:
Dániel 1:12 Dániel
„Ger kortini í tíggju dagar eina roynd við tænarum tínum, og lat teir geva okkum kálmeti at eta og vatn at drekka!
Dániel 1:13 Dániel
So kanst tú sýna, hvussu vit síggja út, og somuleiðis, hvussu hinir dreingirnir síggja út, teir, ið eta mat kongs – og ger síðani við tænarar tínar eftir tí, sum tú tá sært!“
Dániel 1:14 Dániel
Hann gjørdi tá, sum teir vildu, og royndi hetta við teimum í tíggju dagar.
Dániel 1:15 Dániel
Táið teir tíggju dagarnir vóru gingnir, vísti tað seg, at teir sóu betur út og vóru betur í holdum enn allir dreingirnir, ið høvdu etið av mati kongsins.
Dániel 1:16 Dániel
Eftir tað læt umsjónarmaðurin teir sleppa frá matinum, ið teimum var ætlaður, og víninum, ið teir skuldu drukkið, og gav teimum kálmeti.
Rómverjabrævið 14:2 Rómverjabrævið
Ein hevur trúgv at eta alt; men hin veiki etur bert urtir.
Rómverjabrævið 14:3 Rómverjabrævið
Tann, ið etur, má ikki vanvirða tann, ið ikki etur; og tann, ið ikki etur, má ikki døma tann, ið etur; tí Gud hevur tikið ímóti honum.
Rómverjabrævið 14:21 Rómverjabrævið
Beint er, ikki at eta kjøt, drekka vín ella gera nakað, sum er bróður tínum ástoyt.
Esaias 65:25 Esaias
Úlvur og lamb skulu liggja saman og eta, leyvan skal eta hálm sum neyt, og føði ormsins skal vera mold; eingin skal gera nakað ilt, og eingin skal forkoma nøkrum, á øllum heilaga fjalli Mínum – sigur HARRIN.
Fyrra Timoteusarbrævið 4:3 Fyrra Timoteusarbrævið
sum forbjóða at giftast og geva boð um at halda seg frá føði, ið Gud hevur skapt, fyri at tey, sum trúgva og hava lært sannleikan at kenna, skulu njóta hana við tøkk.
Fyrra Timoteusarbrævið 4:4 Fyrra Timoteusarbrævið
Tí allur skapningur Guds er góður, og einki at vraka, táið tikið verður ímóti tí við tøkk;
Fyrra Korintbrævið 8:13 Fyrra Korintbrævið
Um tí matur er bróður mínum ástoyt, skal eg í allar ævir ikki eta kjøt, fyri at eg skal ikki vera bróður mínum ástoyt.
Triðja Mósebók 11:1 Triðja Mósebók
HARRIN talaði við Móses og Áron og segði við teir:
Triðja Mósebók 11:2 Triðja Mósebók
„Talið við Ísraelsmenn og sigið: „Hesi eru dýrini, ið tit kunnu eta av øllum fýrføttum dýrum á jørðini:
Triðja Mósebók 11:3 Triðja Mósebók
Øll dýr, ið hava kleyvar, klovnar heilt niðan, og sum jótra, tey kunnu tit eta.
Triðja Mósebók 11:4 Triðja Mósebók
Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið hava kleyvar: Kamelin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; – hann skal vera tykkum óreinur;
Triðja Mósebók 11:5 Triðja Mósebók
fjallagrevlingin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; hann skal vera tykkum óreinur;
Triðja Mósebók 11:6 Triðja Mósebók
haruna, tí víst jótrar hon, men hon hevur ikki kleyvar; hon skal vera tykkum órein;
Triðja Mósebók 11:7 Triðja Mósebók
svínið, tí víst hevur tað kleyvar, og teir klovnar heilt niðan, men tað jótrar ikki; tað skal vera tykkum óreint.
Triðja Mósebók 11:8 Triðja Mósebók
Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey; tey skulu vera tykkum órein.
Triðja Mósebók 11:9 Triðja Mósebók
Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt í vatninum – bæði í sjónum og í áunum – sum hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.
Triðja Mósebók 11:10 Triðja Mósebók
Men tað, ið ikki hevur fjaðrar og roðslu av øllum tí, ið livir í sjónum og í áunum, av øllum tí, ið vatnið er fult av – øllum livandi, sum heldur til har – skal vera tykkum andstygd.
Triðja Mósebók 11:11 Triðja Mósebók
Andstygd skal tað vera tykkum; fiskin av slíkum mugu tit ikki eta, og er tað deytt, skulu tit rokna kroppin á tí fyri andstygd.
Triðja Mósebók 11:12 Triðja Mósebók
– Alt í vatninum, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, skal vera tykkum andstygd.
Triðja Mósebók 11:13 Triðja Mósebók
Hesir eru fuglarnir, ið tit skulu rokna fyri andstygd – teir mugu ikki verða etnir, teir eru andstygd: Ørnin, gripurin, sjóørnin,
Triðja Mósebók 11:14 Triðja Mósebók
glentan, øll falkasløg,
Triðja Mósebók 11:15 Triðja Mósebók
øll ravnasløg,
Triðja Mósebók 11:16 Triðja Mósebók
strutsurin, geykurin, másin, øll heykasløg,
Triðja Mósebók 11:17 Triðja Mósebók
uglan, súlan, náttuglan,
Triðja Mósebók 11:18 Triðja Mósebók
tinsemetfuglurin, pelikanurin, rægripurin,
Triðja Mósebók 11:19 Triðja Mósebók
storkurin, øll hegrasløg, herfuglurin og flogmúsin.
Triðja Mósebók 11:20 Triðja Mósebók
Øll skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.
Triðja Mósebók 11:21 Triðja Mósebók
Av øllum skriðdýrum, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, kunnu tit tó eta tey, ið oman fyri afturbeinini hava springbein at hoppa við á markini.
Triðja Mósebók 11:22 Triðja Mósebók
Av teimum kunnu tit eta hesi: Arbegrashoppur, solamgrashoppur, hargolgrashoppur og hagabgrashoppur.
Triðja Mósebók 11:23 Triðja Mósebók
Men øll onnur skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.
Triðja Mósebók 11:24 Triðja Mósebók
Hesi eru dýrini, ið tit verða órein av; ein og hvør, ið nemur við kropp teirra, táið tey eru deyð, verður óreinur líka til kvølds,
Triðja Mósebók 11:25 Triðja Mósebók
og ein og hvør, ið ber slíkan deyðan kropp, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds:
Triðja Mósebók 11:26 Triðja Mósebók
Øll dýr, ið hava hógvar og ikki kleyvar, og sum ikki jótra, skulu vera tykkum órein; ein og hvør, ið nemur við tey, verður óreinur.
Triðja Mósebók 11:27 Triðja Mósebók
Øll fýrføtt dýr, ið ganga á labbum, skulu vera tykkum órein; ein og hvør, ið nemur við tey, táið tey eru deyð, verður óreinur líka til kvølds;
Triðja Mósebók 11:28 Triðja Mósebók
og tann, ið ber slíkt dýr deytt, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds. – Órein skulu tey vera tykkum.
Triðja Mósebók 11:29 Triðja Mósebók
Av smádýrum, ið á jørðini rørast, skulu hesi vera tykkum órein: Hermalínið, músin, øll fýrbeinasløg,
Triðja Mósebók 11:30 Triðja Mósebók
anakan, koadýrið, leta’an, hometdýrið og tinsemetdýrið.
Triðja Mósebók 11:31 Triðja Mósebók
Hesi eru tey, ið skulu vera tykkum órein millum øll smádýrini; ein og hvør, ið nemur við tey, táið tey eru deyð, skal vera óreinur líka til kvølds;
Triðja Mósebók 11:32 Triðja Mósebók
og alt tað, ið eitt av hesum dýrum fellur á, táið tað er deytt, verður óreint, bæði træíløt, klæði, skinn, sekkir og annars alt, ið nýtt verður til eitt ella annað arbeiði; tað skal leggjast í vatn og er óreint líka til kvølds; tá er tað reint.