vanvirðandi børn

Triðja Mósebók 20:9 Triðja Mósebók

Hvør tann, ið bannar faðir ella móður, skal lata lív; hann hevur bannað faðir sínum og móður síni – blóðskyld hvílir á honum!

5

Kolossibrævið 3:20 Kolossibrævið

Tit børn! Aktið foreldur tykkara í øllum, tí tað líkar Harranum!

5

Onnur Mósebók 21:15 Onnur Mósebók

Tann, ið slær faðir sín ella móður sína, skal lata lív.

4

Fimta Mósebók 21:18 Fimta Mósebók

Táið ein hevur ólátaðan og treiskan son, sum ikki vil akta faðir sín og móður sína, og sum, hóast tey tykta hann, ikki fæst at vera teimum lýðin,

4

Fimta Mósebók 21:19 Fimta Mósebók

skulu faðir og móðir hansara taka hann og fara við honum til hinar elstu í býi hansara, út til portrið har;

4

Fimta Mósebók 21:20 Fimta Mósebók

og tey skulu siga við hinar elstu í býnum: „Hesin sonur okkara er ólátaður og treiskur, hann vil ikki akta okkum, hann spillir burtur og drekkur!“

4

Fimta Mósebók 21:21 Fimta Mósebók

So skulu allir menninir í býi hansara steina hann til deyða. – Soleiðis skalt tú beina burt hitt illa frá tær, og alt Ísrael skal hoyra tað og óttast.

4

Orðtøkini 30:17 Orðtøkini

Tann, ið háðar faðir sín og ikki vil vita av at akta móður sína, eyga hansara skulu ravnarnir við løkin pikka út, og arnarungar skulu eta tað.

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:1 Seinna Timoteusarbrævið

Men hetta skalt tú vita, at á síðstu døgum skulu koma torførar tíðir.

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:2 Seinna Timoteusarbrævið

Tá skulu menniskjuni vera góð við seg sjálv, peningakær, geiparar, hugmóðig, spottarar, foreldrum ólýðin, ótakksom, vanheilag,

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:3 Seinna Timoteusarbrævið

kærleiksleys, óálítandi, baktalandi, ófráhaldandi, ómild, uttan kærleika til hitt góða,

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:4 Seinna Timoteusarbrævið

svikafull, hugsanarleys, uppblást, slík, sum elska lystir sínar meir, enn tey elska Gud;

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:5 Seinna Timoteusarbrævið

tey skulu eitast at óttast Gud, men avnokta kraft gudsóttans. Frá slíkum skalt tú venda tær burtur.

4

Orðtøkini 13:24 Orðtøkini

Tann, ið sparir koyrilin, hatar son sín, men tann, ið elskar hann, tyktar hann, meðan tíð er.

3

Matteus 15:4 Matteus

Gud gav jú hetta boð: „Ær faðir tín og móður tína!“ og: „Tann, ið bannar faðir ella móður, skal vissuliga doyggja.“

3

Efesusbrævið 6:1 Efesusbrævið

Tit børn! Aktið foreldur tykkara í Harranum, tí tað er rætt!

3

Onnur Mósebók 20:12 Onnur Mósebók

Ær faðir tín og móður tína, so tú kanst fáa langt lív í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær!

2

Onnur Mósebók 21:17 Onnur Mósebók

Tann, ið bannar faðir sínum ella móður síni, skal lata lív.

2

Orðtøkini 20:20 Orðtøkini

Tann, ið bannar faðir sínum og móður síni, í bølamyrkri skal lampa hansara sløkna.

2

Markus 7:9 Markus

Og Hann segði við teir: „Vakurt er! Tit gera boð Guds til einkis fyri at halda viðtøku tykkara!

2

Markus 7:10 Markus

Tí Móses hevur sagt: „Ær faðir tín og móður tína!“ og: „Tann, ið bannar faðir ella móður, skal vissuliga doyggja.“

2

Hebrearabrævið 10:26 Hebrearabrævið

Tí synda vit við vilja eftir at hava lært sannleikan at kenna, so er einki offur longur fyri syndir,

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Børn míni! Hetta skrivi eg tykkum, fyri at tit skulu ikki synda. Men um onkur syndar, hava vit talsmann hjá Faðirinum, Jesus Kristus, hin rættvísa;

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:2 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hann er bót fyri syndir okkara – og ikki bert fyri okkara, men eisini fyri syndir als heimsins.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:3 Fyrra Jóhannesarbrævið

Av tí vita vit, at vit kenna Hann – av, at vit halda boð Hansara.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:4 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur: „Eg kenni Hann!“ – og heldur ikki boð Hansara – hann er lygnari, og í honum er sannleikin ikki.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:5 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tann, ið heldur orð Hansara, í honum er av sonnum kærleiki Guds vorðin fullkomin. – Av hesum vita vit, at vit eru í Honum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:6 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur seg verða verandi í Honum, er eisini bundin at hava somu atferð sum Hann.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:7 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit elskaðu! Tað er ikki nýtt boð, eg skrivi tykkum, men gamalt boð, sum tit hava havt frá upphavi. Hitt gamla boðið er orðið, ið tit hava hoyrt.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:8 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og tó er tað nýtt boð, eg skrivi tykkum, og tað er satt, í Honum og í tykkum; tí myrkrið víkur burt, og hitt sanna ljós skínur longu.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur seg vera í ljósinum – og hatar bróður sín – er í myrkrinum enn.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:10 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið elskar bróður sín, verður verandi í ljósinum, og í honum er einki ástoyt.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:11 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tann, ið hatar bróður sín, er í myrkrinum og gongur í myrkri; og hann veit ikki, hvar hann fer, tí myrkrið hevur blindað eygu hansara.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:12 Fyrra Jóhannesarbrævið

Eg skrivi til tykkara, børn míni, tí syndir tykkara eru tykkum fyrigivnar fyri navns Hansara skuld.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:13 Fyrra Jóhannesarbrævið

Eg skrivi til tykkara, tit fedrar, tí tit kenna Hann, sum er frá upphavi. Eg skrivi til tykkara, tit ungu, tí tit hava sigrað hin illa. Eg havi skrivað til tykkara, børn míni, tí tit kenna Faðirin.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:14 Fyrra Jóhannesarbrævið

Eg havi skrivað til tykkara, tit fedrar, tí tit kenna Hann, sum er frá upphavi. Eg havi skrivað til tykkara, tit ungu, tí tit eru sterk, orð Guds verður verandi í tykkum, og tit hava sigrað hin illa.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:15 Fyrra Jóhannesarbrævið

Elskið ikki heimin, ei heldur tað, sum í heiminum er! Um onkur elskar heimin, er kærleiki Faðirsins ikki í honum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:16 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tí alt, sum í heiminum er – lystur holdsins, lystur eygnanna og stoltleiki lívsins – er ikki av Faðirinum, men av heiminum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:17 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og heimurin forgongur, og lystur hansara; men tann, ið ger vilja Guds, verður í allar ævir.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:18 Fyrra Jóhannesarbrævið

Børn míni! Tað er síðsti tími. Tit hava jú hoyrt, at Antikristus kemur, og longu nú eru nógvir antikristar komnir; av tí síggja vit, at tað er síðsti tími.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:19 Fyrra Jóhannesarbrævið

Teir eru farnir út frá okkum – men teir vóru ikki av okkum; tí høvdu teir verið av okkum, so høvdu teir verðið verandi hjá okkum. Men tað skuldi verða opinbert, at ikki allir eru av okkum!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:20 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit hava salving frá hinum Heilaga og vita alt.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:21 Fyrra Jóhannesarbrævið

Eg havi ikki skrivað til tykkara, fyri tað at tit ikki kenna sannleikan, men tí tit kenna hann og vita, at eingin lygn er av sannleikanum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:22 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hvør er lygnarin, uttan tann, ið noktar, at Jesus er Kristus! Hesin er Antikristus – hann, ið avnoktar Faðirin og Sonin.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:23 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hvør tann, ið avnoktar Sonin, hevur heldur ikki Faðirin; tann, ið játtar Sonin, hevur eisini Faðirin.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:24 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tað, sum tit hoyrdu frá upphavi, verði verandi í tykkum! Verður tað verandi í tykkum, sum tit hoyrdu frá upphavi, so skulu eisini tit verða verandi í Syninum og í Faðirinum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:25 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hetta er lyftið, Hann lovaði okkum: Hitt æviga lív.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:26 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hetta havi eg skrivað tykkum viðvíkjandi teimum, ið villleiða tykkum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:27 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tit – salvingin, ið tit fingu frá Honum, verður verandi í tykkum; og tykkum nýtist ikki, at nakar lærir tykkum; tí sum salving Hansara lærir tykkum alt, so er tað – satt og ikki lygn. Og verðið verandi í Honum, so sum hon hevur lært tykkum!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:28 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og nú, børn míni, verðið verandi í Honum, so vit, táið Hann opinberast, kunnu hava dirvi og ikki verða til skammar fyri Honum í komu Hansara!

2