vantrúgv

Seinna Timoteusarbrævið 3:1 Seinna Timoteusarbrævið

Men hetta skalt tú vita, at á síðstu døgum skulu koma torførar tíðir.

7

Seinna Timoteusarbrævið 3:2 Seinna Timoteusarbrævið

Tá skulu menniskjuni vera góð við seg sjálv, peningakær, geiparar, hugmóðig, spottarar, foreldrum ólýðin, ótakksom, vanheilag,

7

Seinna Timoteusarbrævið 3:3 Seinna Timoteusarbrævið

kærleiksleys, óálítandi, baktalandi, ófráhaldandi, ómild, uttan kærleika til hitt góða,

7

Seinna Timoteusarbrævið 3:4 Seinna Timoteusarbrævið

svikafull, hugsanarleys, uppblást, slík, sum elska lystir sínar meir, enn tey elska Gud;

7

Rómverjabrævið 8:7 Rómverjabrævið

Tí tráan holdsins er fíggindskapur móti Gudi; tað gevur seg jú ikki undir lóg Guds og kann heldur ikki gera tað;

6

Seinna Timoteusarbrævið 3:7 Seinna Timoteusarbrævið

og læra altíð og kunnu aldri koma at kenna sannleikan.

6

Seinna Timoteusarbrævið 4:3 Seinna Timoteusarbrævið

Tí tann tíð skal koma, táið tey ikki vilja vita av hini heilnæmu læru, men eftir sínum egnu lystum taka sær lærarar í hópatali, alt eftir sum tað kitlar tey í oyruni;

6

Seinna Timoteusarbrævið 4:4 Seinna Timoteusarbrævið

og tey skulu venda oyrunum frá sannleikanum og venda sær til ævintýr.

6

Rómverjabrævið 10:17 Rómverjabrævið

So kemur tá trúgvin av tí, sum prædikað verður; og tað, sum prædikað verður, kemur við orði Kristusar.

5

Seinna Korintbrævið 5:17 Seinna Korintbrævið

Um tí ein er í Kristusi, er hann nýggjur skapningur; hitt gamla er farið – tað er vorðið nýtt.

4

Efesusbrævið 6:11 Efesusbrævið

Latið tykkum í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at standa tykkum móti svikaálopum Djevulsins!

4

Fyrsta Mósebók 6:5 Fyrsta Mósebók

Men HARRIN sá, at óndskapurin í menniskjunum var stórur á jørðini, og at hjartans hugsan og tráan teirra var ikki annað enn ilt allan dagin.

3

Lukas 1:1 Lukas

Við tað at mangir hava tikið sær fyri at seta saman frásøgn um tað, sum hent hevur millum okkara –

3

Lukas 11:28 Lukas

Tá segði Hann: „Ja, sæl eru tey, sum hoyra orð Guds og goyma tað!“

3

Seinna Tessalonikabrævið 2:9 Seinna Tessalonikabrævið

Koma hansara verður eftir sterku virkan Satans, við øllum mátti lyginnar og teknum og undrum

3

Seinna Tessalonikabrævið 2:10 Seinna Tessalonikabrævið

og við øllum svikum órættvísinnar fyri tey, sum fortapast, aftur fyri at tey tóku ikki við kærleika til sannleikan, so tey kundu verða frelst.

3

Seinna Pætursbrævið 3:3 Seinna Pætursbrævið

Fyrst og fremst skulu tit vita hetta, at á síðstu døgum skulu koma spottarar, sum spotta og ganga eftir sínum egnu lystum

3

Seinna Pætursbrævið 3:4 Seinna Pætursbrævið

og siga: „Hvat verður av lyftinum um komu Hansara! Frá tí fedrarnir sovnaðu, er jú alt vorðið verandi, sum tað hevur verið, líka frá byrjan skapningsins!“

3

Sálmarnir 33:1 Sálmarnir

Fegnist í HARRANUM, tit rættvísu! Sannhjartaðum sømir lovsongur.

2

Hann svaraði teimum: „Tí tit eru so vantrúnir! Tí sanniliga, sigi Eg tykkum: Hava tit trúgv sum sinnopskorn, kunnu tit siga við hetta fjall: „Flyt teg hiðani og hagar!“ og tað skal flyta seg. Og einki skal vera tykkum ómøguligt.

2

Markus 9:23 Markus

Jesus segði við hann: „Um Eg eri mentur! Alt er honum møguligt, sum trýr!“

2

Markus 9:24 Markus

Við tað sama rópti faðir barnsins: „Eg trúgvi – hjálp vantrúgv míni!“

2

Markus 9:25 Markus

Táið Jesus nú sá, at fólkið tyrptist saman um teir, hótti Hann at hinum óreina andanum og segði við hann: „Tú málleysi og deyvi andi! Eg sigi við teg, at tú skalt fara út úr honum og aldri fara inn í hann aftur.“

2

Rómverjabrævið 4:20 Rómverjabrævið

Hann ivaðist ikki í vantrúgv um lyfti Guds, men styrknaði í trúnni, tí hann gav Gudi dýrdina

2

Efesusbrævið 2:8 Efesusbrævið

Tí av náði eru tit frelst, við trúgv – og tað ikki av tykkum sjálvum, tað er gáva Guds,

2

Hebrearabrævið 3:12 Hebrearabrævið

– síggið soleiðis til, brøður, at aldri í nøkrum av tykkum er ónt, vantrúgvandi hjarta, so hann fellur frá hinum livandi Gudi!

2

Hebrearabrævið 3:19 Hebrearabrævið

Vit síggja tá, at tað var fyri vantrúar skuld, tey kundu ikki koma inn.

2

Hebrearabrævið 11:6 Hebrearabrævið

Uttan trúgv er tað ómøguligt at toknast Honum. Tí tann, sum stígur fram fyri Gud, má trúgva, at Hann er, og at Hann lønir teimum, ið søkja Hann.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:15 Fyrra Jóhannesarbrævið

Elskið ikki heimin, ei heldur tað, sum í heiminum er! Um onkur elskar heimin, er kærleiki Faðirsins ikki í honum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:16 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tí alt, sum í heiminum er – lystur holdsins, lystur eygnanna og stoltleiki lívsins – er ikki av Faðirinum, men av heiminum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:17 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og heimurin forgongur, og lystur hansara; men tann, ið ger vilja Guds, verður í allar ævir.

2

Versir