vaksin børn

Orðtøkini 22:6 Orðtøkini

Lær hin unga leiðina, ið hann skal ganga! So víkur hann ikki av henni, heldur ikki, táið hann verður gamal.

6

Onnur Mósebók 20:12 Onnur Mósebók

Ær faðir tín og móður tína, so tú kanst fáa langt lív í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær!

3

Orðtøkini 20:20 Orðtøkini

Tann, ið bannar faðir sínum og móður síni, í bølamyrkri skal lampa hansara sløkna.

3

Ezekiel 36:26 Ezekiel

Eg skal geva tykkum nýtt hjarta, og nýggjan Anda skal Eg geva tykkum í bróstið; Eg skal taka burt steinhjartað úr likami tykkara og geva tykkum kjøthjarta.

3

Efesusbrævið 6:2 Efesusbrævið

„Ær faðir tín og móður tína“ – hetta er jú fyrsta boðið við lyfti: –

3

Efesusbrævið 6:3 Efesusbrævið

„fyri at tær kann gangast væl, og tú kanst liva leingi í landinum!“

3

Fyrsta Mósebók 2:24 Fyrsta Mósebók

Tí fer maðurin frá faðir og móður og heldur seg til konu sína, og tey bæði verða eitt hold.

2

Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

2

Sálmarnir 127:4 Sálmarnir

Sum pílar í hond hins veldiga kappa eru synir, ið ein fær í ungdóminum.

2

Sálmarnir 127:5 Sálmarnir

Lukkuligur er tann maður, ið hevur pílahúsan fullan av teimum; teir verða ikki til skammar, táið teir tala við fíggindar í portrinum.

2

Orðtøkini 1:8 Orðtøkini

Lurta eftir, sonur mín, táið faðir tín áminnir teg, og vraka ikki tað, ið móðir tín lærir teg!

2

Orðtøkini 1:9 Orðtøkini

Tí tað er yndisligur kransur um høvd títt og ketur um háls tín.

2

Orðtøkini 13:24 Orðtøkini

Tann, ið sparir koyrilin, hatar son sín, men tann, ið elskar hann, tyktar hann, meðan tíð er.

2

Orðtøkini 17:6 Orðtøkini

Krúna hinna gomlu er barnabørn, og prýði barnanna er fedrar teirra.

2

Orðtøkini 22:1 Orðtøkini

Gott navn er meiri vert enn nógv ríkidømi; at vera væl umtóktur er betri enn silvur og gull.

2

Orðtøkini 22:2 Orðtøkini

Ríkur og fátækur møtast; HARRIN hevur skapt báðar.

2

Orðtøkini 22:3 Orðtøkini

Hin klóki sær vanlukkuna og leitar sær skjól, men fávitskut halda fram og noyðast at bøta.

2

Orðtøkini 22:4 Orðtøkini

Løn fyri spakføri og ótta HARRANS er ríkidømi, heiður og lív.

2

Orðtøkini 22:5 Orðtøkini

Tornir og snerrur eru á vegi hins falska; tann, ið vil varða sál sína, má halda seg frá teimum.

2

Orðtøkini 22:7 Orðtøkini

Hin ríki valdar yvir fátækum, og tann, ið lænir, verður trælur hansara, sum hann lænir frá.

2

Orðtøkini 22:8 Orðtøkini

Tann, ið sáar órætt, skal heysta ilt, og vreiðikoyril hansara skal sláa hann sjálvan.

2

Orðtøkini 22:9 Orðtøkini

Hin hjartagóði verður signaður, afturfyri at hann gav hinum fátæka av breyði sínum.

2

Orðtøkini 22:10 Orðtøkini

Rek spottaran burt! So fer klandrið við, og kjak og háð heldur uppat.

2

Orðtøkini 22:11 Orðtøkini

Tann, ið elskar reinleika hjartans, og sum ber fram dámliga talu, hevur kongin til vin.

2

Orðtøkini 22:12 Orðtøkini

Eygu HARRANS verja hin vitiga, men orð hins trúleysa ger Hann til einkis.

2

Orðtøkini 22:13 Orðtøkini

Letingin sigur: „Leyva er harúti, eg kundi verðið dripin mitt á vegnum!“

2

Orðtøkini 22:14 Orðtøkini

Muðurin á fremmandari kvinnu er djúp grøv; tann, ið HARRIN er vreiður á, fellur í hana.

2

Orðtøkini 22:15 Orðtøkini

Dárskapur situr fastur í hjarta hins unga; revsingarkoyrilin rekur hann burtur.

2

Orðtøkini 22:16 Orðtøkini

At kúga hin fátæka er bert at nøra um góðs hansara; at geva hinum ríka voldir honum bert tap.

2

Orðtøkini 22:17 Orðtøkini

Boygg oyrað og lurta eftir orðum vísmanna, og legg tær lærdómar mínar á hjarta!

2

Orðtøkini 22:18 Orðtøkini

Tí tað er gott, at tú goymir tey í brósti tínum, og at tey øll hanga føst við varrar tínar.

2

Orðtøkini 22:19 Orðtøkini

Fyri at álit títt skal vera á HARRANUM, tí læri eg í dag teg, júst teg.

2

Orðtøkini 22:20 Orðtøkini

Havi eg ikki skrivað tær fyrndarorð við ráðum og kunnskapi

2

Orðtøkini 22:21 Orðtøkini

fyri at kunngera tær tað, ið rætt er, sannleiksorð, so tú við beinum orðum fært svarað teimum, ið senda teg!

2

Orðtøkini 22:22 Orðtøkini

Ræn ikki frá hinum fátæka, fyri tað at hann er fátækur, og traðka ikki niður hin arma í býportrinum!

2

Orðtøkini 22:23 Orðtøkini

Tí HARRIN skal flyta mál teirra, og Hann skal týna lív teirra, sum taka nakað frá teimum.

2

Orðtøkini 22:24 Orðtøkini

Ver ikki vinur við tann, sum skjótt kemur ilt í, og hav ikki felagsskap við snarsintan mann,

2

Orðtøkini 22:25 Orðtøkini

fyri at tú skalt ikki læra gøtur hansara og fáa snerru fyri sál tína!

2

Orðtøkini 22:26 Orðtøkini

Ver ikki millum teirra, sum geva handtak, millum teirra, sum ganga í ábyrgd fyri skuld!

2

Orðtøkini 22:27 Orðtøkini

Hví skal songin undir tær verða tikin burt, táið tú einki eigur at gjalda við!

2

Orðtøkini 22:28 Orðtøkini

Flyt ikki hini gomlu markaskjølini, sum fedrar tínir hava sett!

2

Orðtøkini 22:29 Orðtøkini

Sært tú mann, sum er skjótur í arbeiði sínum – hann skal koma at tæna kongum, hann skal ikki koma at tæna monnum, sum lítið hava at týða.

2

Orðtøkini 29:15 Orðtøkini

Koyril og revsing geva vísdóm, men drongur, sum sleppur at ráða sær sjálvum, ger móður síni fyri skommum.

2

Orðtøkini 29:17 Orðtøkini

Tykta son tín, so skal hann verða tær til gleði og lívga sál tína!

2

Matteus 15:3 Matteus

Hann svaraði teimum: „Hví bróta tit sjálvir boð Guds við viðtøkum tykkara?

2

Matteus 15:4 Matteus

Gud gav jú hetta boð: „Ær faðir tín og móður tína!“ og: „Tann, ið bannar faðir ella móður, skal vissuliga doyggja.“

2

Matteus 15:5 Matteus

Men tit siga: „Tann, ið sigur við faðir ella móður: „Tað, sum tú skuldi fingið frá mær til hjálpar, lati eg sum tempulgávu!“ er ikki bundin at æra faðir sín ella móður sína.“

2

Matteus 15:6 Matteus

Soleiðis hava tit gjørt lóg Guds til einkis við viðtøkum tykkara.

2

Seinna Korintbrævið 12:9 Seinna Korintbrævið

Men Hann segði við meg: „Náði Mín er tær nóg mikið; tí kraft Mín verður fullkomin í veikleika.“ – Tí rósi eg mær helst av veikleika mínum, fyri at kraft Kristusar kann hvíla á mær.

2

Efesusbrævið 6:4 Efesusbrævið

Og tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, nei, fostrið tey upp í tykt og áminning Harrans!

2

Versir