útlendingar
73 versir um "útlendingar"
Versir
Síða 1 av 2Ezekiel 1:1 Ezekiel
Tann fimta í fjórða mánaði tríatiunda árið – eg var tá millum hini herleiddu við Kebará – opnaðist himmalin, og eg sá sjónir frá Gudi.
Ezekiel 1:2 Ezekiel
Tann fimta í mánaðinum – tað var fimta árið, eftir at Jójakin kongur var farin í útlegd –
Ezekiel 1:3 Ezekiel
kom orð HARRANS til Ezekiel prest, son Buzi, í Kaldearalandi, við Kebará, og hond HARRANS kom har yvir hann.
Ezekiel 1:4 Ezekiel
Og eg fekk at síggja harðveður koma norðaneftir, stórt skýggj við logandi eldi, og bjart skin var rundan um tað; mitt í tí, mitt í eldinum, sást nakað, ið var eins og blankur málmur.
Ezekiel 1:5 Ezekiel
Mitt í tí sást nakað, sum líktist fýra livandi verum, ið sóu soleiðis út: Tær vóru sum menniskju at síggja;
Ezekiel 1:6 Ezekiel
men tær høvdu fýra andlit hvør og fýra veingir;
Ezekiel 1:7 Ezekiel
føtur teirra vóru beinir, og fótabløð teirra vóru sum føturnir á kálvi; teir skinu sum blankt kopar.
Ezekiel 1:8 Ezekiel
Menniskjahendur høvdu tær undir veingjunum á øllum fýra síðum. Við andlitum og veingjum teirra var so á øllum fýra:
Ezekiel 1:9 Ezekiel
Veingir teirra lógu hvør upp at øðrum; táið tær gingu, vendu tær sær ikki, nei, tær gingu allar beint fram.
Ezekiel 1:10 Ezekiel
Andlit teirra líktust menniskjaandliti; men andlit sum leyva høvdu tær allar fýra høgrumegin, andlit sum neyt høvdu tær allar fýra vinstrumegin, og andlit sum ørn høvdu tær eisini allar fýra.
Ezekiel 1:11 Ezekiel
So var við andlitum teirra. Veingir teirra vóru útbreiddir upptil; hvør veran hevði tveir veingir, sum tær numu hvør við aðra við, og tveir, sum fjaldu likam teirra.
Ezekiel 1:12 Ezekiel
Tær gingu allar beint fram; hagar sum andin vildi fara, fóru tær; tær vendu sær ikki, táið tær gingu.
Ezekiel 1:13 Ezekiel
Hesar livandi verur sóu út eins og gløður, ið brunnu sum kyndlar; eldurin fór aftur og fram millum hinar livandi verurnar; hann hevði bjart skin, og snarljós gingu út úr eldinum.
Ezekiel 1:14 Ezekiel
Hinar livandi verurnar fóru aftur og fram og skygdu sum snarljós.
Ezekiel 1:15 Ezekiel
Táið eg nú hugdi at hinum livandi verunum, sá eg, at eitt hjól stóð á jørðini hjá hvørji hini livandi veruni; tey vendu í fýra ættir.
Ezekiel 1:16 Ezekiel
Hjólini sóu út, sum tey vóru gjørd av einumhvørjum, ið líktist krýsolit, og tey sóu líka út øll fýra; tað sá út, sum tey vóru gjørd so, at eitt hjólið var innan í øðrum.
Ezekiel 1:17 Ezekiel
Í allar fýra ættir gingu tey, táið tey gingu; tey vendu sær ikki, táið tey gingu.
Ezekiel 1:18 Ezekiel
Hjólgjarðirnar vóru høgar og øgiligar, og tær vóru á øllum fýra hjólunum fullar av eygum allan vegin runt.
Ezekiel 1:19 Ezekiel
Táið hinar livandi verurnar gingu, gingu hjólini við lið teirra, og táið hinar livandi verurnar lyftu sær upp frá jørðini, lyftu hjólini sær við.
Ezekiel 1:20 Ezekiel
Hagar ið andin vildi fara, fóru tær; og hjólini lyftu sær samstundis sum tær; tí andi hinna livandi veranna var í hjólunum.
Ezekiel 1:21 Ezekiel
Táið hinar livandi verurnar gingu, gingu tey við; táið tær stóðu, stóðu tey við, og táið tær lyftu sær upp frá jørðini, lyftu hjólini sær við lið teirra; tí andi hinna livandi veranna var í hjólunum.
Ezekiel 1:22 Ezekiel
Yvir høvdum hinna livandi veranna var nakað, ið líktist hvølvi, sum skínandi krystall at síggja; tað var tant út uppi yvir høvdum teirra.
Ezekiel 1:23 Ezekiel
Undir hvølvinum stóðu veingir teirra beint út, so teir numu hvør við annan; hvør teirra hevði báðumegin tveir veingir, sum fjaldu likam teirra.
Ezekiel 1:24 Ezekiel
Táið tær gingu, hoyrdi eg ljóðið av veingjum teirra, tað var sum ljóðið av stórum vøtnum, sum rødd hins Alvalda, ógvuligur duni, sum gnýggið, har ein herur hevur tilhald. Men táið tær stóðu, lótu tær veingirnar síga.
Ezekiel 1:25 Ezekiel
Rødd hoyrdist uppi yvir hvølvinum, ið var yvir høvdum teirra. Men táið tær stóðu, lótu tær veingirnar síga.
Ezekiel 1:26 Ezekiel
Uppi yvir hvølvinum, ið var yvir høvdum teirra, var nakað, ið sá út til at vera av safirsteini, og sum líktist hásæti; og uppi á hesum, ið líktist hásæti, var Ein, sum av útsjónd líktist menniskja.
Ezekiel 1:27 Ezekiel
Eg sá nakað, ið líktist blonkum málmi – sum eld at síggja – við ringi av ljósi rundanum, frá har sum lendar Hansara tyktust at vera og uppeftir. Men frá har sum lendar Hansara tyktust at vera og niðureftir, sá eg nakað, ið sá út sum eldur, og rundan um Hann var bjart skin.
Ezekiel 1:28 Ezekiel
Eins og at síggja bogan í skýnum regndag, var at síggja skinið har rundanum. – Soleiðis sá dýrd HARRANS út – sum hon vísti seg fyri mær. Táið eg sá tað, fall eg á andlit mítt og hoyrdi rødd Eins, ið tosaði.
Onnur Mósebók 22:21 Onnur Mósebók
Fremmandum mást tú ikki gera órætt ella vera harður við hann; tit hava jú sjálv verið fremmand í Egyptalandi.
Onnur Mósebók 23:9 Onnur Mósebók
Kúga ikki hin fremmanda! Tit vita, hvussu tað er at kenna seg fremmandan; tit hava sjálv verið fremmand í Egyptalandi!
Triðja Mósebók 19:33 Triðja Mósebók
Táið fremmandur býr hjá tykkum í landi tykkara, so mást tú ikki vera harður við hann;
Triðja Mósebók 19:34 Triðja Mósebók
sum ein av tykkara egnu skulu tit rokna hin fremmanda, ið hjá tykkum býr, og tú skalt elska hann sum teg sjálvan; tí tit hava sjálv verið fremmand í Egyptalandi. – Eg eri HARRIN Gud tykkara!
Fimta Mósebók 10:19 Fimta Mósebók
Tit skulu tí eisini vera góð við hin fremmanda; tit hava jú sjálv verið fremmand í Egyptalandi.
Esaias 13:5 Esaias
Teir koma úr landi langt burtur, frá enda himmalsins, HARRIN og vreiðiamboð Hansara, til at leggja alla jørðina í oyði.
Fyrsta Mósebók 6:1 Fyrsta Mósebók
Táið nú menniskjan fór at nørast á jørðini, og døtur føddust teimum,
Fyrsta Mósebók 6:2 Fyrsta Mósebók
sóu gudssynirnir, at menniskjadøturnar vóru vakrar, og teir tóku sær konur, so mangar sum teimum lysti.
Fyrsta Mósebók 6:3 Fyrsta Mósebók
Tá segði HARRIN: „Andi Mín skal ikki til ævigar tíðir stríðast við menniskjuni! Í villing síni eru tey hold; dagar teirra skulu vera 120 ár.“
Fyrsta Mósebók 6:4 Fyrsta Mósebók
Á teimum døgum, og eisini seinni í tíðini, vóru kapparnir á jørðini – táið gudssynirnir fóru inn til menniskjadøturnar, og tær føddu teimum børn; hetta vóru teir veldigu í forðum, teir navngitnu.
Fyrsta Mósebók 6:5 Fyrsta Mósebók
Men HARRIN sá, at óndskapurin í menniskjunum var stórur á jørðini, og at hjartans hugsan og tráan teirra var ikki annað enn ilt allan dagin.
Fyrsta Mósebók 6:6 Fyrsta Mósebók
Tá angraði HARRIN, at Hann hevði gjørt menniskjuna á jørðini; tað voldi Honum sorg í hjartanum.
Fyrsta Mósebók 6:7 Fyrsta Mósebók
Og HARRIN segði: „Eg skal týna menniskjuni, ið Eg havi skapt, av jørðini, bæði menniskju, fæ, skriðdýr og fuglarnar undir himli; tí Eg angri, at Eg havi gjørt tey!“
Fyrsta Mósebók 6:8 Fyrsta Mósebók
– Men Nóa fann náði fyri eygum HARRANS.
Fyrsta Mósebók 6:9 Fyrsta Mósebók
Hetta er ættarbók Nóa. Nóa var rættvísur, ólastandi maður á tíð síni; Nóa livdi við Gudi.
Fyrsta Mósebók 6:10 Fyrsta Mósebók
Nóa fekk tríggjar synir: Sem, Kam og Jafet.
Fyrsta Mósebók 6:11 Fyrsta Mósebók
Men jørðin var spilt fyri eygum Guds; jørðin varð full av órætti.
Fyrsta Mósebók 6:12 Fyrsta Mósebók
Gud sá jørðina – hon var spilt; tí alt hold hevði spilt veg sín á jørðini.
Fyrsta Mósebók 6:13 Fyrsta Mósebók
Tá segði Gud við Nóa: „Eg havi gjørt av, at Eg skal gera enda á øllum holdi, tí tey hava fylt jørðina við órætti; nú skal Eg forkoma bæði teimum og jørðini.
Fyrsta Mósebók 6:14 Fyrsta Mósebók
Men tú skalt gera tær ørk av goferviði; við kømurum skalt tú gera hana og bika hana bæði innan og uttan.
Fyrsta Mósebók 6:15 Fyrsta Mósebók
Soleiðis skalt tú gera ørkina: Hon skal vera 300 alin long, 50 alin breið og 30 alin høg.
Fyrsta Mósebók 6:16 Fyrsta Mósebók
Eitt vindeyga skalt tú gera á ørkini í erva, eina alin høgt allan vegin, og dyr arkarinnar skalt tú gera á síðu hennara; tú skalt gera hana við eini niðastu, eini mittastu og eini ovastu hædd.