út­haldni (stavat skeivt)

100 versir um "út­haldni (stavat skeivt)"

Versir

Síða 2 av 2
Fyrra Korintbrævið 15:39 Fyrra Korintbrævið

Ikki alt kjøt er av sama slagi; nei, eitt er kjøt á menniskjum, eitt annað á dýrum, aftur eitt annað á fuglum, uppaftur eitt annað á fiskum.

3
Fyrra Korintbrævið 15:40 Fyrra Korintbrævið

Og himmalsk likam eru, og jørðisk likam eru; men hini himmalsku likamini hava eina dýrd, hini jørðisku eina aðra.

3
Fyrra Korintbrævið 15:41 Fyrra Korintbrævið

Sólin hevur ein ljóma, mánin ein annan, stjørnurnar uppaftur ein annan, ja, munur er á ljómanum, ið stjørnur hava.

3
Fyrra Korintbrævið 15:42 Fyrra Korintbrævið

So er eisini við uppreisn hinna deyðu. Tað verður sáað forgeingiligt, tað rísur upp óforgeingiligt;

3
Fyrra Korintbrævið 15:43 Fyrra Korintbrævið

tað verður sáað í vanæru, tað rísur upp í dýrd; tað verður sáað í veikleika, tað rísur upp í styrki;

3
Fyrra Korintbrævið 15:44 Fyrra Korintbrævið

náttúrligt likam verður sáað, andaligt likam rísur upp. So satt sum náttúrligt likam er, er eisini andaligt likam.

3
Fyrra Korintbrævið 15:45 Fyrra Korintbrævið

So er eisini skrivað: „Hitt fyrsta menniskja, Ádam, varð livandi sál.“ – Hin seinni Ádam er vorðin livandigerandi Andi.

3
Fyrra Korintbrævið 15:46 Fyrra Korintbrævið

Men hitt andaliga kemur ikki fyrst, men hitt náttúrliga; síðani hitt andaliga.

3
Fyrra Korintbrævið 15:47 Fyrra Korintbrævið

Hitt fyrsta menniskjað var av jørðini, jørðiskt; hitt annað menniskjað er av Himli.

3
Fyrra Korintbrævið 15:48 Fyrra Korintbrævið

Sum hin jørðiski var, eru hini jørðisku við, og sum hin himmalski er, eru hini himmalsku við.

3
Fyrra Korintbrævið 15:49 Fyrra Korintbrævið

Og sum vit hava borið mynd hins jørðiska, skulu vit eisini bera mynd hins himmalska.

3
Fyrra Korintbrævið 15:50 Fyrra Korintbrævið

Men tað sigi eg, brøður, at hold og blóð kunnu ikki arva ríki Guds, ei heldur arvar forgeingiligleiki óforgeingiligleika.

3
Fyrra Korintbrævið 15:51 Fyrra Korintbrævið

Eg sigi tykkum loyndarmál: Vit skulu ikki øll sovna, men vit skulu øll umbroytast,

3
Fyrra Korintbrævið 15:52 Fyrra Korintbrævið

og tað í einum nú, í einum eygnabragdi, við hin seinasta lúður. Lúðurin skal ljóða, og hini deyðu skulu rísa upp óforgeingilig, og vit skulu umbroytast.

3
Fyrra Korintbrævið 15:53 Fyrra Korintbrævið

Tí hetta forgeingiliga má lata seg í óforgeingiligleika, og hetta deyðiliga má lata seg í ódeyðiligleika.

3
Fyrra Korintbrævið 15:54 Fyrra Korintbrævið

Táið tá hetta forgeingiliga hevur latið seg í óforgeingiligleika, og hetta deyðiliga hevur latið seg í ódeyðiligleika, tá gongur orðið út, sum skrivað er: „Deyðin er uppsvølgdur í sigur!“

3
Fyrra Korintbrævið 15:55 Fyrra Korintbrævið

Deyði, hvar er sigur tín! Deyði, hvar er broddur tín!

3
Fyrra Korintbrævið 15:56 Fyrra Korintbrævið

Broddur deyðans er syndin, og kraft syndarinnar er lógin.

3
Fyrra Korintbrævið 15:57 Fyrra Korintbrævið

Men Gudi veri tøkk, sum gevur okkum sigurin við Harra okkara Jesusi Kristi!

3
Fyrra Korintbrævið 15:58 Fyrra Korintbrævið

Verið tí fastir, elskaðu brøður mínir, óvikiligir, altíð ríkir í verki Harrans! Tit vita jú, at arbeiði tykkara er ikki til einkis í Harranum!

3
Fyrra Korintbrævið 13:8 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin fellur aldri burtur. Men profetagávur – tær skulu fáa enda; somuleiðis tungutala – hon skal halda uppat; og kunnskapur – hann skal fáa enda.

2
Efesusbrævið 2:8 Efesusbrævið

Tí av náði eru tit frelst, við trúgv – og tað ikki av tykkum sjálvum, tað er gáva Guds,

2
Efesusbrævið 2:9 Efesusbrævið

ikki av verkum – fyri at eingin skal rósa sær.

2
Kolossibrævið 2:1 Kolossibrævið

Tí eg vil, at tit skulu vita, hvussu nógv stríð eg havi fyri tykkum og fyri tey í Laodikea og fyri øll, sum ikki hava sæð andlit mítt í holdinum

2
Kolossibrævið 2:2 Kolossibrævið

– fyri at hjørtu teirra skulu verða troystað, so tey verða knýtt saman í kærleika og náa fram til allan ríkdóm hinnar fullu vitsvissu, til kunnskap um loyndarmál Guds, sum er Kristus.

2
Kolossibrævið 2:3 Kolossibrævið

Í Honum eru allir skattir vísdómsins og kunnskaparins at finna – fjaldir.

2
Kolossibrævið 2:4 Kolossibrævið

Hetta sigi eg, fyri at eingin skal dára tykkum við lokkandi talu.

2
Kolossibrævið 2:5 Kolossibrævið

Tí um eg so í holdinum eri fráverandi, eri eg tó í andanum hjá tykkum og gleðist við at síggja, hvussu gott skilið er hjá tykkum, og hvussu føst tit eru í trúnni á Kristus.

2
Kolossibrævið 2:6 Kolossibrævið

Eins og tit tí hava tikið ímóti Kristi Jesusi, Harranum, livið soleiðis í Honum,

2
Kolossibrævið 2:7 Kolossibrævið

og verið rótfest og latið tykkum byggja upp í Honum og staðfesta í trúnni, eins og tit eru lærd, og vaksið í henni við takkargerð!

2
Kolossibrævið 2:8 Kolossibrævið

Síggið til, at eingin er, sum ger tykkum til rán við vísdómi heimsins og fáfongdarvillu, eftir arvalæru manna, eftir barnalærdómi heimsins og ikki eftir Kristusi!

2
Kolossibrævið 2:9 Kolossibrævið

Tí í Honum býr øll fylling Guddómsins likamliga,

2
Kolossibrævið 2:10 Kolossibrævið

og tit eru fylt í Honum, sum er høvd als valds og harradømis.

2
Kolossibrævið 2:11 Kolossibrævið

Í Honum eru tit eisini umskorin við umskering, ið ikki er gjørd við hondum, við at verða latin úr holdslikaminum, við umskering Kristusar –

2
Kolossibrævið 2:12 Kolossibrævið

grivin við Honum í dópinum, sum tit eisini eru uppreist í saman við Honum, við trúnni á kraft Guds, sum reisti Hann upp frá hinum deyðu.

2
Kolossibrævið 2:13 Kolossibrævið

Eisini tykkum, sum vóru deyð í syndum tykkara og óumskorna standi tykkara – holdinum – gjørdi Hann livandi við Honum. Hann fyrigav okkum øll misbrot okkara

2
Kolossibrævið 2:14 Kolossibrævið

og útstrikaði skuldarbrævið móti okkum, sum við boðum sínum gekk okkum ímóti; Hann tók tað burt við at negla tað á krossin.

2
Kolossibrævið 2:15 Kolossibrævið

Hann avvápnaði tignirnar og valdini og gjørdi tey til skammar fyri eygum alra, táið Hann á krossinum vísti Seg sum sigurharra yvir teimum.

2
Kolossibrævið 2:16 Kolossibrævið

Latið tí ongan døma tykkum fyri mat ella drekka ella viðvíkjandi høgtíð, sólkomu ella sabbati!

2
Kolossibrævið 2:17 Kolossibrævið

Hetta er jú skuggi tess, ið koma skuldi; men likamið er Kristusar.

2
Kolossibrævið 2:18 Kolossibrævið

Latið ongan ræna sigurslønina frá tykkum, um onkur roynir hetta við „eyðmjúkleika“ og eingladýrkan, við tað at hann tekst við tað, sum hann hevur sæð í sjónum – uttan grund uppblástur av holdliga sinni sínum –

2
Kolossibrævið 2:19 Kolossibrævið

og heldur ikki fast við høvdið, sum alt likamið veksur vøkst Guds út úr, hjálpið og samanbundið av liðum og bondum sínum!

2
Kolossibrævið 2:20 Kolossibrævið

Eru tit við Kristusi deyð frá barnalærdómi heimsins, hví lata tit tá, sum tit høvdu livað í heiminum enn, slík boð leggja á tykkum:

2
Kolossibrævið 2:21 Kolossibrævið

„Tak ikki, smakka ikki, nem ikki!“

2
Kolossibrævið 2:22 Kolossibrævið

– Hetta er tó alt ætlað til oyðingar við at verða nýtt! – Alt slíkt er boð og lærdómar manna!

2
Kolossibrævið 2:23 Kolossibrævið

Hetta hevur víst orð fyri at vera vísdómur – við sjálvvaldari dýrkan, „eyðmjúkleika“ og ringari viðferð av likaminum, ikki við nøkrum, sum er æru vert! Tað er einki til uttan at metta holdið!

2
Hebrearabrævið 12:3 Hebrearabrævið

Ja, hugsið um Hann, sum tolin hevur borið, at syndarar hava sagt Honum so nógv ímóti – so tit verða ikki troytt og mótleys í sálum tykkara!

2
Jákupsbrævið 1:23 Jákupsbrævið

Tí um onkur er hoyrari orðsins og ikki gerari tess, er hann eins og maður, ið hyggur at náttúrliga andliti sínum í spegli.

2
Jákupsbrævið 1:24 Jákupsbrævið

– Hann hyggur at sær sjálvum og fer síðani avstað og gloymir alt fyri eitt, hvussu hann sá út.

2
Jákupsbrævið 1:25 Jákupsbrævið

Men tann, sum skoðar inn í fullkomnu lóg frælsisins – og heldur á við tí, so at hann verður ikki gloymskur hoyrari, men gerari verksins – hann skal vera sælur í verki sínum.

2
Aftur til evni