útbúgving hjá kvinnum

Lukas 10:38 Lukas

Meðan teir nú ferðaðust, kom Hann til eina bygd; og kvinna, sum æt Marta, tók ímóti Honum í húsi sínum.

8

Lukas 10:39 Lukas

Hon hevði systur, ið æt Maria; hon setti seg við føtur Harrans at lurta eftir tí, sum Hann segði.

8

Men Marta stríddist og gjørdi sær nógvan ómak fyri Honum. Hon kom tá yvir og segði: „Harri, hugsar Tú ikki um tað, at systir letur meg vera einsamalla um at tæna Tær? Sig tó við hana, at hon skal hjálpa mær!“

8

Lukas 10:41 Lukas

Men Harrin svaraði henni: „Marta, Marta! Tú gert tær stríð og órógv av mongum;

8

Lukas 10:42 Lukas

men eitt er fyri neyðini. Maria hevur valt hin góða lut, og hann skal ikki verða frá henni tikin.“

8

Orðtøkini 1:20 Orðtøkini

Vísdómurin rópar á gøtuni, hann letur rødd sína ljóða á torgunum;

7

Orðtøkini 1:21 Orðtøkini

á gøtumótum kallar hann, mitt í ganginum; við býportrini og runt um í býnum talar hann og sigur:

7

Fyrra Krønikubók 7:24 Fyrra Krønikubók

Dóttir hansara var Se’era; hon bygdi Niðara- og Ovara-Bet-Horon og Uzzen-Se’era.

5

Fyrra Timoteusarbrævið 2:11 Fyrra Timoteusarbrævið

Kvinnan skal still lata seg læra, við øllum lýdni;

4

Fyrra Timoteusarbrævið 2:12 Fyrra Timoteusarbrævið

men eg gevi ikki kvinnu loyvi at vera lærara ella hava ræði yvir manninum; nei, hon skal halda seg stilla.

4

Fyrra Timoteusarbrævið 2:13 Fyrra Timoteusarbrævið

Ádam varð jú skaptur fyrr, so Eva.

4

Fyrra Timoteusarbrævið 2:14 Fyrra Timoteusarbrævið

Og Ádam varð ikki dáraður, men kvinnan varð dárað og fall í brot.

4

Triðja Mósebók 18:18 Triðja Mósebók

Tú mást ikki giftast við konusystur tíni, meðan kona tín livir, so at tú setur ilt ímillum tær við at lyfta burtur av blygdini á báðum.

2

Fjórða Mósebók 27:1 Fjórða Mósebók

Men døtur Zelofhad – Mala, Noa, Hogla, Milka og Tirza itu tær og vóru ættaðar frá Manasse, syni Jósef; tí Zelofhad, faðir teirra, var sonur Hefer, son Gilead, son Makir, son Manasse

2

Fjórða Mósebók 27:2 Fjórða Mósebók

– tær komu fram at durum samkomutjaldsins og stigu fram fyri Móses og Eleazar prest og høvdingarnar og alla samkomuna og søgdu:

2

Fjórða Mósebók 27:3 Fjórða Mósebók

„Pápi doyði í oyðimørkini – hann var ikki við í flokkinum, sum setti seg upp ímóti HARRANUM, í flokki Kora, men doyði fyri sína egnu synd* – og hann átti ongar synir.

2

Fjórða Mósebók 27:4 Fjórða Mósebók

Hví skal nú navn pápa hvørva úr ætt hansara, fyri tað at hann ongan son átti? Gev okkum ogn millum pápabeiggjar okkara!“

2

Fjórða Mósebók 27:5 Fjórða Mósebók

Móses bar tá mál teirra fram fyri ásjón HARRANS.

2

Fjórða Mósebók 27:6 Fjórða Mósebók

Tá segði HARRIN við Móses:

2

Fjórða Mósebók 27:7 Fjórða Mósebók

„Døtur Zelofhad hava rætt í tí, sum tær siga; tú skalt geva teimum ogn til arvalut millum faðirbrøður teirra og lata arvalut faðirs teirra ganga til teirra.

2

Fjórða Mósebók 27:8 Fjórða Mósebók

Og við Ísraelsmenn skalt tú tala og siga so: „Táið maður doyr, og hann ongan son hevur, skulu tit lata arvalut hansara ganga í arv til dóttur hansara.

2

Fjórða Mósebók 27:9 Fjórða Mósebók

Hevur hann heldur onga dóttur, skulu tit geva brøðrum hansara arvalut hansara.

2

Fjórða Mósebók 27:10 Fjórða Mósebók

Hevur hann heldur ongar brøður, skulu tit geva faðirbrøðrum hansara arvalut hansara.

2

Fjórða Mósebók 27:11 Fjórða Mósebók

Og hevur faðir hansara ongar brøður, so skulu tit geva næsta skyldmanni hansara í ættini arvalut hansara – hann skal arva hann. Hetta skal vera galdandi rættur millum Ísraelsmenn – soleiðis sum HARRIN hevur álagt Mósesi.““

2

Orðtøkini 6:20 Orðtøkini

Sonur mín! Goym boð faðirs tíns, og vraka ikki tað, ið móðir tín lærir teg!

2

Orðtøkini 6:21 Orðtøkini

Bind tær tað altíð at hjarta, knýt tær tað fast um hálsin!

2

Orðtøkini 6:22 Orðtøkini

Tað skal leiða teg, táið tú gongur, halda vakt yvir tær, táið tú liggur, og tala við teg, táið tú vaknar.

2

Orðtøkini 6:23 Orðtøkini

Tí boðið er lykt, læran ljós, og revsandi áminningar eru vegur lívsins.

2

Orðtøkini 6:24 Orðtøkini

Tey varða teg fyri óndum kvinnum, fyri hálu tungu konu annars mans.

2

Orðtøkini 6:25 Orðtøkini

– Tráa ikki í hjarta tínum eftir vakurleika hennara, lat hana ikki fanga teg við eygnakøstum sínum!

2

Orðtøkini 6:26 Orðtøkini

Tí skøkjan armar mann út líka til síðstu breyðflís, og kona annars mans fangar dýrabara sál.

2

Orðtøkini 6:27 Orðtøkini

Man nakar fáa borið eld í barminum, uttan at klæði hansara brennast!

2

Orðtøkini 6:28 Orðtøkini

Man nakar fáa gingið á glóðum og brenna ikki føturnar!

2

Orðtøkini 6:29 Orðtøkini

– Og so verður við honum, ið fer inn til konu næsta síns; eingin, ið nemur hana, sleppur undan revsing.

2

Orðtøkini 6:30 Orðtøkini

Verður tjóvurin ikki vanvirdur, táið hann stjelur, um tað so er fyri at stilla svongd sína!

2

Orðtøkini 6:31 Orðtøkini

Og verður hann tikin, má hann bøta sjeyfalt; alt hann eigur í húsinum, noyðist hann at lata.

2

Orðtøkini 6:32 Orðtøkini

Tann, ið drívur hor við konu, er vitleysur; eingin ger slíkt uttan tann, ið vil forkoma sær sjálvum.

2

Orðtøkini 6:33 Orðtøkini

Høgg og skomm, tað er tað, ið hann vinnur, og vanæra hansara verður aldri útstrikað.

2

Orðtøkini 6:34 Orðtøkini

Tí illur verður maðurin um, at tú hevur gingið honum ov nær, og hann sparir ikki hevndardagin;

2

Orðtøkini 6:35 Orðtøkini

líka leggur hann í bøtur, og hann blíðkast ikki, um tú so býður honum stórar gávur.

2

Orðtøkini 7:1 Orðtøkini

Sonur mín! Varða orð míni og goym boð míni hjá tær!

2

Orðtøkini 7:2 Orðtøkini

Halt boð míni, so skalt tú liva, varða sum eygnasteinin tað, ið eg læri teg!

2

Orðtøkini 7:3 Orðtøkini

Bind tað á fingrar tínar, skriva tað á talvu hjarta tíns!

2

Orðtøkini 7:4 Orðtøkini

Sig við vísdómin: „Tú ert systir mín!“ Og kalla vitið vinkonu tína

2

Orðtøkini 7:5 Orðtøkini

– so tey varða teg fyri konu annars mans, frá fremmandari kvinnu við sleiskum orðum!

2

Orðtøkini 7:6 Orðtøkini

Tí eg hugdi út um vindeygað á húsi mínum, út millum rimarnar,

2

Orðtøkini 7:7 Orðtøkini

og millum hinar óroyndu sá eg unglinga, eg legði til merkis millum hinar ungu ein við ongum skili,

2

Orðtøkini 7:8 Orðtøkini

hann gekk eftir gøtuni við hornið, har sum hon búði, tók leiðina at húsi hennara

2

Orðtøkini 7:9 Orðtøkini

í skýmingini, móti kvøldi, táið nátt og myrkur komu.

2

Orðtøkini 7:10 Orðtøkini

Tá kom ímóti honum kvinna í skøkjubúna og við svikafullum hjarta.

2