urtagarður

26 versir um "urtagarður"

Versir

Síða 1 av 1
Esaias 58:11 Esaias

HARRIN skal leiða teg altíð, metta teg mitt í oyðimørkini og styrkja bein tíni; og tú skalt verða sum vatnríkur urtagarður, sum kelduspring, ið aldri tornar upp.

5
Fyrsta Mósebók 2:15 Fyrsta Mósebók

So tók Gud HARRIN Ádam og setti hann í urtagarðin Eden at dýrka hann og varðveita hann.

4
Jeremias 31:12 Jeremias

Og tey skulu koma og syngja av gleði á Zionsfjalli; tey skulu streyma til góða HARRANS, til korn, vín, olju, ungan seyð og ungneyt; sál teirra skal vera sum vatnríkur urtagarður, og tey skulu ikki ørmaktast longur.

4
Jóhannes 19:41 Jóhannes

Á staðnum, har sum Hann varð krossfestur, var urtagarður, og í urtagarðinum var nýggj grøv, sum enn eingin hevði verðið lagdur í.

4
Hásongurin 4:12 Hásongurin

Stongdur urtagarður er systir mín, brúður mín, avstongdur brunnur, innsiglað kelda.

3
Hásongurin 4:13 Hásongurin

Tú veksur upp sum lund av granateplatrøum við dýrum ávøksti, syprisblómum og nardusplantum,

3
Hásongurin 4:14 Hásongurin

við nardus og safran, kalmus, kaneli og alskyns roykilsistrøum, við myrra, aloe og hinum bestu av alskyns kryddurtum.

3
Hásongurin 4:15 Hásongurin

Kelda í urtagørðunum ert tú, brunnur við rennandi vatni og streymum av Libanon.“

3
Hásongurin 4:16 Hásongurin

„Vakna, norðanvindur, og kom, sunnanvindur! Blás gjøgnum urtagarð mín, so at angi hansara streymar út! – Hevði vinur mín viljað komið í urtagarð sín og notið dýra ávøkst hansara!“

3
Lukas 13:19 Lukas

Tað er líkt sinnopskorni, sum maður tók og sáaði í urtagarð sín; tað vaks og varð træ, og fuglar himmalsins bygdu reiður í greinum tess.“

3
Opinberingin 22:1 Opinberingin

Hann vísti mær nú lívsvatnsánna, skínandi sum krystall; hon rann út frá hásæti Guds og lambsins.

3
Opinberingin 22:2 Opinberingin

Mitt á gøtu staðarins og báðumegin ánna var træ lívsins, sum bar tólv ferðir ávøkst – hvønn mánað gav tað ávøkst sín; bløð træsins vóru tjóðunum til grøðing.

3
Fyrsta Mósebók 2:8 Fyrsta Mósebók

Síðani plantaði Gud HARRIN urtagarð í Eden, úti eysturi, og har setti Hann menniskjað, sum Hann hevði myndað.

2
Fyrsta Mósebók 2:9 Fyrsta Mósebók

Gud HARRIN læt upp av jørðini vaksa alskyns trø, sum vóru eygunum ein lystur og góð at eta av, eisini træ lívsins, sum stóð mitt í urtagarðinum, og træið til kunnskap um gott og ilt.

2
Fyrsta Mósebók 2:10 Fyrsta Mósebók

Ein á rann út úr Eden; hon vatnaði urtagarðin, og síðani skilti hon seg sundur í fýra høvuðsgreinar.

2
Fyrsta Mósebók 2:11 Fyrsta Mósebók

Hin fyrsta eitur Pison; tað er hon, ið rennur rundan um alt landið Havila, har sum gull er at fáa.

2
Fyrsta Mósebók 2:12 Fyrsta Mósebók

Gullið í tí landi er gott; har fæst eisini bdellium og sjóamsteinur.

2
Fyrsta Mósebók 2:13 Fyrsta Mósebók

Onnur áin eitur Gihon; tað er hon, ið rennur rundan um alt landið Kus.

2
Fyrsta Mósebók 2:14 Fyrsta Mósebók

Triðja áin eitur Hiddekel; tað er hon, ið rennur eystan fyri Assur. Fjórða áin er Frat.

2
Fyrsta Mósebók 3:23 Fyrsta Mósebók

So koyrdi Gud HARRIN hana út úr urtagarðinum Eden og setti hana at dýrka jørðina, sum hon var tikin úr.

2
Fyrsta Mósebók 3:24 Fyrsta Mósebók

Hann rak menniskjuna út, og eystan fyri urtagarðin Eden setti Hann kerúbarnar við hinum logandi svørði, sum vendir sær í allar ættir at halda vakt yvir vegnum til lívsins træ.

2
Esaias 51:3 Esaias

Tí HARRIN troystar Zion, troystar allar toftirnar har; Hann ger oyðimørkina har Eden líka og heiðina har sum urtagarð HARRANS; frøi og gleði skulu vera har, tøkk og lovsongur.

2
Ezekiel 36:35 Ezekiel

Tá skal verða sagt: „Hetta land, sum lagt var í oyði, er vorðið sum urtagarður Edens; og býirnir, sum herjaðir vóru, lagdir í oyði og niðurrivnir, eru reistir aftur og hava fingið múrar.“

2
Matteus 13:31 Matteus

Annað líknilsi setti Hann fram fyri teir; Hann segði: „Ríki Himmiríkis er líkt sinnopskorni, sum maður tók og sáaði í veltu sína.

2
Matteus 13:32 Matteus

Víst er tað minni enn alt annað fræ; men táið tað veksur upp, er tað størri enn urtirnar og verður træ, so fuglar himmalsins koma og byggja reiður í greinum tess.“

2
Opinberingin 2:7 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, honum skal Eg geva at eta av træi lívsins, sum er í Paradísi Guds.“

2