uppskurður

Galatiabrævið 6:9 Galatiabrævið

Latið okkum ikki troyttast av at gera hitt góða! Tí vit skulu heysta í síni tíð, so satt sum vit geva ikki uppat.

3

Fyrsta Mósebók 8:22 Fyrsta Mósebók

Hereftir skal, so leingi sum jørðin stendur, vár og heyst, kuldi og hiti, summar og vetur, dagur og nátt, aldri halda uppat.“

2

Onnur Mósebók 23:16 Onnur Mósebók

Síðani skalt tú halda akurskurðarhøgtíðina, táið tú skert frumgróðurin av tí, ið tú sáaði í akurin, og heysthøgtíðina, táið árið er úti, táið tú savnar í hús ávøkstin av arbeiði tínum á markini.

2

Orðtøkini 3:9 Orðtøkini

Ær HARRAN við tí, ið tú eigur, og við tí fyrsta av allari grøði tíni!

2

Orðtøkini 10:5 Orðtøkini

Klókur sonur savnar um summarið; sonur, sum er dári, svevur heystardag.

2

Esaias 9:3 Esaias

Tú letur tað vaksa, fólkið, sum Tú áður ikki gavst mikla gleði; tey gleðast fyri ásjón Tíni, sum ein gleðist um heystið, sum ein fegnast, táið fongur verður skiftur.

2

Matteus 9:37 Matteus

Tá segði Hann við lærisveinar Sínar: „Skurðurin er stórur, men arbeiðsmenninir eru fáir.

2

Lukas 10:2 Lukas

Hann segði við teir: „Skurðurin er stórur, men arbeiðsmenninir eru fáir; biðið tí Harra skurðarins senda út arbeiðsmenn til skurð Sín!

2

Jóhannes 4:35 Jóhannes

Siga tit ikki: „Fýra mánaðir eru enn, áðrenn heystið kemur“! Men Eg sigi tykkum: Lyftið upp eygu tykkara og síggið markirnar – tær eru longu hvítar til at heysta!

2

Seinna Korintbrævið 9:10 Seinna Korintbrævið

Og Hann, sum gevur sáðmanninum sáð og breyð at eta, skal eisini geva tykkum sáð og lata tað økjast og lata ávøkstir rættvísi tykkara taka til,

2

Galatiabrævið 6:7 Galatiabrævið

Villist ikki! Gud letur Seg ikki spotta; tað, sum menniskjað sáar, skal tað eisini heysta.

2

Versir