uppskurðartíð

Lukas 10:2 Lukas

Hann segði við teir: „Skurðurin er stórur, men arbeiðsmenninir eru fáir; biðið tí Harra skurðarins senda út arbeiðsmenn til skurð Sín!

6

Jóhannes 4:35 Jóhannes

Siga tit ikki: „Fýra mánaðir eru enn, áðrenn heystið kemur“! Men Eg sigi tykkum: Lyftið upp eygu tykkara og síggið markirnar – tær eru longu hvítar til at heysta!

4

Orðtøkini 3:9 Orðtøkini

Ær HARRAN við tí, ið tú eigur, og við tí fyrsta av allari grøði tíni!

3

Matteus 9:37 Matteus

Tá segði Hann við lærisveinar Sínar: „Skurðurin er stórur, men arbeiðsmenninir eru fáir.

3

Latið bæði vaksa saman til heystar! Táið so akurin skal skerast, skal eg siga við teir, ið skera hann: Sankið fyrst illgrasið saman og bindið tað í bundi til at brenna, men savnið hveitina inn í løðu mína!““

3

Galatiabrævið 6:9 Galatiabrævið

Latið okkum ikki troyttast av at gera hitt góða! Tí vit skulu heysta í síni tíð, so satt sum vit geva ikki uppat.

3

Jákupsbrævið 5:7 Jákupsbrævið

So verið nú tolnir, brøður, inntil Harrin kemur! Bóndin bíðar eftir dýrabara ávøksti jarðarinnar; hann bíðar tolin eftir honum, inntil hann fær heystregn og várregn.

3

Onnur Mósebók 23:16 Onnur Mósebók

Síðani skalt tú halda akurskurðarhøgtíðina, táið tú skert frumgróðurin av tí, ið tú sáaði í akurin, og heysthøgtíðina, táið árið er úti, táið tú savnar í hús ávøkstin av arbeiði tínum á markini.

2

Sálmarnir 100:1 Sálmarnir

Sálmur. Við takkofrinum. Rópa av frøi fyri HARRANUM, øll jørðin!

2

Sálmarnir 100:2 Sálmarnir

Tænið HARRANUM við gleði, komið fyri ásjón Hansara við gleðirópum!

2

Sálmarnir 100:3 Sálmarnir

Kennið, at HARRIN er Gud! Hann skapti okkum; vit eru Hansara, fólk Hansara og fylgið, ið Hann røktar.

2

Sálmarnir 100:4 Sálmarnir

Farið inn í portur Hansara við takkarsongi, við lovsongi inn í forgarðar Hansara, takkið Honum og lovið navni Hansara!

2

Sálmarnir 100:5 Sálmarnir

Tí góður er HARRIN; náði Hansara varir til ævigar tíðir, trúfesti Hansara mann eftir mann.

2

Matteus 9:38 Matteus

Biðið tí Harra skurðarins senda út arbeiðsmenn til skurð Sín!“

2

Matteus 13:37 Matteus

Hann svaraði: „Tann, ið sáar hitt góða sáðið, er Menniskjasonurin;

2

Matteus 13:38 Matteus

veltan er heimurin, hitt góða sáðið er børn ríkisins; men illgrasið er børn hins ónda;

2

Matteus 13:39 Matteus

fíggindin, ið sáaði tað, er Djevulin; heystið er endi tíðarinnar; teir, ið skera akurin, eru einglar.

2

Matteus 13:40 Matteus

Sum nú illgrasið verður sankað saman og brent upp, so skal eisini verða, táið henda tíð er á enda.

2

Matteus 13:41 Matteus

Menniskjasonurin skal senda út einglar Sínar, og teir skulu sanka saman úr ríki Hansara alt tað, sum voldir fall, og tey, sum gera órætt.

2

Matteus 13:42 Matteus

Og teir skulu kasta tey í eldsovnin; har skal vera grátur og tannagrísl.

2

Matteus 13:43 Matteus

Tá skulu hini rættvísu skína sum sólin í ríki Faðirs síns. Tann, ið oyru hevur, hann hoyri!

2

Opinberingin 14:14 Opinberingin

Nú fekk eg at síggja hvítt skýggj; á skýnum sat ein, ið líktist menniskjasyni; hann hevði gullkrúnu á høvdinum og hvassan akurknív í hondini.

2

Opinberingin 14:15 Opinberingin

Annar eingil kom út úr templinum; hann rópti hart til hansara, sum á skýnum sat: „Send út akurknív tín og heysta! Tí tíðin at heysta er komin, akur jarðarinnar er staðin.“

2

Opinberingin 14:16 Opinberingin

Hann, sum á skýnum sat, læt nú akurknív sín fara yvir jørðina, og jørðin varð heystað.

2

Versir