uppdaging

27 versir um "uppdaging"

Versir

Síða 1 av 1
Jeremias 33:3 Jeremias

Rópa til Mín, og Eg skal svara tær, og Eg skal kunngera tær tað, ið stórt og ófatandi er, slíkt sum tú kennir ikki!

11
Orðtøkini 25:2 Orðtøkini

Gudi er tað heiður at dylja mál, men kongum er tað heiður at granska mál.

10
Sálmarnir 111:2 Sálmarnir

Stór eru verk HARRANS; øll, sum hava gleði sína í teimum, grunda á tey.

8
Efesusbrævið 3:20 Efesusbrævið

Men Honum, sum mentur er at gera meir enn alt, langt út um tað, ið vit biðja ella skilja, eftir kraftini, sum í okkum virkar

4
Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

3
Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

3
Orðtøkini 18:2 Orðtøkini

Dárin leggur líka í at vera vitigur; hann vil bert vísa, hvat í honum býr.

2
Esaias 43:18 Esaias

Hugsið ikki um hitt farna, leggið einki í tað, sum áður var!

2
Esaias 43:19 Esaias

Nei, nú skapi Eg nýtt, longu nú vísir tað seg – síggja tit tað ikki? Eg skal gera veg í oyðimørkini, áir í landinum, sum oyðið var.

2
Jeremias 29:11 Jeremias

Tí Eg veit, hvat Eg ætli og havi í huga viðvíkjandi tykkum – sigur HARRIN – friðarætlanir og ikki vanlukkuætlanir, at geva tykkum framtíð og vón.

2
Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

2
Fyrra Korintbrævið 2:1 Fyrra Korintbrævið

Táið eg tá kom til tykkara, brøður, kom eg ikki sum meistari í talu ella vísdómi, táið eg kunngjørdi tykkum vitnisburð Guds.

2
Fyrra Korintbrævið 2:2 Fyrra Korintbrævið

Tí eg setti mær fyri, einki at vita millum tykkara uttan Jesus Kristus, og Hann krossfestan.

2
Fyrra Korintbrævið 2:3 Fyrra Korintbrævið

Og eg var hjá tykkum í veikleika, ótta og miklari bivan.

2
Fyrra Korintbrævið 2:4 Fyrra Korintbrævið

Tala mín og prædika mín var ikki við yvirtalandi vísdómsorðum, men prógvað av Anda og kraft,

2
Fyrra Korintbrævið 2:5 Fyrra Korintbrævið

fyri at trúgv tykkara skuldi ikki vera grundað á menniskjavísdómi, men á kraft Guds.

2
Fyrra Korintbrævið 2:6 Fyrra Korintbrævið

Vísdóm tala vit tó millum hini fullkomnu, men vísdóm, ið ikki er av hesum heimi, ei heldur av harrunum í hesum heimi, teimum, ið verða til einkis.

2
Fyrra Korintbrævið 2:7 Fyrra Korintbrævið

Nei, vit tala vísdóm Guds, hin loynda, sum duldur var, og sum Gud frammanundan, frá ævigum tíðum, hevði ætlað okkum til dýrd.

2
Fyrra Korintbrævið 2:8 Fyrra Korintbrævið

Henda vísdóm hevur eingin av harrunum í hesum heimi kent; tí kendu teir hann, høvdu teir ikki krossfest Harra dýrdarinnar.

2
Fyrra Korintbrævið 2:9 Fyrra Korintbrævið

Vit tala – sum skrivað er – „tað, sum einki eyga hevur sæð, og einki oyra hoyrt, og sum ikki er komið upp í hjarta nakars menniskja – tað, sum Gud hevur gjørt teimum til reiðar, sum elska Hann.“

2
Fyrra Korintbrævið 2:10 Fyrra Korintbrævið

Men okkum hevur Gud opinberað tað við Anda Sínum. Andin rannsakar jú alt, eisini dýpdir Guds.

2
Fyrra Korintbrævið 2:11 Fyrra Korintbrævið

Hvat menniskja veit, hvat í menniskjanum býr, uttan andi menniskjans, sum í tí er! Soleiðis veit heldur eingin, hvat í Gudi býr, uttan Andi Guds.

2
Fyrra Korintbrævið 2:12 Fyrra Korintbrævið

Men vit hava ikki fingið anda heimsins, men Andan, ið er frá Gudi, fyri at vit skulu vita, hvat okkum er givið av Gudi.

2
Fyrra Korintbrævið 2:13 Fyrra Korintbrævið

Tað tala vit eisini um, ikki við orðum, ið menniskjaligur vísdómur lærir, men við orðum, ið Andin lærir, táið vit týða hitt andaliga við andaligum orðum.

2
Fyrra Korintbrævið 2:14 Fyrra Korintbrævið

Men hitt náttúrliga menniskjað tekur ikki við tí, sum Anda Guds hoyrir til; tað er honum dárskapur, og hann kann ikki kenna tað, tí tað verður dømt andaliga.

2
Fyrra Korintbrævið 2:15 Fyrra Korintbrævið

Men hin andaligi dømir um alt; sjálvur verður hann dømdur av ongum.

2
Fyrra Korintbrævið 2:16 Fyrra Korintbrævið

Tí hvør hevur kent sinni Harrans, so hann skuldi kunnað lært Hann! Men vit hava sinni Kristusar.

2