uppaling / foreldraleikluturin

Orðtøkini 22:6 Orðtøkini

Lær hin unga leiðina, ið hann skal ganga! So víkur hann ikki av henni, heldur ikki, táið hann verður gamal.

4

Efesusbrævið 6:4 Efesusbrævið

Og tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, nei, fostrið tey upp í tykt og áminning Harrans!

4

Orðtøkini 13:24 Orðtøkini

Tann, ið sparir koyrilin, hatar son sín, men tann, ið elskar hann, tyktar hann, meðan tíð er.

3

Orðtøkini 29:15 Orðtøkini

Koyril og revsing geva vísdóm, men drongur, sum sleppur at ráða sær sjálvum, ger móður síni fyri skommum.

3

Orðtøkini 29:17 Orðtøkini

Tykta son tín, so skal hann verða tær til gleði og lívga sál tína!

3

Kolossibrævið 3:21 Kolossibrævið

Tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, so tey missa mótið!

3

Onnur Mósebók 20:12 Onnur Mósebók

Ær faðir tín og móður tína, so tú kanst fáa langt lív í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær!

2

Fimta Mósebók 6:6 Fimta Mósebók

Hesi orð, sum eg í dag áleggi tær, skalt tú goyma í hjartanum;

2

Fimta Mósebók 6:7 Fimta Mósebók

tú skalt prenta tey inn í børn tíni við at tosa um tey, bæði táið tú situr heima við hús, og táið tú gongur á vegnum, bæði táið tú legst, og táið tú fert upp;

2

Fimta Mósebók 6:8 Fimta Mósebók

tú skalt binda tær tey sum tekin á hondina, og tey skulu vera tær sum minnisseðil á pannuni;

2

Fimta Mósebók 6:9 Fimta Mósebók

tú skalt skriva tey á durastavirnar í húsi tínum og á portur tíni.

2

Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

2

Orðtøkini 1:8 Orðtøkini

Lurta eftir, sonur mín, táið faðir tín áminnir teg, og vraka ikki tað, ið móðir tín lærir teg!

2

Orðtøkini 1:9 Orðtøkini

Tí tað er yndisligur kransur um høvd títt og ketur um háls tín.

2

Orðtøkini 23:13 Orðtøkini

Lat ikki hin unga vera ótyktaðan! Táið tú slært hann við koyrlinum, sleppur hann undan deyðanum.

2

Efesusbrævið 6:1 Efesusbrævið

Tit børn! Aktið foreldur tykkara í Harranum, tí tað er rætt!

2

Efesusbrævið 6:2 Efesusbrævið

„Ær faðir tín og móður tína“ – hetta er jú fyrsta boðið við lyfti: –

2

Efesusbrævið 6:3 Efesusbrævið

„fyri at tær kann gangast væl, og tú kanst liva leingi í landinum!“

2

Hebrearabrævið 12:7 Hebrearabrævið

Tað er til uppfostran tykkara, tit tola líðingar; Gud ger við tykkum sum við synir – hvør er sonurin, ið faðirin tyktar ikki!

2

Hebrearabrævið 12:8 Hebrearabrævið

Eru tit uttan tykt – sum øll hava fingið part sín av – so eru tit óektabørn og ikki synir.

2

Hebrearabrævið 12:9 Hebrearabrævið

Framvegis: Vit høvdu eftir holdinum fedrar, sum tyktaðu okkum, og vit høvdu virðing fyri teimum; skulu vit tá ikki mangan meir vera Faðir andanna undirgivin – og liva!

2

Hebrearabrævið 12:10 Hebrearabrævið

Teir tyktaðu okkum jú nakrar fáar dagar, eftir tykki sínum, men Hann ger tað okkum til gagn, so vit skulu fáa lut í heilagleika Hansara.

2

Hebrearabrævið 12:11 Hebrearabrævið

Víst tykist øll tykt, meðan vit líða hana, ikki at vera til gleði, men til sorg; men aftaná gevur hon teimum, ið við henni eru uppfostrað, friðarávøkst rættvísinnar.

2